مصرف شیشه بیش از هر نوع موادی در مغز تخریب ایجاد می کند

جلسه دهم  از دوره چهل و هفتم از سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره 60 نمایندگی شهرری با استادی راهنمای محترم مسافر حسین، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر ابوالفضل با دستور جلسه: "تخریب های شیشه و مخدر های جدید و درمان آن با متد DST" دوشنبه 1404/04/23ساعت 17 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان حسین هستم مسافر
خدا را شاکرم که در این جایگاه قرار گرفتم تا در کنار هم تبادل اطلاعاتی داشته باشیم و ان‌شااله جلسه خوبی رقم بخورد، اول از صدای بلندم بگویم که به خاطر سنگینی گوش‌هایم است و این ناشی از مصرف شیشه و مواد مخدر جدید می‌باشد، دستور جلسه امروز درباره همین موضوع است وقتی دیدم این آخرین بار است که این دستور جلسه برگزار می‌شود گفتم تجربه‌هایم را بگویم.

در دوران مصرف هر نوع موادی که فکرش را بکنید مصرف می‌کردم؛ صبح قرص، ظهر تریاک، عصر شیره یا کپسول، شب گل یا حشیش و پنج‌شنبه‌ها هم کمیکال یا ماشروم مصرف می‌کردم، یک‌بار هم درباره همین دستور جلسه استاد بودم اما امروز بیشتر می‌خواهم تجربه‌هایم را بگویم، چه خوشایند و چه ناخوشایند، البته آن خوشایندها هم وقتی دقیق نگاه کنی در باطن ناخوشایند بودند. یادم هست با دوستانم افرادی که تازه‌وارد بودند را وارد مصرف می‌کردیم، مثلاً برای خنده به کسی ماده‌ای قوی می‌دادیم.

یک بار که این کار را انجام دادیم وقتی شخص به خانه برگشته بود همه فامیل آن‌جا بودند، ما هم به او می‌گفتیم “فقط تابلو نکن” ولی خودش می‌گفت همه داشتند نگاهم می‌کردند، انگار که می‌دانستند چه کرده‌ام این همان توهم‌ها و خراب‌کاری‌های مصرف بود. تخریب مواد فقط جسمی نبود؛ حیثیت و آبروی انسان هم می‌رفت، خود من با همین توهمات وارد کنگره شدم، یادم هست یک روز یک ساعت و نیم داشتم یک کشو را تمیز می‌کردم که بعد فهمیدم دنبال مواد می‌گردم حتی گوشیم را پرت کردم طوری که خورد به دست مادرم و صبح متوجه شدم دست مادرم باندپیچی شده بعد از این اتفاق تصمیم به ترک به صورت سقوط آزاد کردم .

هنوز هم سعی می‌کنم با خدمت کردن خاطره آن روز را برایش کمرنگ کنم، ورود من به کنگره از همین نقطه شروع شد که یکی از دوستانم که خودش مصرف‌کننده بود، گفت اگر سقوط آزاد را کنار نگذاری حالت بدتر می‌شود، همین جمله شد نقطه تفکر من، امروز به این نتیجه رسیده‌ام که هر نوع ماده مخدری چه قبلی و چه آنچه در آینده می‌آید با روش دی‌اس‌تی قابل درمان است.

چرا؟ چون مهم نیست ماده چیست مهم این است که در بدن ما چه کاری انجام می‌دهد، مواد محرک باعث افزایش ناگهانی دوپامین یا سروتونین می‌شوند و به مرور بدن از انبار طبیعی خودش خالی می‌شود، شیشه می‌تواند ۱۳ برابر دوپامین ترشح کند اما ما با مصرف داروی ot می‌توانیم این خلأ را جبران کرده و در مدت ۱۰ یا ۱۱ ماه به بدن فرصت بازسازی بدهیم، من به این روش اطمینان کامل دارم، کنگره ۶۰ با شناخت دقیق جسم و روان انسان، درمان را ممکن کرده است، امیدوارم همه سفر اولی‌ها با صبر و تلاش به درمان برسند و مواد طبیعی بدنشان دوباره فعال شود.

مرزبان کشیک: مسافر محمد
تنظیم و ویراستار: مسافرحسین از لژیون سوم
تایپ: مسافر هاشم از لژیون ششم
مسافران نمایندگی شهرری