سختی‌ها نشانه‌ی مسیر درست‌اند

پنجمین جلسه از دوره دوازدهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰؛ نمایندگی جهان‌بین شهرکرد؛ به استادی راهنما مسافر محمدجواد، نگهبانی مسافر حسین و دبیری موقت مسافر مرتضی، با دستور جلسه «هفته بنیان کنگره۶۰» پنج‌شنبه ۲۰ آذر ماه ۱۴۰۴ ساعت ١۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد :

سلام دوستان، محمدجواد هستم یک مسافر.  

خداوند را شاکر و سپاسگزارم که اجازه و توفیق داد تا یک بار دیگر در جلسات کنگره ۶۰ حضور پیدا کنم. خدا را شکر بابت بارش رحمت الهی؛ من فکر می‌کنم این هدیه‌ی خداوند به مناسبت روز زن و روز مادر به همه‌ی مادران سرزمینم و زنان ایران زمین است. من هم به نوبه‌ی خود روز زن را خدمت همه‌ی مادران و زنان ایران زمین، به‌ویژه همسفران کنگره ۶۰ که مصداق شیرزنان ایرانی هستند، تبریک عرض می‌کنم.  

در خصوص دستور جلسه‌ی هفته‌ی بنیان: در طول هفته عزیزان و پیشکسوتان صحبت کردند و من هم چند دقیقه‌ای صحبت می‌کنم. در ابتدا این هفته را خدمت آقای مهندس و خانواده‌ی محترم ایشان تبریک عرض می‌کنم و همچنین خدمت تمام خدمتگزاران و پیشکسوتان کنگره ۶۰ که به نوعی بر گردن تک‌تک ما اعضا حق دارند و باعث شدند ما بتوانیم به تعادل و حال خوش برسیم و به زندگی برگردیم.  

راجع به تاریخچه‌ی کنگره ۶۰ در شهرکرد: من به واسطه‌ی همسفرم که تا حدودی با اسم کنگره آشنا شده بود وارد کنگره شدم. آن زمان دو روز در هفته جلسه تشکیل می‌شد؛ جلسات خصوصی یکشنبه‌ها و جلسات عمومی پنج‌شنبه‌ها. هنگام ورود، به دلیل تلاش‌های بی‌نتیجه‌ی بسیار برای ترک اعتیاد و شکست‌های مکرر، هیچ باوری به کنگره نداشتم. با خود می‌گفتم کنگره هم مثل بقیه جاهاست، مدتی می‌آیم و در آخر هیچ نتیجه‌ای نمی‌گیرم. اما قبل از ورود، همسفرم پکیج آموزشی تهیه کرده بود و من چند شب کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر را مطالعه کردم. با همان حال و احساسی که در زمان مصرف داشتم، جملات کتاب برایم منطقی و قابل قبول بود. همین باعث شد با دنیایی از ناباوری وارد کنگره شوم. روزی که وارد جلسه شدم، تعداد افراد کمتر از ۱۵ نفر بود. اکثرشان مصرف سنتی داشتند و تنها آقای اسکندر، ایجنت فعلی شعبه، مصرف صنعتی داشت و درمان شده بود. ایشان مشاور جلسه‌ی اول من بودند و با حرف‌هایشان به من امید دادند که در کنگره به درمان قطعی خواهم رسید و حال خوش و آرامش را تجربه خواهم کرد.  

در شروع سفر مدتی با تریاک خوراکی و دودی سفر می‌کردیم و مشکلاتی داشتیم. بعد از چند ماه نوبت به استفاده از داروی OT رسید. برای تهیه‌ی شربت OT از شهرکرد به اصفهان می‌رفتیم. بعد از مصرف OT توانستم برای اولین بار پس از چند ماه یک خواب کامل و سالم را تجربه کنم. قبل از آن، خماری شدید باعث شده بود حتی همسفرم که همیشه مخالف مصرف بود، به من بگوید مصرف کن! چون واقعاً سه چهار ماه قبل از دریافت OT خواب درست نداشتم و حتی برای بلند شدن از جا مشکل داشتم. اما با مصرف OT روزبه‌روز اوضاع بهتر شد و در نهایت رهایی از بند اعتیاد را تجربه کردم.  

اگر خواسته‌ی قوی در شخص وجود داشته باشد و مستدام حرکت کند، بدون شک به نتیجه‌ی مطلوب خواهد رسید. سختی‌ها نشانه‌ی مسیر درست‌اند و راه موفقیت از شکست‌ها و سختی‌ها عبور می‌کند. شاید من به واسطه‌ی گذشته‌ام باید بازپرداخت بیشتری داشته باشم، اما نباید در برابر سختی‌ها سر خم کرد. در پایان سفر اول، اشخاص سالم و کامیاب به پاداش نیکو می‌رسند. هرکس باید بداند قبل از او خدمتگزارانی بودند که زحمت کشیدند تا امروز فرصت حرکت مهیا باشد. جمله‌ی معروف کنگره را همیشه به یاد داشته باشیم: «دیگران کاشتند و ما خوردیم؛ ما بکاریم تا دیگران بخورند.»  

برای شعبه‌ی ما مسافران و همسفران زیادی زحمت کشیدند: اولین رهایی استان بعد از آقای کامران، آقای اسکندر بودند که بلافاصله بعد از رهایی خدمت کردند و امروز ایجنت نمایندگی جهان‌بین هستند. راهنمای محترم آقای محمد حیدری که از اصفهان می‌آمدند و حتی زودتر از رهجوهایشان در جلسه حاضر بودند. آقای مهدی ابراهیمی، همسفران بزرگوار خانم مرجان، خانم زری، خانم زهرا، خانم ندا، و شادروان خانم پروانه (همسفر آقای فرزاد) که حق مادری بر گردن ما داشتند و زحمات بسیاری کشیدند. امیدوارم مزد خدمتشان برکت مسیرشان در حیات‌های بعدی باشد.  

در پایان یک خاطره: امروز پسرم از من پرسید اولین بار که استاد جلسه بودی یادت هست؟ گفتم نه. آن زمان سفر سیگار در کنگره اجباری نبود و کسی سیگار را درمان نکرده بود. پسرم گفت روز اولی که استاد جلسه بودی، بیرون جلسه سیگار می‌کشیدی و نگهبان جلسه اسم تو را صدا می‌زد. او مرتب می‌گفت همه منتظر تو هستند، اما من آن‌قدر وابسته به سیگار بودم که دوست داشتم تا لحظه‌ی آخر سیگارم را بکشم و بعد وارد جلسه شوم. خدا را شکر که مجال داد تا دوباره نفس بکشیم و زندگی سالم را تجربه کنیم.  

از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید، از همه شما سپاسگزارم.

عکاس: مسافر عارف لژیون ۱۰

نگارنده و تنظیم: مسافر مهدی لژیون۶

ارسال: مرزبان خبری مسافر وحید

نمایندگی جهانبین شهرکرد مسافران/همسفران