آرامش ذهن، آغاز شکوفایی جسم

ورزش در کنگره۶۰ تنها پرورش جسم نیست، بلکه میدانی است، برای تمرین جهان‌بینی در عمل. در ورزش، انسان می‌آموزد که نظم، احترام، همکاری و رقابت سالم، پایه‌های اصلی رشد و تعادل هستند. در نگاه جهان‌بینی، ورزشکار واقعی کسی است که پیش از هر رقابتی، بر خویش پیروز شود و احترام، فروتنی و عشق را نه‌ تنها در زمین بازی، بلکه در رفتار و نگاه خود تمرین می‌کند. جهان‌بینی در ورزش یعنی بدانم هدف، تنها پیروزی نیست، بلکه یادگیری، آرامش و سازندگی در کنار دیگران است.

در رابطه با دستور جلسه «جهان‌بینی در ورزش» با ورزشبانان تنیس روی میز و ایروبیک گفتگویی ترتیب داده‌ایم که توجه شما را به آن جلب می‌کنیم.

همسفر زهرا و مسافرشان سعید با 10 سال تخریب وارد کنگره۶٠ شدند. به مدت ۱٠ ماه و ۲۸ روز با متد DST و داروی OT به راهنمایی مسافر هادی و همسفر فرشته سفر کردند. در حال حاضر به لطف خداوند و دستان پرتوان آقای مهندس ۱ سال و ۴ ماه است که آزاد و رها هستند. رشته ورزشی همسفر تنیس روی میز و مسافرشان والیبال است. همسفر زهرا به لطف خداوند و آموزش‌های کنگره‌۶۰ جایگاه‌های خدمتی از جمله: رابط خبری، سرداری، دبیری لژیون، دبیری پارک، ورزشبان تنیس روی میز را تجربه نموده‌اند و در حال حاضر در جایگاه خدمتی عکاسی سایت در حال خدمت و آموزش هستند.

به نظر شما آیا بدون اصلاح جهان‌بینی، ورزش به‌تنهایی می‌تواند به درمان اعتیاد یا تعادل جسم و روان کمک کند؟ چرا؟

خیر. بدون اصلاح جهان‌بینی، ورزش به‌تنهایی قادر به تعادل رساندن جسم و روان‌ نمی‌شود؛ زیرا ورزش در کنگره‌۶۰ مکمل درمان است و مثلث درمان شامل: جسم، روان و جهان‌بینی است و افراد مصرف‌کننده باید هر سه ضلع را به تعادل برسانند تا در آن‌ها درمان به‌صورت کامل انجام گیرد.

آیا می‌توان گفت، ورزش در کنگره۶۰ نوعی تمرین عملی برای جهان‌بینی است؟ این موضوع را چگونه می‌توان توضیح داد؟

بله می‌توان برای ارتقاء و تکامل جهان‌بینی، ورزش را یک نوع تمرین عملی تلقی کرد. ما برای این‌که جهان‌بینی را کاربردی نماییم، می‌توانیم از جلسات خصوصی و عمومی، لژیون‌ها، خانواده و همچنین در پارک و رشته ورزشی‌ خویش آغاز نماییم تا جهان‌بینی را به‌صورت عملی به اجرا درآوریم.

آیا ممکن است ورزش بدون عشق و معرفت، به‌نوعی خودخواهی یا نمایش تبدیل شود؟

تمامی خدمت‌هایی که ما در کنگره‌۶۰ انجام‌ می‌دهیم باید بر مبنای عدالت، معرفت و عمل سالم باشد و تمامی هستی بر پایه عشق و محبت بنا شده است. اگر فردی این موارد را در هر جایگاه خدمتی یا در هر رشته ورزشی که باشد، رعایت نکند، می‌توان گفت آن شخص آموزش‌های جهان‌بینی را به‌درستی در خود کاربردی و عملی نکرده است.

نقش جهان‌بینی در پذیرش شکست یا پرهیز از غرور در پیروزی چیست؟

جهان‌بینی می‌تواند در پذیرش شکست و موفقیت کمک کننده باشد؛ زیرا اگر با دیدگاه و نگرش گذشته عمل می‌کردم، از مغلوب شدن احساس رنج و از پیروزی بر دیگران احساس برتری می‌‌کردم؛ اما اکنون در کنگره۶۰ آموخته‌ام مهمترین رکن ورزش کردن، سلامتی جسم ‌و روان است و همان‌گونه که آقای مهندس می‌فرمایند: در مسابقات برد و باخت معنا ندارد، یا می‌بریم یا می‌آموزیم.

همسفر زهرا و مسافرشان عقیل با ۵ سال تخریب وارد کنگره۶٠ شدند. به مدت ۱۱ ماه و ۲۰ روز با متد DST و داروی OT به راهنمایی مسافر احسان و همسفر زهره سفر کردند. در حال حاضر به لطف خداوند و دستان پرتوان آقای مهندس‌ ۷ سال و ۳ ماه است که آزاد و رها هستند. رشته ورزشی همسفر ایروبیک است. همسفر زهرا به لطف خداوند و آموزش‌های کنگره‌۶۰ جایگاه‌ خدمتی سردار را تجربه نموده‌اند و در حال حاضر در جایگاه خدمتی ورزشبان ایروبیک در حال خدمت و آموزش هستند.

به نظر شما تفاوت ورزش از دیدگاه فیزیولوژیکی با ورزش از دیدگاه جهان‌بینی در چیست؟

ورزش برای سلامتی بسیار مهم است و باید آن را در برنامه روزانه خویش قرار دهیم. در ورزش از نظر فیزیولوژیکی فقط روی جسم تمرکز داریم، بسیار تلاش می‌کنیم، با تمام توان پیش می‌رویم تا به هدف خود در رشته بدنسازی و هر رشته ورزشی دیگری، دست یابیم؛ اما زمانی که من با دید جهان‌بینی ورزش می‌کنم از انجام آن لذت می‌برم؛ زیرا در کنار پرورش جسم و ذهن، اندیشه‌ام نیز رشد می‌کند و به تکامل می‌رسد. در این مسیر صور آشکار و صور پنهان من در حال ارتقاء هستند و نتیجه آن، سلامت جسمی در کنار ذهنی آرام و اندیشه سالم است.

جهان‌بینی چگونه می‌تواند نگاه ما را به رقابت، پیروزی و شکست در ورزش تغییر دهد؟

جهان‌بینی یعنی آن‌چه ما نسبت به کل هستی، جهان درون و بیرون ادراک، دریافت و احساس می‌کنیم. من زمانی که به این باور برسم، ورزش را نه‌ تنها برای سلامتی جسم، بلکه برای آرامش و تعادل روان انجام می‌دهم، می‌توانم جسم و روانی سالم داشته باشم، حالم خوب می‌شود و دوست دارم دیگران نیز حالشان خوب شود و به این باور می‌رسم که برد و باخت بخشی از بازی است و پیروزی و شکست مهم نیست، مهم آموزشی است که من از آن رقابت می‌گیرم.

از نظر شما ورزشکار دارای جهان‌بینی چه ویژگی‌هایی دارد که او را از یک ورزشکار صرفاً جسمی متمایز می‌کند؟

ورزشکاری که در کنار ورزش، آموزش‌های جهان‌بینی را فرا گرفته است و همراه جسم و ذهن، اندیشه خویش را به تکامل رسانده است، این را می‌داند که باید در مسابقه به رأی داور احترام بگذارد، با کوچکترین اتفاق عصبانی نشود، حرف نامناسب نزند، فقط به فکر برد نباشد و برای به‌دست آوردن آن به کارهای ضد ارزشی دست نزند. آیا کسی که فقط روی جسم کار کرده است، این‌گونه عمل می‌کند؟

چه تفاوتی میان ورزش برای سلامتی جسم و ورزش برای تعالی روح می‌بینید؟

در درمان اعتیاد آقای مهندس روی سه مؤلفه جسم، روان و جهان‌بینی تمرکز دارند و در کنگره۶٠ ورزش را ‌یک عامل مهم و مکمل در درمان می‌دانیم. ورزش برای سلامت جسم بسیار مفید است؛ اما اگر همراه با جهان‌بینی باشد، علاوه بر جسم، روح نیز به آرامش و سلامت می‌رسد. من در ابتدا مسافر تغذیه سالم بودم، در آن زمان راهنمای من گفت: باید هر روز پیاده‌روی داشته باشی و من فقط به امید کاهش وزن به پیاده‌روی می‌رفتم؛ اما وزن من کم نمی‌شد، اعصابم به‌ هم می‌ریخت. مدتی پس از سفرم، با آموزش‌هایی که فرا گرفته بودم، برای سلامتی جسم و کنترل استرس به پیاده‌روی می‌رفتم و آخرین چیزی که به آن فکر می‌کردم کاهش وزن بود، در آن زمان بود که بدن به بهترین شکل چربی‌ها را دفع می‌کرد؛ زیرا جسم سالم به همراه روان سالم تجلی می‌یابد.

سپاسگزاریم از شما که وقت گران‌بهای‌تان را در اختیار سایت نمایندگی قرار دادید.

طراح سوال و مصاحبه کننده: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون نهم)
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فرشته (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فرشته (لژیون چهارم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بنیان مشهد