English Version
This Site Is Available In English

بنیان نور قصه آغاز روشنایی

بنیان نور قصه آغاز روشنایی

دومین جلسه از دوره نوزدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره‌۶۰، همسفران نمایندگی چالوس، با استادی اسیستانت همسفر صدیقه، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر ریحانه با دستور جلسه‌ «بنیان کنگره‌۶۰»  در روز دوشنبه ۱۷ آذر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد: 

هفته پربرکت بنیان را به آقای مهندس و خانواده محترم ایشان تبریک می‌گویم و همچنین به‌ اعضای محترم کنگره‌۶۰ تبریک عرض می‌کنم. در حقیقت، باید به خودمان تبریک بگوییم؛ زیرا امروز از نعمتی برخورداریم که ارزش آن فراتر از بیان است. امیدوارم قدردان این گوهر گران‌بها باشیم.

تمامی دستور جلسات کنگره‌۶۰ با اهدافی عمیق، اندیشمندانه و هدفمند طراحی شده‌اند. دستور جلسه «بنیان» نیز علاوه بر یادآوری سپاسگزاری و قدرشناسی از آنچه داریم، به ما گوشزد می‌کند که گذشته را فراموش نکنیم. همان‌طور که آقای مهندس در سخنرانی‌های هفته بنیان تأکید می‌کنند، بزرگ‌ترین ویژگی انسان «فراموشی» است و همین نسیان، یکی از اضلاع تاریکی محسوب می‌شود. زمانی‌که گذشته را فراموش می‌کنیم، این‌که از کجا آمده‌ایم، امروز کجا قرار داریم، چه نداشتیم و اکنون چه داریم در حقیقت از مسیر دانایی دور شده‌ایم.

هفته بنیان برای یادآوری همین موضوع است، این‌که به خاطر بیاوریم کنگره چگونه آغاز شد و چه مراحلی طی شد تا امروز به این جایگاه برسیم. همگی بارها از زبان آقای مهندس شنیده‌ایم که در ابتدای مسیر با شکایت‌ها، تعطیلی کلاس‌ها و محدودیت‌های فراوان روبه‌رو بودند. ایشان در فضای باز کنار شمشادها چای دم می‌کردند و کلاس‌ها را برگزار می‌کردند؛ گاهی در پارک‌ها، گاهی در سرای محله و هر بار با موانع و سختی‌های جدید مواجه می‌شدند؛ حتی در ماه مبارک رمضان اجازه فعالیت آشپزخانه را نمی‌دادند و در برهه‌ای نیز با بازداشت ایشان روبه‌رو شدیم.

اگر آقای مهندس برای یک لحظه از تلاش دست می‌کشیدند، امروز هیچ‌ یک از ما در این جایگاه نبودیم. ایشان از ابتدا روحیه‌ای پژوهشگرانه داشتند و نجات انسان‌ها برایشان اهمیت ویژه‌ای داشت. ابداع چشم الکترونیک، که برای حمایت از کارگران انجام شد، یکی از نمونه‌های این دغدغه انسانی است. با وجود ۱۷ سال حضور در تاریکی اعتیاد، همان روحیه تحقیق و جست‌وجوی مستمر باعث شد تا نهایتاً روش DST در ماه مبارک رمضان شکل بگیرد؛ روشی که امروز جهان را شگفت‌زده کرده است؛ زیرا در طول تاریخ بشر، هیچ‌کس نتوانسته بود درمان قطعی و علمی اعتیاد را ارائه کند.

امروز ما عضوی از این NGO‌ هستیم که دانش آن مورد توجه و احترام جهانیان است. علاوه بر درمان اعتیاد، بیماری‌هایی همچون سرطان، سیگار و چاقی نیز تحت تأثیر آموزه‌ها و ساختار علمی کنگره‌۶۰ درمان‌پذیر شده‌اند و این خود گواه ارزشمندی این روش است.

آقای مهندس آن‌چنان به فکر ما هستند که گاهی بیش از خودمان نگران وضعیت و رشد ما هستند. ایشان همیشه می‌فرمایند: از ایمان افراد سؤال نکنید؛ زیرا اگر فرد با نیت درست وارد این مسیر شود و به درستی آن را طی کند، هیچ مشکلی در زندگی‌اش بی‌پاسخ و بی‌درمان نخواهد ماند. ما نخستین مشکل‌مان اعتیاد بود که درمان شد. سپس بسیاری از مشکلات دیگر از سیگار گرفته تا چاقی، از بی‌پولی تا بی‌مهری همگی با حرکت در این مسیر اصلاح شد.

آقای مهندس در ابتدای راه می‌توانستند، حتی مبلغ ناچیزی بابت رهایی دریافت کنند و درآمد هنگفتی به دست آورند، اما راه عقلانی و انسانی را برگزیدند و کنگره را کاملاً رایگان بنا نهادند. امروز شاهدیم که چگونه بسیاری از کسانی که زمانی کارتن‌خواب، ورشکسته یا بی‌امکانات بودند، اکنون به انسان‌هایی توانمند و ارزشمند تبدیل شده‌اند. این نتیجه تفکری بزرگ و نگاهی الهی است.

هفته بنیان برای ما یادآور این حقیقت است که به‌ واسطه تلاش‌های آقای مهندس، خانواده محترم ایشان و پیشکسوتانی که سال‌ها زحمت کشیده‌اند، امروز در شعبه‌هایی نشسته‌ایم که چراغ‌شان با جان و دل روشن نگه داشته شده است.

در شعبه چالوس نیز باید قدردان زحمات پیشکسوتانی مانند آقای یادگاری، آقای مرادی و اکنون آقای پیمان باشیم. همچنین در بخش همسفران نیز زحمات خانم فریبا، خانم فاطمه، خانم پرنیان، خانم مریم کریم‌پور و خانم فاطمه ملکی قابل تقدیر است.

اگر آقای مهندس، خانواده محترم ایشان و یاران اولیه ایشان نبودند، هیچ‌یک از ما امروز در این جایگاه نبودیم. فاصله ما با تاریکی، کارتن‌خوابی یا فروپاشی زندگی‌ها، تنها یک تار مو بود. بزرگ‌ترین نعمت خداوند برای همسفران، امیدی بود که به دل آن‌ها بخشیده شد؛ امید به این‌که «مسافر من هم می‌تواند درمان شود» و «زندگی من نیز می‌تواند سامان یابد.»

هفته بنیان یادآور این حقیقت است که اگر درمان و رهایی برای آقای مهندس ممکن شد و امسال بیست و هشتمین سال رهایی ایشان است، برای همه ما نیز امکان‌پذیر است. ایشان سال‌ها از وقت، آرامش، زندگی و خانواده‌شان گذشتند تا امروز ما در آرامش بر روی این صندلی‌ها بنشینیم.

امید است که قدر این جایگاه، این مسیر و این بزرگی را بدانیم، قدردان تلاش‌ها و گذشت‌های آقای مهندس باشیم و همچون سفیرانی شایسته، معرف کنگره‌۶۰ در رفتار، گفتار و عمل خود باشیم.

مرحله ۳۰ سی‌دی همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر شیوا: 

مرزبان کشیک: همسفر سکینه، مسافر ملک‌آرا
تایپ: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر هانیه (لژیون ششم)
عکاس: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر هانیه (لژیون ششم)
ارسال: همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی چالوس

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .