هشتمین جلسه از دور اول جلسات لژیون سردار نمایندگی لامرد با استادی مسافر حسین، نگهبانی مسافر عبدالمحمد و دبیری مسافر اسماعیل با دستور جلسه «جهانبینی در ورزش» روز دوشنبه ۲۸ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵ برگزار گردید.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، حسین هستم، یک مسافر.
خداوند بزرگ را شاکرم به خاطر نعمت سلامتی؛ گرفتن شال راهنمایی حسین عزیز را به ایشان تبریک میگویم. خیلی خوشحالم و امیدوارم که در این شعبه مرتب شاهد چنین اتفاقهایی باشیم و چقدر این اتفاق ارزشمند است.
هر کس که وارد کنگره میشود قطعاً یک سری نواقص دارد و یک سری گرهها در وجودش هست. اولین گره این است که مشکل موادش را حل کند، بعد سیگار، جونز و یک سری بیماریهای خاص؛ اما چرا یک سری از افراد در کنگره درمان نمیشوند؟
چون باید یک سری خدمتها و وظایف را انجام بدهیم. یکی به موقع آمدن هست، یکی با صندلی چیدن، و یکی هم هست که در طول درمان، خدمت مالی انجام میدهد و بعد از آن، گره درمان او با خدمت مالی باز میشود.
استاد امین در سیدی الگو میفرمایند: من اول فکر میکردم همین که نیروی انسانی هستم و برای تحقیقات کمک میکنم کافیست و نیازی نیست که خدمت مالی انجام دهم. ولی زمانی که به صورت اتفاقی خدمت مالی انجام دادم، یک سری از گرههایم باز شد.
هدف ما فقط درمان نیست؛ ما درمان میشویم و در ادامه در سفر دوم باید نواقص خود را حل کنیم. اصل هدف این است که ما به آرامش برسیم.
تمام کارهایی که انجام میدهیم به خاطر این است که یک نفر از درون به آرامش برسد. آیا رسیدن به آرامش مجانی است؟
منظور از مجانی فقط خدمت مالی نیست، یک موقع خدمت انسان است.
خودم ۴ سال در شعبه بوشهر قسمت ساخت و ساز ساختمان کنگره خدمت میکردم. بعد از اتمام کار گفتم خدایا، من که این همه خدمت کردم، چرا هنوز شرایط مالی خوبی ندارم، ولی شرایط مالی فلانی خیلی بهتر شده است؟
بعد که بیشتر سفر کردم متوجه شدم خداوند اول نعمت سلامتی به من عطا فرموده و اینکه در وجودم آرامش بیشتری قرار دارد.
مردم تمام دنیا هر کاری انجام میدهند که به آرامش برسند و من با خدمتهایی که انجام میدادم هر روز آرامشم بیشتر میشد. یعنی نعمتی بالاتر از این وجود دارد؟
لژیون سردار هم برای من برگزار میشود و باید توجه داشت کنگره نیازی به این پولها ندارد.
هر کسی به اندازه توانش امتحان کند و خدمت مالی انجام دهد؛ ممکن است یکی توانش یک میلیون باشد و دیگری ۱۰ میلیارد باشد. کسی که توانش ۱۰ میلیارد باشد و یک میلیون کارت بکشد، اصلاً حال خوب نمیشود.
کسی که در کنگره زمین اهدا میکند، در اصل برای خودش انجام داده است. ما نمیدانیم که در آینده بچه خود یا اقوام ما مصرفکننده نشود، پس باید جای امنی برای درمان آنها وجود داشته باشد.
اگر ندای درونی به ما گفت که در لژیون سردار شرکت کنید، حتماً این کار را انجام دهید و قدر لژیون سردار را بدانیم، چون لژیون سردار قلب کنگره است.
ممنون که به صحبتهای من توجه نمودید.
.jpg)
نگارش: مسافر مسافر اسماعیل (لژیون یکم)
ویرایش: همسفر علی (لژیون دوم)
عکس: مسافر رضا (لژیون دوم)
ارسال: مسافر رضا (دبیر سایت)
- تعداد بازدید از این مطلب :
117