English Version
This Site Is Available In English

گفتگو با مسافر مهدی

گفتگو با مسافر مهدی

در مورد دستور جلسه "جهان‌بینی در ورزش"، گفتگویی را با ورزش‌بان والیبال پارک طالقانی، مسافر مهدی تدارک دیده‌ایم که در ادامه توجه شما را به آن جلب می‌نماییم:

-لطفاً خودتان را به رسم کنگره معرفی کنید.
سلام دوستان مهدی هستم مسافر، آخرین آنتی‌ایکس مصرفی شربت تریاک، گل و انواع قرص، 11 ماه و 23 روز سفر کردم به روش DST با داروی OT به راهنمایی استاد عزیزم جناب آقای محمد حسن‌زاده در ضمن  مسافر سیگار هم هستم 13 ماه سفر کردم به راهنمایی جناب آقای حامد شمس، رهایی از بند مواد 1 سال و 4 ماه، رهایی از بند سیگار 1 سال 10 روز.

-منظور از جهان‌بینی ورزش در کنگره چیست؟
به نظر من مفهوم جهان‌بینی یعنی دلیل ورزش کردن من چیست؟برای سلامتی جسم خودم ورزش می‌کنم یا برای دیده شدن؟ ما در کنگره 60 آموخته‌ایم که باید انرژی افراد دیگر را هم بالا ببریم بعضی از افراد زمان ورزش کردن فقط حس خودشان را در نظر می‌گیرند، به نوعی وادی چهاردهم برایشان نهادینه نشده است؛ زمانی به مفهوم جهان‌بینی در ورزش می‌توانم برسم که هم انرژی خودم و هم انرژی دیگران را بتوانم بالا ببرم.

-به نظر شما ورزش در بیرون از کنگره و ورزش در کنگره 60 چه تفاوتی دارد؟
من زمان مصرف خودم رشته‌های ورزشی زیادی را تجربه کردم، چه ورزش‌های گروهی همانند فوتبال و چه ورزش‌های انفرادی، در آن زمان هیچوقت سلامتی خودم را در نظر نمی‌گرفتم برای مثال همیشه در زمان ورزش به فکر مصرف سیگار بودم و دارو‌های مکمل استفاده می‌کردم برای زود به نتیجه رسیدن؛ نبود جهان‌بینی به من اجازه نمی‌داد به فکر سلامتی باشم، مطلبی که در کنگره با آن آشنا شدم.

-چرا ما در کنگره 60 به ورزش گروهی اهمیت بسیاری می‌دهیم؟
ورزش انفرادی باعث می‌شود شما فقط به خودتان فکر کنید برای مثال کشتی، شطرنج، دارت و... باعث می‌شود هیچ حسی نسبت به پیرامون خود نداشته باشید، در مقابل ورزش گروهی باعث دیده شدن ضعف‌های فرد می‌شود که آیا می‌تواند در کنار دیگران خوشحال باشد؟ می‌تواند لذت ببرد و از کنار دیگران بودن آرامش بگیرد؟ به نظر من ورزش‌های گروهی باعث این می‌شود که با نفس‌های دیگر آشنا شوم و با شناخت آنها بتوانم به درون خود پی ببرم زیرا واکنش‌های آنها نسبت به نفس من می‌باشد، با حضور در گروه‌های ورزشی می‌توانم خود را تزکیه و پالایش کنم.

-کلام آخر:
زمانی‌که در سفر اول بودم در پارک طالقانی با لباس غیر ورزشی حضور داشتم، ورزش‌بان به من گفت باید لباس ورزشی بر تن داشته باشی در غیر اینصورت نمی‌توانی ورزش کنی و من حالم از این موضوع مقداری بد شد اما تذکر ایشان در آن روز باعث شد همیشه با لباس ورزشی در پارک حضور پیدا کنم و امروز که خودم ورزش‌بان شده‌ام می‌دانم که چرا این تذکر به فرد داده می‌شود ولی این امر باید توأم با عشق و محبت باشد زیرا هم سبب آرامش خودم می‌شود و هم شرایط را برای ورزش کردن مسافران مساعد می‌کند.

تهیه و تنظیم: گروه سایت نمایندگی حسنانی

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .