بی‌هدف بودن باعث می‌شود انسان در چرخه‌ای معیوب بماند

در ابتدا خدا را بسیار سپاسگزارم که این توفیق را نصیبم کرد تا بتوانم در مسیر کنگره خدمت کنم و امیدوارم خدمتگزار خوبی باشم.

وادی هشتم: با حرکت راه نمایان می‌شود. امواج چون گردباد بر زمین فرود می‌آیند و آنچه برداشتنی باشد با خود به امانت می‌برند، و این جز فرمان حاصل نمی‌گردد. در وادی هشتم می‌آموزیم که هیچ چیز در سکون شکل نمی‌گیرد و همه‌چیز در حرکت به وجود می‌آید و بدین وسیله ساختارها پدیدار و موجودات خلق می‌شوند.

سکون و توقف بر هیچ موجودی جایز نیست و زمانی که شخص از حرکت خود بایستد، این برابر با نابودی اوست. بنابراین باید با در نظر گرفتن اطلاعات کافی و دانستن مسیر راه (که البته لازم نیست تمام جزئیات را بدانیم، چون ممکن است ما را دچار مشکل کند) در این مسیر نترسیم، پروا نکنیم و حرکت کنیم؛ چراکه قطعاً با حرکت، راه نمایان خواهد شد.

چند نکته‌ مهم که در حرکت باید به آن توجه کنیم این است که اول، خواسته و هدف ما کاملاً مشخص باشد؛ مثل اینکه می‌خواهیم ادامه تحصیل بدهیم یا خیر. دوم، باید با تمام وجود بخواهیم که خواسته‌ ما برآورده شود؛ البته بعضی خواسته‌ها در طولانی‌ مدت به نتیجه می‌رسند. سوم، در مسیر حرکت با چندین راه مواجه می‌شویم که مجموعه‌ این راه‌ها به دو مسیر ارزشی و ضد ارزشی تقسیم می‌شود.

ما در وادی هشتم با دانایی برخورد می‌کنیم و در این مسیر باید دانش لازم را کسب کنیم تا اگر خواستیم حرکت کنیم، بدانیم از کدام مسیر برویم و این مسیر چقدر زمان می‌برد. پس انتخاب راه درست بستگی به خود فرد و دانش او دارد و ما باید همه‌ این‌ها را مورد بررسی قرار دهیم تا به نتیجه مطلوب برسیم.

اگر خواسته و هدف ما رسیدن به صلح، آرامش، آسایش، عشق و محبت باشد، بایستی در ابتدا حساب خودمان را تسویه و به صفر نزدیک کنیم؛ یعنی جبران خسارت کنیم نسبت به خودمان، خانواده و جامعه.

در جبران خسارت از خود، ابتدا باید خودمان را ببخشیم و برای ترمیم و بازسازی جسم و روان خود اقدام کنیم. در جبران خسارت از خانواده، مانند طلبکاران مادرزاد نباشیم و توقع مهر و محبت از جانب پدر و مادر نداشته‌باشیم، بلکه در جبران خسارت به خانواده کوشا باشیم. همچنین در جبران خسارت به جامعه، از وارد کردن خسارت و انجام کارهای ضد ارزشی خودداری کنیم و در جبران خسارت‌هایی که به جامعه زده‌ایم، تلاش نماییم.

من برای رسیدن به هر هدفی و حل هر مسئله‌ای باید حرکت کنم، در مسیر آن هدف قدم بردارم و خواسته و هدفم مشخص باشد؛ چون بی‌هدفی باعث می‌شود انسان مدام در یک چرخه‌ معیوب در حال حرکت باشد. مثلاً من باید بدانم هدفم از آمدن به کنگره چیست؟

برای رسیدن به هدف، حتماً باید تلاش کنم و در مسیر درست، همیشه زمان را در نظر بگیرم. مثلاً در کنگره، درمان اعتیاد و رسیدن به تعادل، یک‌ روزه امکان‌پذیر نیست، بلکه باید به مدت یازده ماه با صبر، تلاش و کوشش به آن هدف نزدیک شوم. در این مسیر ممکن است اتفاق‌هایی رخ دهد و نیروهای منفی ما را از مسیر دور کنند، ولی نباید ناامید شویم و از مشکلات بترسیم.

این وادی، مانند سایر وادی‌ها، پرکارآمد‌ترین قوانین هستی و زندگی را به نمایش می‌گذارد و به ما آموزش می‌دهد. همان‌طور که در کتاب آمده، «با حرکت راه نمایان می‌شود» و این یک قانون است؛ مانند قوانین ریاضیات. این همان قانون صراط مستقیم است.

در آخر می‌توانم بگویم که در تمام طول مسیر زندگی، نیرویی وجود دارد که می‌خواهد ما را به هر نحوی از حرکت باز دارد و مانع سعی و تلاش ما شود و ما را دچار رکود و سکون کند. اما باید بدانیم این یک نیروی بازدارنده و منفی است که می‌خواهد ما را دچار منیت، ضعف و ناامیدی کند و باعث سقوط ما شود. ما باید با حرکت، سعی و تلاش خود، راه درست و مسیر مناسب را در زندگی انتخاب کنیم تا بتوانیم از تاریکی‌ها عبور کرده و به روشنایی برسیم؛ حساب خود و زندگی‌مان را صفر کنیم و بدانیم که با امید به قدرت مطلق، با حرکت، راه به بهترین نحو نمایان خواهد شد.

منبع: سایت کنگره ۶۰ و کتاب عشق
نویسنده: همسفر مهسا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
رابط خبری: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی خمین