یازدهمین جلسه از دوره پنجم لژیون سردار کنگره ۶۰، نمایندگی بنیان مشهد، به استادی مسافر پهلوان سعید، نگهبانی راهنمای تازه‌واردین مسافر رضا و دبیری مسافر جواد با دستور جلسه «وادی ششم و تأثیر آن روی من» یک‌شنبه 23 شهریور ۱۴۰۴ ساعت 15:30 آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان سعید هستم یک مسافر؛ سپاسگزار خداوند هستم که توفیق داد امروز در جلسه لژیون سردار حضور داشته باشم. گاهی اوقات با خودم فکر می‌کنم وقتی وارد کنگره شدم و به سفر دوم رسیدم، چرا باید همچنان در کارگاه‌ها و لژیون‌ها شرکت کنم؟ اما وقتی دقیق‌تر نگاه می‌کنم، متوجه می‌شوم که برای تغییر واقعی، لازم است کارهای زیادی انجام دهم و مسیر آموزش و خدمت را ادامه بدهم.شرکت در لژیون سردار یکی از نشانه‌های این تغییر است. اگر انسان بخواهد حالش خوب شود، باید «انسان بودن» را بیاموزد. انسان بودن یعنی چه؟ به نظر من انسان بودن یعنی سپاسگزار بودن؛ سپاسگزاری از هستی، از زمینی که بر آن راه می‌رویم، از هوایی که تنفس می‌کنیم، از آبی که مصرف می‌کنیم. وقتی سپاسگزار باشیم، حالمان خوب می‌شود.اگر امروز روی این صندلی نشسته‌ام، این فرصت را خداوند در اختیار من قرار داده و نتیجه زحمات کسانی است که پیش از من این بستر را فراهم کرده‌اند؛ راهنما، ایجنت و مرزبانانی که بدون هیچ چشمداشتی خدمت کرده‌اند. حالا سؤال اینجاست: نقش من چیست؟ آیا باید بی‌تفاوت بگذرم یا باید سهم خود را ایفا کنم؟
کنگره ۶۰ به ما یاد می‌دهد که در مقابل نعمت‌ها و امکاناتی که دریافت کرده‌ایم، سپاسگزار باشیم. سپاسگزاری تنها با گفتن کلمات نیست، بلکه با عمل کردن به وظایف خود معنا پیدا می‌کند. مرزبان و ایجنت نقش خودشان را به بهترین شکل ایفا می‌کنند؛ آیا منِ مسافر هم نقش خود را درست بازی می‌کنم؟سیستم هستی بسیار دقیق عمل می‌کند. هر بذری که امروز می‌کارم، در آینده برداشت می‌کنم؛ دیر و زود دارد، اما سوخت‌وسوز ندارد. اگر خوبی کنم، حتی به‌اندازه ذره‌ای، همان خیر به من بازخواهد گشت. اگر بدی کنم نیز، دیریازود نتیجه آن را خواهم دید. مهندس دژاکام بارها تأکید کرده‌اند که تمام این جلسات و آموزش‌ها برای این است که بفهمیم «خوبی، خوب است و بدی، بد است».بودن در لژیون سردار فرصتی است برای درک عمیق این حقیقت. در اینجا می‌آموزیم که کار خوب‌تر و عمل صالح چیست. کمک‌های ما به لژیون سردار خرج جیب کسی نمی‌شود؛ این کمک‌ها تبدیل می‌شود به زمینی برای کنگره، دانشگاهی در قشم، یا تجهیزاتی برای درمان بیماران. وقتی این حقیقت را درک می‌کنم، می‌فهمم که بخشش نه‌تنها حال دیگران را خوب می‌کند، بلکه حال خودم را هم بهتر می‌سازد.
من به یاد دارم زمانی که تازه‌وارد کنگره شدم، قانون ۱۱ برایم معنایی نداشت و فکر می‌کردم راهنما یا خدمتگزاران حقوقی از جایی دریافت می‌کنند. اما بعدها فهمیدم که کنگره بر پایه کمک‌های داوطلبانه اعضا اداره می‌شود و این بزرگ‌ترین درس برای من بود.وعده خداوند هیچ‌گاه دروغ نیست؛ هر خوبی و هر بدی که انجام دهیم، به خود ما بازمی‌گردد. سیستم خداوند با نهایت دقت عمل می‌کند و از درون ما را می‌نگرد. اگر حرف‌هایم به ایمان درونی تبدیل شود، آن‌گاه آرامش واقعی را تجربه خواهم کرد.کنگره ۶۰ بستر بسیار ارزشمندی است؛ خروجی آن «درمان» و «رهایی» است. من پیش‌ازاین به بسیاری از انجیوها مراجعه کرده بودم؛ اما به درمان نرسیدم و حالم هر روز بدتر می‌شد. اما امروز اینجا نشسته‌ام و می‌دانم که باید نقش خود را ایفا کنم. درست مثل خوردن صبحانه، ناهار و شام که هر روز تکرار می‌شود، آموزش گرفتن و خدمت‌کردن هم باید همیشگی باشد.اگر راهنما، ایجنت و مرزبان از وقت، مال و انرژی‌شان برای خدمت به ما می‌گذرند، من هم نباید به‌سادگی از کنار این موضوع عبور کنم. اگر من نقش خودم را بازی نکنم، دیگری جای مرا پر خواهد کرد. کنگره بدون من هم راه خود را می‌رود، اما آیا من وظیفه‌ام را انجام داده‌ام؟گلریزان برگزار می‌شود؛ چه من شرکت کنم چه نکنم. اما اگر حضور نداشته باشم، تنها من هستم که فرصت ایفای نقش خودم را از دست داده‌ام. کنگره ۶۰ بستری است که آدرس خودم را به خودم نشان می‌دهد و اگر در لژیون سردار حضور دارم، یعنی وارد سفر دوم شده‌ام.
به باور من، سفر دوم واقعی همان لژیون سردار است؛ جایی که بخشش را یاد می‌گیرم. اگر بخشش را بیاموزم، یاد می‌گیرم از خشم و نفسم بگذرم. قبل از سخن‌گفتن فکر کنم و فرمان‌های عقل را اجرا نمایم. وادی‌ها هم همین را می‌گویند: خلقت با نهایت دقت کار می‌کند و اعمال امروز ما، تقدیر فردایمان را رقم می‌زند.هدف لژیون سردار و کنگره ۶۰ در نهایت این است که منِ مسافر حال خوبی داشته باشم و به آرامش برسم. این هدف محقق نمی‌شود مگر آنکه نقش خودم را درست بازی کنم. اگر این نقش را به‌خوبی ایفا کنم، سفر دوم واقعی را تجربه خواهم کرد. سفری از قطع مصرف تا رسیدن به خویشتن.ان‌شاءالله بتوانیم در کنار هم آموزش بگیریم و آن را در زندگی عملی کنیم. ممنونم که با سکوت خودتان به صحبت‌های من گوش دادید.
مرزبان خبری: مسافر وحید
تصویربردار: مسافر احمد
نگارش مسافر عباس
ویرایش و ارسال خبر: مسافر نوید
- تعداد بازدید از این مطلب :
76