حضور ما در کنگره برای تزکیه نفس است

جلسه پنجم از دوره یکم کارگاه‌های آموزش خصوصی شعبه دنا، شهرضا؛ با استادی ایجنت محترم مسافر احسان، نگهبانی مسافر حمیدرضا و دبیری مسافر احمدرضا با دستور جلسه "هفته ایجنت و مرزبان " روز یکشنبه ۲۳ شهریور ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ شروع به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان، احسان هستم، یک مسافر. خداوند را شاکرم که توفیق برگزاری جشنی دیگر در کنگره را به ما عطا فرمود تا در کنار یکدیگر در این مراسم معنوی شرکت کنیم. از ایجنت محترم شعبه، گروه مرزبانی و تمامی راهنمایان گرامی سپاسگزارم که این فرصت را به من دادند تا در این جایگاه قرار بگیرم و از دانش موجود بهره‌مند شوم.

هفته پیش رو که مصادف با سالروز تشکیل کنگره ۶۰ است، را به تمامی اعضای کنگره، به ویژه مرزبانان و ایجنت شعبه، تبریک عرض می‌کنم و از برگزاری چنین جشنی بسیار خوشحالم.

در خصوص دستور جلسه، همواره بر این نکته تأکید می‌شود که کنگره دارای چهار جشن اصلی است. در گذشته، تصور من از برگزاری این جشن‌ها، صرفاً قدردانی از زحمات افرادی بود که به عنوان راهنما، مرزبان و ایجنت، وظایفی را طبق خواسته بنیان‌گذار کنگره، مهندس دژاکام، انجام می‌دادند؛ اما با گذشت زمان و تکرار دستور جلسات، دیدگاه من نسبت به این مسائل دگرگون شد. اطمینان دارم که هیچ کلام یا دستور جلسه‌ای از سوی مهندس دژاکام بی‌دلیل نیست و همواره درسی برای آموختن در خود دارد.

امروز، در ظاهر، گرد هم آمده‌ایم تا از ایجنت و گروه مرزبانی تقدیر و تشکر کنیم. همانطور که در قرآن آمده است، تشکر و قدردانی در واقع نوعی خودشناسی است. اگر امروز از کسی سپاسگزاری می‌کنم، این در واقع سفر دوم من و نقطه‌ای برای خودشناسی بیشتر است. کسی که قصد رسیدن به معرفت و شناخت خویش را دارد، نمی‌تواند نسبت به کسانی که در رسیدن به این مرحله به او یاری رسانده‌اند، بی‌توجه باشد و اطراف خود را نبیند.

همانطور که آقای حمیدرضا در گزارش سال گذشته اشاره کردند، در سال ۱۳۸۱ با آغاز گسترش شعب کنگره که تنها دو شعبه داشت، نیاز به جایگاه مرزبانی احساس شد. مرزبانان، همانطور که همواره شنیده‌ایم، بالاترین نیروهای اجرایی شعبه محسوب می‌شوند. اگر نگهبان در نوشتارها از مکانی مقدس و امن سخن می‌گوید، با قاطعیت می‌توان گفت که این امنیت مرهون تلاش و حضور افرادی چون مرزبانان است. ما امروز به‌واسطه حضور این عزیزان، قادر هستیم تا در کنار خانواده و فرزندانمان در این مکان مقدس گرد هم آییم.

در ابتدا، وظایف مرزبانان به امور اجرایی محدود بود. مرزبان کسی است که زودتر از سایر اعضا در کنگره حضور می‌یابد و درب شعبه را می‌گشاید؛ و در پایان نیز درب شعبه را می‌بندد. از نظر حضور فیزیکی، بیشترین حضور را دارند و شاید نتوانم با قطعیت بگویم، اما حس می‌کنم بیشترین دریافت را نیز خود مرزبانان دارند. مشاهده می‌کنم که با ورود هر یک از مرزبانان به جایگاه خود، تغییرات زیادی در آنها رخ می‌دهد؛ این همان حسی است که بین اعضا و مرزبانان متقابل است.

در اوایل ورودم به کنگره، تصورم از مرزبان فردی بود که در خط مقدم قرار دارد؛ شاید نگاهی تمسخرآمیز به این کلمه داشتم. اما اکنون می‌بینم که مرزبان، کسی است که در ظاهر در خط مقدم قرار می‌گیرد و از ورود اشرار، مواد مخدر و افراد فاقد مدارک لازم جلوگیری می‌کند. اما در پشت پرده، مرزبانان شعبه در خط مقدم واقعی کنگره قرار دارند و به فردی که حال مساعدی ندارد، می‌گویند: "بیا تو، اینجا درست می‌شوی." مصرف‌کننده‌ای که با حال ناخوشایند وارد می‌شود، با محبت و عشق مورد استقبال قرار می‌گیرد. سلاح مرزبانان در کنگره، جز عشق و محبت نیست؛ آن‌ها با این سلاح، به اعضا اجازه ورود به این مکان مقدس را می‌دهند تا تغییر و تحول در آنها اتفاق بیفتد.

پس از تشکیل گروه مرزبانی، زیر نظر دیده‌بان رابط فعالیت می‌کردند. با گسترش شعب، مهندس دژاکام تشکیل جایگاه ایجنتی را تصویب کردند تا یک راهنما یا بزرگتر در کنار مرزبانان قرار گیرد. ایجنت رئیس یا مدیر شعبه نیست؛ بلکه بزرگتر و راهنمای کل شعبه است. گاهی اوقات حتی در لژیون خود ممکن است حواسم از رهجویانم پرت شود، اما ایجنت شعبه، حواسش به رهجوی من و حتی همسفران شعبه نیز است.

نکته جالبی که وجود دارد، هماهنگی رنگ شال‌هاست: رنگ شال دیده‌بانی سفید، رنگ شال مرزبانان زرد و ترکیب این دو رنگ، کرمی است که رنگ شال ایجنت نیز کرمی است. این نشان‌دهنده مدیریتی است که ایجنت بین دیده‌بانان و مرزبانان انجام می‌دهد و به نوعی راهنمایی و مشارکت صورت می‌گیرد.

در خصوص نحوه انتخاب مرزبانان، اعضایی که تمایل به خدمت در این جایگاه دارند باید تصویر روشنی از آن در ذهن خود بسازند. مرزبانان دوره‌های آتی از میان همین اعضا انتخاب می‌شوند که خواسته قلبی برای خدمت دارند.

پس از رهایی و ورود به سفر دوم، اعضا برای مرزبانی ثبت‌نام می‌کنند و روزی مشخص می‌شود که تمامی اعضای شعبه به مرزبانان دوره بعد رأی می‌دهند. در نهایت، از میان کاندیداها، پنج نفر به‌عنوان مرزبان انتخاب می‌شوند. این افراد کسانی هستند که در زمان خود، بهترین بوده و سطح بالایی از خدمت را ارائه داده‌اند؛ یا یک ماه، شش ماه یا یک سال از رهایی‌شان گذشته و در کنگره خدمت کرده‌اند. ما نیز به کسانی رأی می‌دهیم که نسبت به آن‌ها حس خوبی داریم. ایجنت نیز با تشخیص شورای دیده‌بان‌ها و تأیید مهندس دژاکام به مدت ۱۴ ماه برای هر شعبه انتخاب می‌شود.

امیدوارم که بتوانیم به بهترین شکل ممکن از ایجنت و مرزبانان تشکر کنیم. مهندس دژاکام همواره تأکید دارند که تقدیر و تشکر باید در ابتدا در پندار شکل گیرد. گاهی ممکن است به دلیل جایگاه، حرف یا حرکتی انجام دهیم که برای دیگران جالب نباشد. لذا امروز، هنگام تشکر از مرزبانان و ایجنت، ابتدا باید در پندار خود این قدردانی را انجام دهم.

حضور ما در کنگره برای تزکیه نفس است. اگر نسبت به کسی ناراحتی دارم و می‌خواهم از او تشکر کنم، ابتدا باید این کار را در پندار خود انجام دهم. بنابراین، امروز باید بتوانیم در گفتار، کلام و پندار، از این عزیزان تقدیر کنیم و سپس نوبت به تشکر عملی و حسی می‌رسد تا بتوانیم نسبت به همه، حس پاک و روشنی داشته باشیم.

در پایان، بار دیگر این جشن عزیز را به مرزبانان و ایجنت محترم تبریک عرض می‌کنم. از اینکه به صحبت‌های من توجه نمودید، سپاسگزارم.

تایپ: مسافر محمود لژیون دوم، مسافر بهنام لژیون هفتم، مسافر مرتضی لژیون دوم 
ویرایش: راهنما مسافر مجید لژیون یازدهم 
بازنگری و ارسال مسافر طاها لژیون دوم