جهان‌بینی در ورزش پلی به سوی سلامتی

جلسه پنجم از دوره سی‌وسوم کارگاه‌هایی آموزشی خصوصی همسفران با استادی راهنما همسفر ندا ، نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر مهسا با دستور جلسه «جهان‌بینی در ورزش» روز دوشنبه ۲۸ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

متشکرم از خانم مهسا، دبیر محترم جلسه، بابت ارائه گزارش جلسه قبل؛ همچنین شکرگزار خداوند هستم که توفیق حضور در جمع همسفران عزیز و با‌محبت شعبه سهروردی را دارم. از نگهبان محترم خانم زهرا، ایجنت گرامی و مرزبانان عزیز صمیمانه سپاسگزارم که فرصت خدمت در کنار شما را در اختیارم قرار دادند.

در ابتدا لازم می‌دانم خداقوت ویژه‌ای بگویم به ایجنت محترم پارک شعبه سهروردی، مرزبانان پرتلاش پارک، ورزشبانان گرامی و تمام عزیزانی که در بخش ورزش پارک پرنیان با جان و دل در حال خدمت به همسفران هستند.

دستور جلسه امروز «جهان‌بینی در ورزش» است؛ واژه جهان‌بینی را من بیشتر در کنگره شناختم. پیش از ورود به کنگره، آشنایی عمیقی با این واژه نداشتم؛ اما در کنگره متوجه شدم که جهان‌بینی یعنی ادراک، دریافت و احساس من نسبت به موضوعات مختلف هستی؛ این موضوعات می‌توانند شامل مرگ، زندگی، تغذیه، خانواده، فرزندپروری و... باشند. اینکه درباره هرکدام چگونه فکر می‌کنم و چه درکی دارم، بخشی از جهان‌بینی من را شکل می‌دهد.

اولین جهان‌بینی من که در کنگره تغییر کرد، دیدگاهم نسبت به اعتیاد بود. پیش از آن، تصور می‌کردم فرد مصرف‌کننده فقط برای خوش‌گذرانی و از روی خودخواهی مصرف می‌کند و چون اراده یا غیرت ندارد، نمی‌تواند مصرف را کنار بگذارد؛ اما در کنگره آموختم که اعتیاد یک بیماری است و مصرف‌کننده یک بیمار است، همانند دیگر بیماری‌ها؛ اگر فرد آمادگی داشته باشد و بخواهد، می‌تواند مسیر درمان را طی کند و بهبودی را تجربه کند.

در مورد موضوع دستور جلسه امروز یعنی جهان‌بینی در ورزش؛ پیش از آشنایی با کنگره، تصورم این بود که ورزش فقط مخصوص کسانی است که یا به دنبال تناسب اندام هستند، یا قصد قهرمانی دارند، یا برای کاهش وزن ورزش می‌کنند. اما وقتی وارد کنگره شدم و با مفهوم جسم آشنا شدم، دریافتم که جسم من همانند یک کالبد است که تا زمانی‌که در این جهان زندگی می‌کنم، به آن نیاز دارم؛ بنابراین باید از جسم خودم به خوبی مراقبت کنم تا بتوانم زندگی سالم و مفیدی داشته باشم.

آقای مهندس در صحبت‌هایشان می‌فرمایند: «عمر ما دست خودمان است.»؛ یعنی این خود ما هستیم که با نحوه مراقبت از جسم و روح خود، کیفیت و حتی طول عمرمان را تعیین می‌کنیم. جسم انسان همانند کشتی‌ است که در این سفر زمینی باید آن را به سلامت به مقصد برسانیم. اگر از این کشتی مراقبت کنیم، سفرمان طولانی، سالم و لذت‌بخش خواهد بود؛ اما اگر به آن بی‌توجه باشیم، به زودی از کار می‌افتد و ما دچار بیماری‌ها و مشکلات مختلف می‌شویم و به قول آقای مهندس پله‌های آزمایشگاه را مرتب بالا و پایین برویم.

ورزش یکی از مهم‌ترین ابزارهای حفظ و تقویت سلامت جسم است. در کنگره دیدگاه من نسبت به ورزش تغییر کرد؛ اکنون دیگر هدفم از ورزش صرفاً تناسب اندام یا کاهش وزن نیست، بلکه می‌خواهم با ورزش، بدنی سالم، قوی و آماده برای ادامه مسیر زندگی داشته باشم؛ وقتی هدف و نگرش من نسبت به ورزش تغییر کرد، دیگر در زمین ورزش برد و باخت یا اشتباه داور و بازیکنان برایم بی‌اهمیت شد؛ چون برنده واقعی کسی است که برای سلامتی خود تلاش می‌کند. آقای مهندس همیشه می‌فرمایند: «برنده واقعی کسی است که ساعت پنج صبح روز جمعه بیدار می‌شود و خودش را به زمین ورزش می‌رساند.» شاید قبلاً تا یازده صبح خواب بودیم؛ اما امروز صبح زود در زمین ورزش حضور داریم و این یعنی یک تغییر بزرگ.

سال گذشته، مسابقه فینال فینالیست‌ها در پارک ولایت برگزار شد و آقای مهندس برای اهدای جام‌ها تشریف آوردند. ایشان هنگام اهدای جوایز جمله‌ای گفتند که بسیار تأثیرگذار بود و با بغض بیان کردند: «همه این جام‌هایی که می‌بینید اسباب‌بازی است؛ گنج واقعی این است که همه شما کنار هم هستید و با هم دوست هستید؛ چون انسان‌های زیادی هستند که از تنهایی رنج می‌برند.»

تقدیر از اعضای لژیون سردار

مرزبانان کشیک: همسفر راشین و مسافر مهدی
تایپیست: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر نگار (لژیون سوم) و همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر شهناز (لژیون دوازدهم)
ویرایش: همسفر نسرین رهجوی راهنما همسفر نگار (لژیون سوم)
عکاس خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هفدهم)
ارسال: همسفر شهناز رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سهروردی اصفهان