با حرکت راه نمایان می‌شود. وادی ها به صورتی مکتوب شده است که با خواندن هر وادی مشتاق به خواندن وادی بعد می‌شویم و با هر بار مطالعه هر وادی به اندازه ظرف‌مان از آن برمی‌داریم و با تکرار آن آموخته‌های خود را کامل‌تر می‌کنیم. همه وادی‌ها جزء مجموعه قوانین الهی هستند. در وادی هشتم به قدرت اختیار و انتخاب انسان اشاره شده است.
بارها شنیده‌ایم که گفته‌اند: انسان جایزالخطا یا ممکن الخطا است؛ در صورتی که طبق گفته جناب مهندس: انسان مختارالخطا است چون خود ما هستیم که با اختیار خود بر اساس همان آیه شریفه (فالهمها فجورها وتقواها ) راه خود را انتخاب می‌کنیم و این بستگی به دانایی و آگاهی ما دارد و این که در چه مرحله‌ای از نفس اماره یا لوامه یا مطمئنه قرار داشته باشیم. انسان وقتی متولد می‌شود قدرت انتخاب و اختیاری به او داده می‌شود؛
موضوع آدم و حوا شاید تمثیل و تشبیهی باشد از فرآیند گذرگاه‌هایی که انسان با قدرت اختیار و انتخاب خویش می‌خواهد عبور نماید این موضوع حقیقتاً برای همه موارد مختلف در زندگی ما صدق می‌کند؛ اگر در جایی و موضوعی نتوانیم آگاهی و دانش لازم را کسب نمائیم دچار سرنوشتی خواهيم شد که کمتر از آدم و حوا نیست مثل همین قضیه اعتیاد یا بودن در برزخ کارهای ضدارزش(غیبت کردن، دروغ گفتن و...). باید بدانیم که تنها با تفکر نمی‌توانیم به خواسته‌هایمان برسیم؛ باید برای به دست آوردن آن‌ها حرکت کنیم و منتظر معجزه نباشیم. در کنگره شفا رخ می‌دهد به شرط اینکه حرکت و تلاش متداوم و درست شکل گیرد. در وادی هشت این جمله که با حرکت راه نمایان می‌شود؛ یک قانون است درست مثل قانون ریاضیات. این وادی مانند سایر وادی‌ها یکی از پرکاربردترین قوانین هستی است و زندگی را به نمایش می‌گذارد و به ما آموزش می‌دهد در تمام طول مسیر زندگی نیرویی است که می‌خواهد من انسان را به زیباترین شکل ممکن از مسیر درست خارج کند و در رکود و سکون نگاه دارد چون خوب می‌داند که به دنبال آن حتماً سقوط خواهم کرد. قبل از ورود به کنگره برای حل مشکلاتم به بهانه اینکه باید تمام مشکلات و اوضاع را خوب بررسی کنم بعد حرکت کنم دست روی دست می‌گذاشتم در صورتی که امروز آموزش گرفته‌ام که کنار تفکر باید حرکت کنم؛ اگر برای حل مشکلم ساعت‌ها تفکر کنم و از آن یک تصویر ذهنی ترسناک ترسیم کنم طوری که جرأت نکنم برای حل مشکل اقدام کنم در وضعیت من تغییری به وجود نمی‌آورد.
من باید هدف و خواسته‌ام را مشخص کنم با تمام وجود بخواهم و روی هدفم متمرکز شوم زیرا زمانی که انسان بایستد، برابر است با نابودی برای حل مسائل و چالش‌های زندگی خود. در موقع حرکت ممکن است من با چندین راه برخورد کنم ولی انتخاب راه بستگی دارد به خود من و دانشی که در آن زمینه دارم.
در واقع در تقاطع، خطر همیشه در کمین است پس انسان باید خواسته داشته باشد و پیرو آن حرکت کند که با حرکت و در نظر داشتن پارامتر زمان راه کم‌کم نمایان می‌شود مانند چراغ ماشینی که نور چراغ فقط فاصله معینی را روشن می‌کند و با حرکت، راه برای من روشن و نمایان می‌شود به عنوان مثال باید بدانم هدف من از آمدن به کنگره چیست؟ در کنگره 60 اگر واقعاً خواستار رهایی هستیم، نباید در مورد نحوه درمان نظر بدهیم بلکه باید حرکت کنیم که با حرکت راه نمایان می‌شود؛ زیرا در این مقوله جناب مهندس بستر و زمینه را آماده کرده‌اند و ابزار سفر مانند راهنما، نشريات، لژیون و... هم در اختیار ما گذاشته‌اند، باید با حرکت و تلاش خودمان به نتایج مثبت برسیم.
مراحل درمان در کنگره به صورتی است که ابتدا همه چیز از خودمان شروع می‌شود؛ پس آن کسی که از همه به ما نزدیک‌تر است شخص شخیص خودمان است که اولین گام را برای سازندگی باید از خود آغاز کنیم؛ این فرآیند در کنگره از جسم خودمان شروع می‌شود. ما خواسته یا ناخواسته به واسطه رفتن راه‌های اشتباه آسیب‌هایی را به جسم و روان خود وارد کرده‌ایم؛ حال باید شجاعت و توانایی داشته باشیم و خودمان را ببخشیم و در صدد جبران آن برآییم. دومین پارامتر جبران خسارت از خانواده است که قطعاً آسیب‌های شدید و مخربی به خانواده و اطرافیان وارد کرده‌ایم که با حرکت در صراط مستقیم و پذیرفتن مسئولیت آن را باید جبران کنیم. قسمت سوم هم جبران خسارت از جامعه است که همیشه انسان طلبکار از جامعه بوده‌ایم و با تفکر نادرست هر کاری دوست داشتیم انجام داده‌ایم؛ پس با پذیرفتن مسئولیت خود در خانواده و اجتماع این تخریب ها را جبران کنیم و اما در مورد پیمان که هدف نیست بلکه مسیری را نشان می‌دهد برای رسیدن به هدف،
اجرای پیمان داوطلبانه است که باید با راهنمای خود در میان گذاشته و اجازه بگیریم سپس با اجرای قوانین که باید تمیز باشیم، پوشش سفید داشته باشیم، در کنار دریا، رودخانه، صحرا یا کوهستان باشیم که کسی صدای ما را نشنود و در طول پیمان از خوردن و آشامیدن خودداری می‌کنیم.
زمان اجرای پیمان از ساعت ۱۲ ظهر تا ۴ بعدازظهر می‌باشد. لوازم مورد نیاز هم زیرانداز، قلم، کاغذ و کبریت است.
مراحل پیمان هم دو بخش دارد:
۱ - نوشتن سیاهه
۲ - درخواست از قدرت مطلق.
در آخر امیدوارم همه ما برای عبور از تاریکی و درمان و رهایی از ضدارزش‌ها حرکت کنیم تا به روشنایی برسیم و بتوانیم حساب‌مان را با خودمان در زندگی مان صفر کنیم.
منبع: سایت کنگره 60، کتاب ۱۴ وادی
نویسنده: همسفر سهیلا، راهنما همسفر سپیده(لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر سهیلا، راهنما همسفر سپیده(لژیون هفتم)
ویرایش و ارسال: همسفر نرگس، راهنما همسفر زینب(لژیون چهارم) نگهبان سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
85