بنیان یعنی ریشه اصلی کنگره

هفتمین جلسه از دوره اول سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، ویژه‌ی مسافران نمایندگی لامِرد، با استادی مسافر حسین، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر رضا، با دستور جلسه‌ «بنیان کنگره ۶۰»، در روز یکشنبه ۱۶ آذر ۱۴۰۴ ساعت ۱۶ برگزار گردید.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان، حسین هستم یک مسافر.
ابتدا خداوند را شاکر و سپاسگزارم که بار دیگر قسمت شد در این جایگاه حضور داشته باشم و از شما عزیزان آموزش بگیرم. هفته‌ بنیان را به جناب آقای مهندس، خانواده‌ محترمشان و تمامی اعضای کنگره ۶۰ در سراسر کشور تبریک عرض می‌کنم.

در بهمن‌ماه ۱۳۷۵، آقای مهندس پس از آنکه روش‌های مختلف ترک از دارو گرفته تا سقوط آزاد، را امتحان کردند و نتیجه نگرفتند، به صورت اتفاقی از ماه مبارک رمضان یک روش را آغاز کردند و سرانجام در ۱۵ آذر ۱۳۷۶ به رهایی رسیدند. همان‌طور که در کتاب «عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر» می‌فرمایند: «باوری بود در ناباوری.»

می‌دانیم که درمان با ترک فرق دارد. اینکه آقای مهندس می خواستند این راه را برای انسان‌های دیگر، مثل من و شما، هموار کنند، نشان‌دهنده‌ بزرگی اندیشه و ذهن ایشان است. در دوره‌ای که مصرف‌کننده را بیماری اخلاقی می‌دانستند و از جامعه طرد می‌کردند، تا جایی که برخی را به جزیره می‌فرستادند، آقای مهندس می‌فرمایند:
«ما بیماری اعتیاد را با اپیوم(تریاک) درمان می‌کنیم.»
طبیعتاً در آن زمان مخالفت‌های زیادی وجود داشت.

وقتی وارد کنگره شدم، برایم سوال بود که چرا همه از جناب مهندس تشکر می‌کنند. شاید برای خیلی از دوستان هم همین سوال باشد. ما از آقای مهندس تشکر می‌کنیم تا فراموش نکنیم ایشان و خانواده‌شان در ابتدای راه چقدر سختی کشیدند تا امروز منِ مسافر بتوانم در کنگره حضور داشته باشم، از کلینیک دارو بگیرم و با وجود مرزبانان، راهنماها و خدمتگزاران به‌راحتی سفر کنم.

مثلث تاریکی سه ضلع دارد: نسیان، عصیان و وسوسه.
ما در اینجا درباره‌ی نسیان صحبت می‌کنیم؛ یعنی فراموش‌کاری انسان. تشکر از آقای مهندس برای آن است که یادمان نرود بنیان کنگره ۶۰ چه مسیر دشواری را طی کردند تا به جامعه‌ محققین و حتی پزشکان که از مخالفان سرسخت ایشان بودند،ثابت کنند که اعتیاد درمان دارد.

مسئله‌ی دیگر این است که ما در کنگره «بنیان» داریم، نه «بنیان‌گذار».
بنیان یعنی ریشه.
آقای مهندس فقط یک مرکز تأسیس نکردند؛ بلکه مکتشف و مخترع روش DST هستند. یعنی ایشان ریشه‌ اصلی کنگره ۶۰ هستند و همچنان ما را راهنمایی می‌کنند.

اگر درختی را در نظر بگیریم، ریشه مواد و املاح را گرفته و به تنه، برگ‌ها و میوه منتقل می‌کند. آقای مهندس نیز دقیقاً همین‌گونه عمل می‌کنند؛ هم مستقیم و هم غیرمستقیم. یعنی علم و دانشی را که از تحقیقات یا منابع مختلف به‌دست می‌آورند، از طریق دیده‌بانان، راهنمایان و سی‌دی‌های هفتگی به ما منتقل می‌کنند.

ما باید قدردان این مسیر باشیم؛ مسیری که برای اولین بار در جهان یک نفر با آن به درمان رسید. خودِ من زمانی ترک کرده بودم اما نمی‌دانستم مسیر صحیح چیست. وقتی بعد از یک یا دو هفته خوابم بهتر شد، فکر کردم خوب شده‌ام؛ اما این‌گونه نبود. آقای مهندس می‌فرمایند:
ما دو نوع علائم داریم: آشکار و پنهان.
علائم آشکار مثل درد دست و پا و بی‌خوابی معمولاً یک الی دو ماه بعد از ترک از بین می‌رود؛ اما بعد از آن افسردگی، ناامیدی و حتی میل به خودکشی سراغ انسان می‌آید.

بنابراین، ایشان تأکید کردند که برای درمان اعتیاد، علاوه بر داروی مناسب برای بازسازی جسم، آموزش نیز ضروری است و در این مسیر بسیار تحمل و سختی کشیدند.

امروز نزدیک به ۱۵۰ نمایندگی داریم. به این فکر کنید انسانی چقدر باید مصمم باشد که چنین مسیری را طی کند تا من و امثال من درمان شویم.

چگونه می‌توانیم قدردان کنگره یا بنیان باشیم؟
با سفر درست!
آن کسی که بار اول می‌آید، علم را می‌گیرد و می‌رود، بهترین کار را انجام داده است.

ممنونم که با سکوتتان من را همراهی کردید.

نگارش: مسافر رضا(لژیون دوم)
ویرایش: مسافر امیر(لژیون دوم)
عکس: مسافر اسماعیل(مرزبان خبری)
ارسال: مسافر محمود(دبیر سایت)