بخشش بهترین صفت در جان انسان است

مرا عهدی‌ست با جانان که تا جان در بدن دارم 
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم 

از خداوند به‌خاطر وجود جناب مهندس، بنیان‌گذار کنگره ۶۰ و همچنین از راهنمایم همسفر زهرا السادات (خ) که شیرینی و لذت بودن در لژیون سردار را مدیون زحمات و آموزش‌های ایشان هستم بسیار سپاسگزارم.

به نظر من از زمانی که خداوند از روح خود در ما دمید، بهترین صفتی که در جان انسان‌ها قرار گرفت، بخشش است؛ یعنی در وجود همه ما صفت بخشش یا بخشیدن نهادینه گردیده که این بخشش در زندگی انسان‌ها، از مال تا جان معنا می‌شود؛ اما ممکن است با گذشت زمان، وجود مشکلات و فرورفتن در تاریکی‌ها، این صفت در وجودمان کمرنگ شده باشد. 

من صبا، روزها و شب‌هایی را که با خدای خود صحبت می‌کردم و گلایه مند بودم که چرا انسان‌ها گذشت و بخشش را فراموش کرده‌اند، مگر حال دل من یا خانواده‌ام را نمی‌بینند که چگونه این روزها از به سختی سپری می‌کنیم را همچنان به یاد دارم.

هرگز فراموش نمی‌کنم که با آمدن شب و تاریکی، غم و اندوه دو صد چندان می‌شد تا اینکه به واسطه مسافرم که برادرم بود، مسیر کنگره برای من باز شد. هیچ وقت روزی که راهنمایم همسفر زهرا، مرا به عنوان مهمان به لژیون سردار بردند را از خاطر نمی‌برم. هم شادی بود، هم بغض و گریه. دیدن انسان‌هایی که این‌چنین بخشنده هستند و نسبت حال دل من صبا بی‌تفاوت نیستند، انسان‌هایی که عشق به خدمت به انسان‌های دردمند در وجودشان هویداست.

انسان زمانی که به فرمان عقل یا همان نفس مطمئنه برسد، می‌شود همانند حضرت خدیجه (سلام‌الله‌علیها). ثروتمندترین زن در اسلام و زمان خود، که با فهمیدن قصه‌ عشق و دلدادگی، به مقام تسلیم در برابر خداوند رسید. 

از اولین همسفر کنگره ۶۰، خانم آنی بزرگوار، که با بخشش خود و رسیدن به فرمان عقل، باعث حال خوش بسیاری از ما همسفرها شدند، بسیار سپاسگزارم.
یادمان نرود چه پیمان‌هایی با خدای خود بستیم.
من صبا نیز می‌خواهم از مال تا جانم بخشش داشته باشم. همان‌گونه که بنیان‌گذار کنگره۶۰، جناب مهندس دژاکام و خانواده‌ محترم ایشان انجام دادند تا امروز من همسفر صبا و مسافرم به حال خوش برسیم.

این سخن جناب مهندس، حجت را بر ما تمام می‌کند: «من که بنیان‌گذار کنگره۶۰ هستم، هنوز هیچ کاری برای کنگره نکرده‌ام و خودم را بدهکار می‌دانم.»؛ پس من صبا باید بدانم بودن در لژیون سردار و خدمت مالی چقدر ارزشمند است؛ باید از برخی خواسته‌ها گذشت تا بتوان به لذت بخشش دست یافت. 
همیشه با خودم چنین می‌گویم: اگر در زندگی ثروتی داده شد، امانتی‌ است از جانب خداوند تا ببخشی برای احیای انسانی دیگر؛ باید در این راستا تلاش و کوشش کرد و می‌دانیم، همان‌گونه که خداوند بی‌حساب می‌بخشد، من نیز ذره‌ای از وجود باری‌ تعالی هستم؛ پس من هم می‌توانم و طبق بیانات جناب مهندس: «وقتی می‌خواهی به خود برسی؛ باید ابتدا از خودت بگذری. از آن منیت، از مال‌دوستی و از بسیاری چیزهای دیگر نیز باید بگذری؛ باید سرت را زیر پایت بگذاری.»

در پایان، شاکر و سپاسگزار آقای مهندس دژاکام، بنیان‌گذار کنگره۶۰ و خانواده‌ محترم ایشان هستم.

نویسنده: همسفر صبا رهجوی راهنما همسفر زهرا (خ) (لژیون دهم)
رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهرا (خ) (لژیون دهم)
ویرایش: همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر زهرا (ح) (لژیون هشتم) نگهبان سایت
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر طیبه (لژیون چهارم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی خواجو