جهانبینی در ورزش از نگاه کنگره ۶۰
در کنگره ۶۰، ورزش فقط فعالیت بدنی یا رقابت برای کسب مقام نیست؛ بلکه یک مسیر تربیتی و شناختی است. ما ورزش میکنیم تا حال خود را خوب کنیم، نفس خود را تربیت کنیم و قوانین هستی را بهتر درک کنیم.
در جهانبینی ورزشی کنگره ۶۰:
حریف، دشمن ما نیست؛ بلکه معلم ماست. او به ما فرصت میدهد صبر، ادب، تلاش و فروتنی را تمرین کنیم.
برد واقعی، غلبه بر دیگران نیست؛ بلکه پیروزی بر تنبلی، ناامیدی و بینظمی درون خودمان است.
رعایت حرمت و احترام در میدان ورزش، از نتیجه مسابقه مهمتر است.ما آموختهایم که:
«ورزش، ابزاری برای ساختن جسم و روان است، اما بدون جهانبینی درست، ممکن است به غرور، خشونت یا انتقام تبدیل شود.»
پس ما در کنگره ۶۰ ورزش میکنیم تا:
سلامتی را حفظ کنیم
محبت و دوستی را گسترش دهیم
روحیه تلاش و پشتکار را تقویت کنیم
در مسیر تعادل و آرامش گام برداریم
ورزش میکنیم تا حالمان خوب باشد، نه اینکه حال دیگران را خراب کنیم.
ما آمدهایم برای ساختن، نه برای تخریب.
نویسنده: همسفر قربان
ارسال مطلب:همسفر رضا
- تعداد بازدید از این مطلب :
71