English Version
This Site Is Available In English

معیار عقل هر شخص، ترازویی برای تشخیص خوب و بد است

معیار عقل هر شخص، ترازویی برای تشخیص خوب و بد است

جناب مهندس در ابتدای سی‌دی به موضوع تسلیم در برابر قدرت مطلق اشاره کردند و فرمودند: چرا ما از قدرت مطلق استفاده می‌کنیم؟ بعضی افراد خدا‌ نا‌باورند و به محض شنیدن نام خدا، جبهه می‌گیرند و می‌گویند خدا وجود ندارد. تقصیری هم ندارند؛ همان‌طور که وقتی فردی با یک گلوله آتش، جنگلی را می‌سوزاند، مقصر گلوله نیست، بلکه آن فرد است. در مسائل الهی نیز همین‌گونه است؛ گاهی کسی آتش می‌زند و از نام خدا سوء‌استفاده می‌کند.

این جهان مملو از امواج است. برای درک عظمت هستی کافی است به کهکشان‌ها، منظومه‌های شمسی، خورشید و زمین بیندیشیم. همه‌ این‌ها در برابر کل هستی، تنها قطره‌ای کوچک در اقیانوسی بی‌پایان هستند.

همه‌چیز در هستی «عمر» دارد. عمر آدمی بسیار کوتاه است، همچون شبنمی که شب می‌آید و روز ناپدید می‌شود. حتی خود جهان هستی، خورشید، ماه و کهکشان‌ها نیز روزی به پایان می‌رسند.

ما باید بیاموزیم چگونه زندگی کنیم. زندگی پر از فراز و نشیب است؛ شبیه برگی که لحظه‌ای زیر آب و لحظه‌ای روی آب است. گاهی با خشم به زیر می‌رویم، یعنی دچار مشکل و گرفتاری می‌شویم؛ مثل بیماری، بی‌پولی یا از دست دادن عزیزان. گاهی هم مانند پرِ مرغی بر سطح آب می‌آییم. تمام زندگی ما کشمکش است و باید آن را درک کنیم. زندگی ثابت نیست، اما تمام تلاش‌ ما این است که آن را ثابت نگه داریم. ما باید بیاموزیم که هر لحظه از زندگی را چگونه کنترل کنیم.

معیار عقل هر شخص، ترازویی برای تشخیص خوب و بد است. بعضی انسان‌ها از بیرون درخشان‌اند مانند «طلا»، وبعضی ها از درون بی‌ارزش‌اند، همچون «بدل». برخی نیز طلای خالص‌ هستند. اگر درون ما ناخالص باشد، زیر چرخه‌ امواج خرد می‌شویم و از بین می‌رویم. برای اینکه در برابر امواج هستی دوام بیاوریم، باید از معیار سنجشی که خداوند در درون ما قرار داده، یعنی «عقل»، استفاده کنیم و در جهت درست حرکت نماییم.

ما باید در بُعد کنونی هستی برای زمان و وقت خود ارزش قائل شویم تا برای بُعدهای بعدی آماده باشیم. هر تجربه‌ای که در بُعد جسمی داریم، با ما به جهان‌های دیگر منتقل می‌شود. برای مثال، انسانی که در این دنیا درگیر اعتیاد است، این صفت را در جهان‌های دیگر نیز با خود خواهد داشت.

«بادبادک‌ها در باد مناسب، با بازیکن ماهر، خوب هدایت می‌شوند.» اگر باد نباشد یا بازیکن ماهری وجود نداشته باشد، بادبادک پایین می‌آید. کنگره ۶۰ همان باد مناسب است و مسافران باید بازیکنان ماهر باشند، زیرا اگر نقصی در عملکردشان باشد، به رهایی نخواهند رسید. در جهان هستی، بادبادک‌ بازها همان نیروهای الهی و بادِ مناسب، قوانین الهی هستند.


نویسنده: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
رابط خبری: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی خمین

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .