دستور جلسه این هفته : در کنگره 60 چکونه قدردانی می کنیم ؟

بسم الله الرحمن الرحیم

دستور جلسه این هفته : در کنگره 60 چکونه قدردانی می کنیم ؟

همانگونه که می دانیم ، کنگره 60 برای  هفته های سال تحصیلی ، دستور جلسات آموزشی گوناگونی برای کارگاه ها و کلاس های خود در نظر گرفته است . هر یک از این موضوعات در سطحی از اهمیت هستند که لازم است به مدت یک هفته در کارگاه های آموزشی خصوصی و عمومی  ، در کلیه نمایندگی ها در مورد آن گفت و شنود و تبادل نظر ، صورت گیرد .

تمام این دستور جلسات ، دارای بار آموزشی خاص خود بوده و مسافران و همسفران کنگره لازم است تا در مورد آن به آگاهی و شناخت لازم برسند و آن را به صورت کاربردی ، در جهت درمان اعتیاد و رسیدن به تعادل ، به اجرا گذارند .

شکرگزاری و قدردانی یکی از همین موضوعات است و شاید یکی از مهمترین ها .در فرهنگ ما و دیگر فرهنگ های ملل ، شکر گزاری و قدردانی دارای اهمیت بوده و در بسیاری از فرهنگ ها، دارای مراسم و آیین مخصوص به خود نیز می باشد .

اولین برداشت از مفهوم شکرگزاری ، تشکر ، سپاس و قدردانی است . اما این سوال مطرح می شود که تشکر و سپاس از چه کسی ؟

شاید اولین جواب به این سوال ، خداوند باشد . خداوندی که نعمت هایی بیشمار به ما داده است . خداوندی که نعمتش را بر ما تمام کرده است . ما را از نیستی و عدم ، به هستی و بودن آورده است . شاید مفهوم آن را ندانیم ؛ اما در کتاب حال خوش ( به قلم مهندس حسین دژاکام ) آمده است که بودن ، بزرگترین نعمت خداوند است .

قدرت مطلق ، جسم ، فیزیک و اندام بسیار پیشرفته ای را به ما داده است . ما تنها موجودی هستیم که به راحتی روی دوپا راه می رویم و بیشترین تعادل فیزیکی را روی دو پا داریم . روی دوپا ، بسیاری ار حرکات آکروباتیک را انجام می دهیم که سایر موجودات نمی توانند . ما تنها موجودی هستیم که می توانیم در یک زمان ،چند کار را با هم انجام دهیم ، راه برویم ، موزیک گوش کنیم ، صحبت کنیم ، چیزی میل کنیم و خیلی کارهای دیگر که سایر موجودات نمی توانند.

تنها موجودی هستیم که قادریم در تمام شرایط آب و هوایی زمین زندگی کنیم ، از سرمای کشنده قطب و روز و شب هایی که ماه ها طول می کشد تا مناطق حاره و استوایی و جنگل های انبوه با گرمای شدید . از حضور در اعماق اقیانوس ها گرفته ، تا زندگی در ایستگاه های فضایی .

ما تنها موجودی هستیم که می توانیم از تمام خوراک ها ، گیاهی و غیر گیاهی استفاده کنیم و شاید  موجودی ، چنین تنوع غذایی نداشته باشد .

انسان ، زیباترین و پیشرفته ترین فیزیک و اندام را در بین جانداران دارد . زیباترین پوست ، زیباترین اندام ، زیباترین چشم ، زیباترین صورت و بسیاری زیبایی های منحصر به فرد دیگر .از همه این ها گذشته ، انسان قدرتی ما فوق تمام موجودات دارد و آن ، قدرت و ویژگی خاصی است به نام روح ؛ که فقط به انسان داده شده است . ما دارای قدرت اختیار هستیم که موجودات دیگر ندارند ، ما صاحب تفکر ، اندیشه ، و حس قوی هستیم . ما می توانیم مسیر زندگی خود را هر طور که می خواهیم تغییر دهیم ، در حالیکه موجودات دیگر در یک برنامه از پیش تعیین شده ، زندگی می کنند و نمی توانند آن را تغییر دهند .

این ها خلاصه ای از نعمت ها و امکاناتی که قدرت مطلق در اختیار ما قرار داده است .

شاید معدودی از انسان ها قدر این داشته ها را می دانند و بسیارند انسان هایی که با تفکر و جهانبینی نادرست ، نه تنها قدر این نعمت ها را نمی دانند و سپاسی بابت آن به جای نمی آورند ، بلکه با سرعت تمام در جهت تخریب و نابودی آن حرکت می کنند و بر اساس یک جمله و دیدگاه فوق العاده مخرب  می گویند که جسم را نباید سالم به گور برد .خدا می داند که این جمله و این دیدگاه چقدر شیطانی است .قدرت مطلق ، در طراحی و خلق ما ، انرژی و دقت فوق العاده ای را به کار برده است و به تعبیری ، سنگ تمام گذاشته است ؛ حال ، بقیه تزئینات آن با ماست . ما باید به جسم و داشته های خود اهمیت بدهیم و به آن ها احترام بگذاریم و در بهترین و زیباترین و سالم ترین حالت ممکن نگهداری کنیم . زیرا این ها امانت خداوند است  نزد ما .

 اگر انسان با تمام این زیبایی ها ، در صراط مستقیم نباشد و به طرف ضد ارزش ها حرکت کند ، تمام این زیبایی ها به زشتی تبدیل شده و می شود زشت ترین مخلوق خداوند .

رمز زیبایی برای انسان ، بودن در صراط مستقیم و حرکت به سمت ارزش ها و دوری از ضد ارزشهاست .

زمانیکه کسی چیزی به ما بدهد و ببیند که ما برای آن اهمیتی قائل نیستیم و یا خودمان هدیه و یا چیزی به کسی بدهیم و ببینیم که برای آن ارزشی قائل نیست ، چقدر ناراحت می شویم و این برایمان نوعی بی احترامی محسوب می شود و سعی می کنیم دیگر تکرار نکنیم و به آن فرد ، هدیه و یا هر چیز دیگری ندهیم . ناسپاسی و ناشکری ، سم مهلکی است که زندگی ما را نابود و تباه می کند . خدا نکند انسانی ناسپاس و ناشکر باشد چرا که سیستم روزگار و کائنات داشته های او که برای آنها ارزشی قائل نیست را یک یه یک از او می گیرد تا زمانی که باد بگیرد که سپاسگزار داشته های خود باشد .

 برای قدرت مطلق  بسیار مهم است که ما چگونه با داده های او برخورد می کنیم اگر سپاسگزار داشته های خود باشیم خداوند به آنها برکت می دهد و بیشتر می شود ، اما اگر ناسپاس باشیم آنها را از ما پس می گیرد .

ما باید خوشتیپ ، خوش لباس ، زیبا ، ورزشکار و سالم و خوشحال باشیم ، اما نه برای تفاخر ، نه برای فخر فروشی به دیگر انسان ها ، بلکه برای ادای احترام و قدر دانی و سپاسگزاری از کسی که آن ها را به ما داده است .

همه انسان ها این مشخصات را دوست دارند ، خداوند نیز دوست دارد . به قول آقای مهندس هر چیز که خداوند دوست دارد ما انسان ها هم دوست داریم و هر چه که ما انسان ها دوست داریم ، خداوند هم دوست دارد . هر چه که ما  دوست نداریم ، خداوند هم دوست ندارد . ما زیبایی را دوست داریم ، راستی و درستی را دوست داریم ، تمکن مالی را دوست داریم ، احترام به دیگران را دوست داریم ؛ خداوند هم همه این ها را دوست دارد . ما زشتی ، دروغ ، ناراستی ، فقر و بدبختی را دوست نداریم ، خداوند هم این ها را دوست ندارد .

بنابر این ، شکر گزاری و سپاس از خالق ، موضوعی نیست که بتوان به سادگی از آن عبور کرد .

اگر زمامی مصرف کننده مواد مخدر بودیم و آرزوی درمان و رهایی داشتیم و یا مسافری داشتیم که آرزویمان رهایی و درمان او بود ، حال که به رهایی و درمان رسیده ایم ، آیا شکر گزار خداوند هستیم ؟

آیا به راستی ، شکرگزاری و سپاس ، فقط از خداوند است ؟

آیا می توانیم بگوییم که ما فقط از خداوند با یک کلمه الهی شکر سپاس گزاری می کنیم و دیگر تمام شد ؟

باید بگوییم که شکر گزاری ، سپاس و قدردانی برای مراتب پایین تر از خداوند نیز وجود دارد .

اصولاً هر کاری که خداوند بخواهد برای ما انجام دهد ، از طریق انسان ها انجام می دهد . انسان های بیشماری هستند که مربی ، معلم ، استاد ، راهنما ، یا ولی ما هستند ، آیا نباید از آن ها تشکر و قدردانی کرد ؟

بزرگی می گوید : اگر تشکر و شکرگزاری از مخلوق خداوند را بلد نباشیم ، و به جای نیاوریم ، مفهومش این است که شکرگذاری از خداوند را نیز بلد نیستیم .

به قول بزرگی دیگر : اگر حق را در خلق درنیابی ،          بیابی خانه اما ، در ، نیابی

یکی از آموزش های مهم کنگره 60 در مبحث شکرگزاری این است که ما تشکر و شکرگزاری از انسان ها را بیاموزیم ، به جای آوریم و عمل کنیم .

اگر این موضوع را یادبگیریم و عمل کنیم ، آن موقع است که اگر بگوییم الهی شکر ، این الهی شکر ، یک شکر واقعی و ارزشمند است که پیش نیازهای آن رعایت و گذرانده شده است . در غیر اینصورت ، یک کلمه خدا را شکر خشک و خالی است که ارزشی ندارد .

ان الانسان لربی لکنود .

ان الانسان لربی لکفور .

انسان موجودی است که به رب خود ناسپاس است . انسان موجودی است که رب خود را فراموش می کند . انسان موجودی است که رب خود را پنهان می کند . خداوند رب العالمین است . ما رب و مربی را در سطوح پایین تر نیز می توانیم مشاهده کنیم .

بسیارند انسان هایی که مربیان و آموزش دهندگان خود را فراموش می کنند و حتی پنهان می کنند . اگر با آموزش مربی به جایی می رسد ، می گوید خودم رسیدم و از مربی خود که به او آموزش داده است چیزی نمی گوید .الا الذین آمنو و عملو صالحات و تواصو بالصبر و تواصو بالحق و تواصو باالمرحمه

به جز عده قلیلی که ایمان آورده اند و عمل صالح انجام می دهند ، اعمالشان به صلح و دوستی منتهی می شود . دیگران را به صبر توصیه می کنند . دیگران را به راستی ، درستی و محبت توصیه می کنند .

ما به عنوان یک انسان ، آیا از والدین خود که مربی ما بوده اند ، تشکر ، قدردانی و سپاسگزاری می کنیم ؟

آیا از معلمان خود سپاسگزاری می کنیم ؟

آیا از کمک راهنما یا راهنمای خود قدردانی می کنیم ؟

آیا از مرزبانان نمایندگی که بسیار زحمت می کشند تا ما در آرامش و امنیت کامل سفر کنیم و به رهایی برسیم و اگر یک روز ، چایی که به ما می دهند رنگش و یا طعمش خوب نباشد ناراحت می شویم ، آیا از آن ها قدر دانی می کنیم ؟

آیا از دیده بانان کنگره که در شاخه های مختلف خدمت می کنند تا کنگره 60 بدون کوچکترین توقفی به کار خود ادامه دهد ، قدردانی می کنیم ؟

آیا از نگهبان کنگره ، کسی که بنیان کنگره 60  است و کنگره 60 را از صفر تا صد پایه گذاری کرده است و هر آنچه از طریق کنگره 60 بدست آورده ایم ، بواسطه اوست ، قدردانی می کنیم ؟

این ها سوالاتی است که اگرجوابمان به آنها مثبت است ، بدانیم که الفبای  قدردانی را آموخته ایم و شکرگزاریمان از قدرت مطلق انشاالله مقبول می افتد .

به قول نگهبان کنگره 60 ، در مقابل خدمتی که دیگران به ما می کنند ، نگوییم زبانمان قاصر است ، من نمی دانم چگونه تشکر کنم ، زبانم الکن است . آری زبانمان الکن است ، زبانمان قاصر است ، اما خیلی کارهای دیگر هست که می توانیم انجام دهیم . می توانیم طبق رسم کنگره ئ60  از انسان هایی که به ما خدمت کرده اند تشکر و قدردانی کنیم .

در مقابل کنگره 60 که ما را به صورت رایگان به درمان و رهایی رسانده است ، نگوییم که به چه زبانی تشکر کنم ، می توانیم با زبان کمک به کنگره ، قدردانی کنیم . آیا کنگره 60 برای گذران امور خود به مالیه نیاز ندارد ؟ پس اگر بخواهیم قدردانی کنیم راه باز است . این گوی و این میدان .

امیدواریم خداوند به همه ما توفیق دهد که بتوانیم تشکر و قدردانی از بندگان خدا و مخصوصاً خدمتگزاران کنگره 60 را بیاموزیم و عمل کنیم .

در زندگی ، لحظات و رویدادهایی وجود دارد که در زیبایی آن هیچ شک و تردیدی نیست . یکی از این زیباترین ها ، لحظه ای است که در حال قدردانی و تشکر هستیم . از خداوند و از مخلوق خداوند .

براستی که خداوند چقدر لذت می برد از این لحظات ، همانگونه که ما لذت می بریم و خداوند به ما اعضای کنگره 60 چه نعمتی ارزانی داشته است ، نمی دانم ، آیا تا به حال فکر کرده اید که آیا انسانی پیدا می شود که به اندازه ما دست بزند ، به اندازه ما تبریک بگوید و به او تبریک بگویند ، به اندازه ما در جشن تولد و رهایی شرکت کند ، به اندازه ما کادو بگیرد و کادو بدهد ؟

این ها رنگ و روی بهشتی دارند ، همانطور که خداوند در کلام الله شریف می فرماید که در بهشت سخن لغو و بیهوده نمی شنوید . آنجا چیزی که می شنوید سلاماً سلاما است .

انسانی که در صراط مستقیم است ، انسانی که پیرو قوانین الهی است ، انسانی که می تواند از تاریکی و ظلمات اعتیاد عبور کند و به بهشت سلامتی ، زندگی و روشنایی برسد ، شایسته چنین شرایطی است .

همه ما می دانیم که تشکر و قدردانی در کنگره 60 با دادن پاکت انجام می شود و این  رسم بسیار خوبی است که تدبیر آن از ‏بنیان کنگره 60 می باشد و در واقع احیای یکی از رسوم قدیمی ما ایرانیان است . در کنگره 60 ما در مناسبت های خاص مثل ‏هفته راهنما ، هفته ایجنت ، اسیستانت و مرزبان ، هفته همسفر و هفته دیده بان ، از این عزیزان در که  کنگره 60  به اشکال ‏مختلف خدمت می کنند تا من و شما و همه سفر اولی ها و تازه واردین به راحتی در کنگره 60 پذیرش شوند و به درمان و ‏رهایی برسند ، با اهدای پاکت قدردانی می کنیم .‏

خداوندا

دریا و آسمان و دشت ، پوشیده از رقصنده های آسمانیست ،

و روح نا آرام ما خواستار رهایی ، نه از خلاصی ، بلکه دیدار معشوق است ،

خداوندا

تنها تو را می ستاییم و تنها تو را ستایش می کنیم ،

برای انجام این عمل عظیم ،

شکر ، شکر ، شکر

با احترام ، مسافر علی خدامی