نکته مهم این است که انسان باید در هر مسیری تغییر کند، بدون تغییر هیچ حرکتی ممکن نیست. ابتدا باید بدانیم، سپس علم را کسب کنیم و در نهایت حرکت نماییم. تغییر باید هم در ظاهر و هم در باطن انسان صورت بگیرد؛ یعنی در کردار، گفتار و رفتار. هنگامی که انسان تغییر میکند، جوهر وجودی او آشکار میشود و بدون تغییر هیچ تبدیلی رخ نخواهد داد. من در گذشته به کارها و برنامهریزیهای خود نمیرسیدم؛ اما وقتی تغییرات را آغاز کردم و زمان خوابم مشخص شد، همه برنامهها و کارهایم به درستی انجام شد.
نور نشانه عشق، محبت و پاکی است و تاریکی و ظلمت نشانه گرسنگی، بدبختی و بیچارگی است. این دو تمثیل هستند و ما همیشه نور را نشانهای مثبت میگیریم. قرآن را باید از دید علمی نگریست و تعصبات را کنار گذاشت؛ باید دید چه آموزشی در این کتاب نهفته است و از آن کورکورانه استفاده نکرد. قرآن درباره گذشته، حال، آینده، طبیعت، قوانین، پیدایش انسان و حتی کهکشانها سخن میگوید.
سوره فجر دارای سلسله مراتبی است. تمام یادگیری انسان بر مبنای شفع و وتر است؛ یعنی زوج و فرد. اگر گفته میشود رسول خدا شفاعت میکند؛ یعنی باید به گفتههای او عمل کرد تا شفاعت تحقق یابد. برای خروج از تاریکی نیاز به شفیع داریم، شفیعی که میتواند مربی، راهنما، استاد یا حتی سیدیها باشد. قسم برای صاحبان خرد است. شبهای دهگانه یادآور قوم عاد و ثمود است که به خاطر فساد و طغیان نابود شدند. اگر در صراط مستقیم حرکت کنیم، انوار به سوی ما میآیند. ابتدا باید خسارتهایی را که به خود زدهایم جبران کنیم، مانند سیگار، چاقی یا بیخوابی. سپس باید خسارتهای وارد شده به خانواده و جامعه را نیز جبران کنیم.

در طول حیات زمین باید خود را به جایگاه بالاتری برسانیم، ابتدا خودمان را باور کنیم و یاد بگیریم تا بتوانیم راهنما شویم. دانستهای که به عمل تبدیل نشود، ارزشی ندارد. ما میدانیم کمفروشی، غیبت و فساد بد است؛ اما عمل نمیکنیم. دانستهها باید به عمل درآیند؛ زیرا آبروی علم به عمل است. راهنما اگر عمل کند، سخنش در رهجو نفوذ میکند، وگرنه بیاثر خواهد بود. اطلاعات قوی، کلام را نافذ میکند و مانند سوزنی در جان افراد فرو میرود.
اطلاعات از دو منبع وحی و مکتوبات به انسان میرسد. وحی، یعنی از صبح تا شب در گوش ما زمزمه میشود، یکی راه منفی و دیگری راه مثبت. وقتی نفس به تعادل برسد از مرحله حیوانی وارد مرحله انسانی میشود. جهان هستی قانونی دارد که آن را قدرت مطلق مینامیم، قانونی که باید مرحله به مرحله اجرا شود. اگر میدانیم دشمنی بد است، نباید آن را انجام دهیم؛ زیرا جز رنج چیزی به بار نمیآورد.
کتاب کلامالله میخواهد انسان را به آرامش و آسایش برساند و راه و رسم زندگی را نشان دهد. الهام گاهی در یک لحظه نکتهای را به ذهن میآورد؛ اما باید مراقب نیروی منفی بود. همه چیز در ذهن ما است و با یک حرکت کوچک میتوان آن را تغییر داد. اگر از کسی دلخور هستیم؛ باید به خوبیهای او نیز بیندیشیم تا کینه و دشمنی برطرف شود. انسان عاقل را چیزی جز عقل راضی نمیکند؛ یعنی کار او عاقلانه است نه صرفاً حسابگرانه. کار معنوی بار مادی به دنبال دارد؛ اما کار مادی الزاماً بار معنوی ندارد. اگر قرار است کاری انجام شود، عقل آن را حکم میکند. همچنین انسان باید جایگاه خود را محکم کند تا نه آب و نه باد آن را خراب ننماید، همانگونه که گلریزان پایه و بنای کنگره را محکم کرد.
نویسنده: راهنمای تازهواردین همسفر کبری
رابط خبری: مرزبان خبری همسفر سمانه
تنظیم عکس: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر صدیقه (لژیون هفتم)
ویرایش: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر طیبه (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر طیبه (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی خواجو
- تعداد بازدید از این مطلب :
226