English Version
This Site Is Available In English

آموزش احترام و فرمانبرداری راهی به سوی فرماندهی لایق

آموزش احترام و فرمانبرداری راهی به سوی فرماندهی لایق

همسفر بهناز:
زمانی که کلمه فرماندهی به گوش ما می‌رسد ذهن ما معطوف به سمت پادگان‌ها  می‌شود و فکر می‌کنیم یک فرمانده همیشه فقط در پادگان است و یک سری افراد را تحت فرمان خود دارد که از دستورات او فرمان‌برداری کنند. حال فرمانده باید دارای چه خصوصیاتی باشد؟ فرمانده خوب، اول باید فرمان‌برداری کند، آموزش دیده و کسب تجربه نماید، تا بتواند یک فرمانده توانمند شود. حالا کلمه فرماندهی و فرمانبرداری را در کنگره مورد بررسی قرار می‌دهیم؛ عزیزانی که در کنگره تحت عنوان مسافر تلقی می‌شوند، به‌ واسطه مصرف مواد مخدر و قرار گرفتن در نفس اماره کاملاً تمام اختیار جسم، فکر و امور زندگی را از دست می‌دهند و عملکردشان فقط در اختیار مواد مخدر قرار می‌گیرد و برای پس گرفتن این اختیار باید از فرمان‌برداری شروع کنند تا بتوانند فرماندهی جسم خودشان را پس بگیرند. پس باید آموزش ببینند و تجربه کسب نمایند. استاد امین می فرماید: فرماندهی یک هدف است و برای رسیدن به این هدف نیاز به دانایی مؤثر داریم. دانایی مؤثر، یعنی کاربردی کردن فرمان‌ها و گوش به‌فرمان راهنما دادن است. اضلاع مثلث دانایی مؤثر که شامل؛ تفکر ‌، تجربه و آموزش است باید با هم‌دیگر رشد کرده و جلو بروند؛ پس نتیجه می‌گیریم الفبای فرماندهی، فرمان‌برداری است و باید در کنگره تسلیم قوانین باشیم و تا فرمان‌بردار خوبی نشدیم نمی توانیم فرمانده خوبی شویم.

 

همسفر ساناز:
اگر فرمانبردار خوبی نباشیم و از مسائل درس، تجربه و عبرت نگیریم، هم خود و هم اطرافیان  را دچار عذاب و گرفتاری کرده و به مشکل بر می‌خوریم. کنگره۶۰ در وهله اول به من این آموزش را داد که اگر بخواهم مسیرم را به راحتی طی کنم؛ باید فرمانبردار خوبی باشم و آموزش‌های راهنمای خود را با جان و دل پذیرفته و به کار ببرم و قوانین کنگره را به خوبی اجرا نمایم؛ تا زمانی که انسان فرمانبردار خوبی نباشد و دچار منیت شود، نمی‌تواند فرمانده خوبی باشد و خود به خود کائنات او را از خدمت به خلق که بالاترین نعمت است کنار خواهد زد. یکی از راه‌های قدر‌دانی رهجو، فرمانبرداری از راهنماست که زمان و وقت با ارزش خود را در اختیار ما می‌گذارد. فرمانبرداری  شهر وجودی یا فرمان عقل که شکل‌گیری آن از درون آغاز می‌شود، در نهایت خود را در عملکرد و وضعیت بیرونی ما به نمایش می‌گذارد و می‌توانیم نتیجه آن‌ را در رفتارها و زندگی بیرونی ببینیم. کسی‌که فرمانبردار فرامین الهی بوده و فرمانده با کفایتی برای شهر وجودی خویش باشد، می‌تواند برای دیگران نیز فرمانده خوب و قدرت فرماندهی را خواهد داشت در غیر‌ این‌صورت  کسی که برای خودش هم فرمانده خوبی نیست چطور می‌تواند برای دیگران  فرماندهی کند. راهنما کسی است که در گذشته فرمانبردار خوبی بوده و اکنون به فرماندهی رسیده است.

 

همسفر حنانه:
استاد امین درباره موضوع، فرمانبرداری تا فرماندهی گفته‌اند: فرماندهی خواست درونی هر انسانی است؛ یعنی هر فردی در هر جایگاهی که باشد، فرمانده بودن جزو خواسته‌ها و اهداف او محسوب می‌شود. بنابراین، برای رسیدن به خواسته درونی فرماندهی، تنها یک راه وجود دارد و آن فرمانبرداری است. من باید بدانم و درک کنم که در هر محیط یا مکانی قوانینی حکم فرماست. برای مثال، وقتی وارد کنگره شدم و لژیونی را انتخاب کردم، فهمیدم که باید پیرو اصول و قوانین راهنما و لژیون باشم تا بتوانم در آسایش و آرامش سفر کرده و به رهایی برسم. برای من، به عنوان یک همسفر، در هر لحظه فرمان‌هایی وجود دارد که باید با آموزش‌هایی که در کنگره یاد می‌گیرم، آن‌ها را شناسایی و متوجه شوم که در کدام مکان و زمان باید این فرمان‌ها را اجرا کنم. برای رسیدن به فرمانبرداری، ابتدا باید دانایی خود را ارتقاء داده و سپس این دانایی‌ها را در زندگی اجتماعی و شخصی به کار ببرم. در این صورت، دانایی من تبدیل به دانایی مؤثر می‌شود و مرا در راه رسیدن به فرماندهی لایق و شایسته یاری می‌کند.

 

همسفر لعیا:
از فرمان‌برداری تا فرماندهی برای رسیدن به رهایی و آزادی در مسیر درمان اعتیاد، اولین قدم داشتن اراده‌ای قوی و کمک گرفتن از خداوند و نیروهای الهی است. وقتی شاگردی واقعی برای راهنما و کنگره۶۰ باشیم، یعنی با دقت دستورات را اجرا کنیم و تکالیف را به بهترین شکل انجام دهیم، مسیرمان روشن‌تر خواهد شد. فرمان‌برداری درست، پایه و اساس فرماندهی است. هرچه بهتر به قوانین و فرامین عمل کنیم و با تمام توان در صراط مستقیم حرکت کنیم، نزدیک‌تر به هدف خواهیم شد. اگر این مراحل را جدی نگیریم، رسیدن به آزادی و فرماندهی خود دشوار خواهد بود. پس همواره یادمان باشد، فرمان‌بردار خوب باشیم تا فرمانده‌ای مقتدر و آزاد شویم.

 

همسفر معصومه:
دستور جلسه، از فرمانبرداری تا فرماندهی اهمیت بسیار بالایی دارد. وقتی وارد کنگره می‌شویم، آموزش می‌بینیم که به قوانین و حرمت‌ها احترام بگذاریم و فرمانبردار خوبی برای راهنمای خود باشیم؛ زیرا راهنما کسی است که مسیر را طی کرده و دانش و تجربه لازم را کسب کرده است. راهنما در گذشته فرمانبردار خوبی بوده و اکنون به جایگاه فرماندهی رسیده است. فرمانبرداری در تمام مراحل زندگی وجود دارد و اگر فردی نتواند فرماندهی بر شهر وجودی خود داشته باشد، قطعاً توانایی فرماندهی بر دیگران را نیز نخواهد داشت. برای این‌که مسیر را به آسانی طی کنیم، ابتدا باید آموزش‌های راهنمای خود را به‌ درستی اجرا کنیم تا به نتیجه مطلوب برسیم. مسافران ما به دلیل مصرف مواد مخدر، تحت تأثیر این مواد قرار گرفته‌اند و اختیاری در رفتار و اعمال خود ندارند. به عنوان همسفر، باید در مسیر صراط مستقیم قرار بگیریم و با عملی کردن آموزش‌ها به دانایی مؤثر برسیم تا روزی بتوانیم به فرمانده لایق تبدیل شویم. برای رسیدن به مسئولیت‌های بزرگ‌تر، لازم است خدمت کنیم و در کنگره مشارکت فعال داشته باشیم. با پیروی از فرامین و آموزش‌های راهنمایان، می‌توانیم رشد و پیشرفت بهتری داشته باشیم.

 

همسفر معصومه:
فرمان‌برداری به معنای اطاعت، تسلیم شدن و مطیع بودن نسبت به دستورات یا فرمان‌های یک مافوق یا رهبر است. این واژه در کاربردهای مختلفی چون پذیرفتن فرمان، انجام دادن امر و ترک کار خلاف، و همچنین فرماندهی جسم و جان به کار می‌رود. در کنگره۶۰ آموختیم که اگر من به عنوان همسفر، دستورات و فرمان‌هایی را که برای رسیدن به حال خوش ضروری است اجرا نکنم و سر تعظیم در مقابل راهنما و قوانین فرود نیاورم، در واقع نقض فرمان کرده‌ام و هرگز به جایگاه فرماندهی و حال خوش نخواهم رسید. زمانی که مسافر یا همسفری با حال خراب وارد این مکان مقدس می‌شوند، پیشکسوتان و اعضای خدمتگزار با عشق و محبت از آن‌ها استقبال می‌کنند. اگر این تازه‌واردان به قوانین و حرمت‌هایی که برای بهبود حال خودشان وضع شده احترام بگذارند و هر توصیه‌ای که راهنما یا خدمتگزاران در چهارچوب قوانین کنگره به آن‌ها بیان می‌دارند را عملی کنند، مطمئناً روزی به جایگاه فرمانروایی خواهند رسید.

اما اگر عکس این موضوع رخ دهد، متأسفانه در تاریکی فرو خواهند رفت و حالشان هر روز بدتر می‌شود؛ زیرا پایبند به قوانین و حرمت‌ها  نبوده‌اند همیشه در حاشیه خواهند ماند. استاد امین می‌فرمایند: وقتی انسان نافرمانی می‌کند، با نیروهای منفی پیمان می‌بندد و به آن‌ها قدرت می‌دهد. این جمله فقط درباره مسافران نیست که به واسطه مصرف مواد مخدر، فرماندهی جسم‌شان را از دست داده‌اند، بلکه همسفری که در نوشتن سی‌دی کاهلی می‌کند یا در اجرای دستورات راهنما یا مرزبان به دلیل منیت کوتاهی می‌کند، نیز دچار نفوذ نیروهای منفی شده است و نشان می‌دهد که چنین فردی به آموزش بیشتری نیاز دارد. امیدوارم بتوانیم با آموزه‌های ناب کنگره پیش برویم، منیت و جهل که مانع از آموزش‌پذیری و فرمانبرداری هستند را از خود دور کنیم و به فرمان عقل که فرمانروای بزرگ جسم ماست، نزدیک شویم.

 

رابط خبری لژیون سوم: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر پریا(لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر رباب رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون اول) دبیر سایت
نمایندگی همسفران صائب تبریزی

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .