تا حرکت نکنیم، راهی نمایان نمی‌شود.

جلسه چهارم از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره۶۰ نمایندگی بندرعباس با استادی مسافر راهنما سبحان و نگهبانی مسافر حمید و دبیری مسافر ساسان  با دستور جلسه " وادی هشتم و تاثیر آن روی من؟ " در روز یک شنبه  بیستم مهر ماه ۱۴۰۴ راس ساعت 17:00 آغاز  بکار کرد:
خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم که این هفته هم توفیق حضور در شعبه بندرعباس نصیبم شد و از آقای نگهبان بابت اجازه‌ی خدمت تشکر می‌کنم؛ دستور جلسه‌ی این هفته، وادی هشتم است: با حرکت راه نمایان می‌شود.
در ابتدای وادی گفته می‌شود که سکون بر هیچ چیز واجب نیست، یعنی همه‌چیز در هستی در حال حرکت است و اگر حرکتی نباشد، زندگی و زایش هم وجود ندارد؛ تفکر معمار ساختارهاست، اما تا زمانی که به حرکت درنیاید، هیچ بنایی ساخته نمی‌شود.
خداوند انسان را با اختیار آفرید و همین اختیار، تفاوت اصلی انسان با سایر مخلوقات است؛ وجود تاریکی و ضد، لازمه‌ی رشد انسان است تا بتواند در بین خوبی و بدی انتخاب کند چون تا تاریکی نباشد، روشنایی معنا ندارد.
در مسیر زندگی هم همین‌طور است؛ وقتی در حرکت باشیم، حتی اگر اشتباه کنیم، راه درست خودش را کم‌کم نشان می‌دهد اما اگر در سکون بمانیم، هیچ راهی روشن نمی‌شود. در کنگره یاد گرفتیم که حرکت کردن، یعنی عمل کردن به آموزش‌ها، نوشتن سی‌دی‌ها، وقت‌شناسی و اجرای گفته‌های راهنما.

من هم تا زمانی که فقط فکر می‌کردم، هیچ تغییری اتفاق نمی‌افتاد اما وقتی شروع به عمل کردم، قدم‌به‌قدم تغییرات آمد و در نهایت به رهایی رسیدم. واقعاً همان‌طور که راهنمایم گفت: <انجام‌ها به انجام می‌رسند>
متد DST و قوانین کنگره ۶۰ هم حاصل همین حرکت است، مهندس دژاکام ابتدا خودش این مسیر را تجربه کرد و بعد به دیگران انتقال داد. وقتی در مسیر درست حرکت می‌کنیم، انرژی مثبت، آرامش و برکت وارد زندگی‌مان می‌شود ، پس وادی هشتم به ما یاد می‌دهد که نباید در سکون ماند؛ باید حرکت کرد تا راه و روشنایی در مسیرمان نمایان شود.

تایپ و ارسال: مسافر امیرحسین رهجوی راهنما مسافر علیرضا
عکس و ویراستاری: مسافر سجاد رهجوی راهنما مسافر علیرضا