شیشه بیش‌تر دارای وابستگی فکری است

سلام دوستان فاطمه هستم یک همسفر:

نام علمی شیشه مت‌آمفتامین بوده که محرک اعصاب است. شیشه، نخستین مرتبه در سال ۱۸۸۷ در کشور آلمان، طی تحقیقاتی بر روی مبتلایان به افسردگی، بیش‌فعالی و چاقی مزمن به صورت دست‌ساز ساخته شد. در جنگ جهانی دوم نیز ژاپن از شیشه برای آماده‌سازی روحی، رفع خستگی، بیداری و هوشیاری طولانی مدت سربازان استفاده می‌کرد. پس از آن، سربازانی که بیش از حد شیشه مصرف کرده بودند، نتوانستند، ترک کنند و دچار اختلال، اضطراب و افسردگی شدند.

قاچاقچیان با این شعار که شیشه حاوی مورفین و اعیادآور نیست، مصرف آن را تبلیغ می‌کنند و جوانان و بسیاری از افراد ناآگاه، خواسته یا ناخواسته برای کسب انرژی و شادمانی در دام این ماده گرفتار می‌شوند، با این وجود، شیشه از خود انرژی ندارد و انرژی‌های ذخیره شده در جسم را یک مرتبه آزاد می‌کند، در صورتی که این انرژی را باید در طول چندین شبانه‌روز مصرف شود؛ پس از اتمام اثر آن، شخص به شدت احساس خستگی کرده و دوباره شروع به مصرف می‌کند.

شیشه، بسیار خطرناک و سنگین است و اقشار مردم به اشتباه معتقد هستند که برای درمان افسردگی مناسب است. این ماده به صورت استنشاقی، خوراکی، کشیدنی و تزریق در رگ مصرف می‌شود. در ابتدای دوره مصرف، شخص تا دو شبانه‌روز نمی‌خوابد و اشتهای او نیز کاهش می‌یابد. توهم شدید، خیره شدن به یک نقطه و بدبین شدن نسبت به اطرافیان از حالات نشئگی این ماده هستند. عوارض طولانی مدت شیشه، شامل: اختلال در عملکرد دریچه پروستات، آسیب‌های کبدی، جوش‌های صورت، بوی بد دهان، خرد شدن دندان‌ها، ترک خوردن پوست و نوک انگشتان و … است.
متأسفانه گفته می‌شود، به دلیل این که شیشه حاوی مورفین نیست، اعتیاد ندارد، در صورتی که مصرف هر ماده‌ای که انسان را از تعادل طبیعی خارج کند و مستقیماً روی سیستم ایکس اثر گذارد، باعث تخریب شخص می‌شود. همچنین به طور شایع می‌گویند: شیشه درمان ندارد و با مواد مخدر دیگر متفاوت است، در صورتی که آقای مهندس با استفاده از داروی OT توانستند، به خوبی روش درمان شیشه و مخدرهای جدید را در کنگره اجرایی کنند. افراد می‌توانند با روش DST در مدت یازده ماه به درمان واقعی برسند و تعداد بسیاری از مصرف‌کنندگان شیشه نیز در کنگره به درمان قطعی رسیده‌اند. در کنگره، به این باور رسیده‌ایم که اعتیاد یک بیماری است و درمان شیشه مانند دیگر مخدرها با روش DST و داروی OT امکان‌پذیر خواهد بود.

از آقای مهندس و خانواده گرامی ایشان که آموزش‌های فراوانی در اختیار من گذاشته‌اند، تشکر و قدردانی می‌کنم.

سلام دوستان الهام هستم همسفر:

خداوند بزرگ را شاکر و سپاسگزارم که با ورود به کنگره توانستم، خود را پیدا کنم، همچنین از آقای مهندس و خانواده محترم ایشان بسیار تشکر می‌کنم که چنین بستری را فراهم کردند.

شیشه، یکی از مواد مخدری است که در ابتدا به عنوان دارو استفاده شد؛ اما پس از مدتی مورد سوء استفاده سودجویان و به عنوان یک ماده مخدر خطرناک در اختیار انسان‌ها قرار گرفت. شیشه یا آیس، نوعی ماده مخدر صنعتی است که به قول آقای مهندس بسیار مخرب بوده و برای فرد مصرف‌کننده تخریب‌های فراوانی ایجاد می‌کند. بسیاری از این تخریب‌ها حتی برای فرد مصرف‌کننده نیز ناشناخته‌ است.
شیشه، وابستگی شديد ایجاد می‌کند، به همین دلیل در مدت درمان، باید روی مسئله جهان‌بینی فرد بیشتر کار شود؛ زیرا وابستگی او اغلب فکری است. ایجاد توهم در فرد مصرف‌کننده، یکی از آسیب‌های خطرناک پس از مصرف شیشه است که به واسطه این توهمات، امکان دارد، شخص دست به انجام کارهای خطرناک بزند و باید از بحث با او پرهیز کرد.

خدا را شکر در کنگره۶۰ با روش درمان DST این مواد مخدر خطرناک درمان شده و فرد مصرف‌کننده پس از درمان می‌تواند، مانند یک فرد عادی به زندگی خود ادامه دهد.
در مشارکت‌های کارگاهی گفته می‌شود: درمان شیشه راحت تر از مواد مخدر دیگر است؛ البته اگر شخص خواسته درمان داشته باشد. خداوند را هزاران بار شکر که در عصری زندگی می‌کنیم که با وجود آقای مهندس، خانواده‌های بسیاری به صلح و آرامش می‌رسند. به امید رهایی همه سفر اولی‌ها.

سلام دوستان وحیده هستم همسفر:

شیشه، آیس و کریستال نسل جدیدی از مواد مخدر امروزی هستند که مصرف بالایی پیدا کرده‌اند، ظاهری شبیه به خرده شیشه با طعمی تلخ دارند، این ماده از ترکیب آمفتامین است. هنگامی که شخص برای نخستین مرتبه شیشه را مصرف می‌کند، فعالیت سلول‌های مغز او افزایش یافته و شخص تنها به یک موضوع فکر می‌کند، او همچنین دچار توهم می‌شود که به تصور خود حس ششم است. شیشه به شخص مصرف‌کننده انرژی فراوانی می‌دهد؛ اما زمانی که اثر آن از بین برود و فرد با تخلیه انرژی روبه‌رو شود، مجدد به سمت مصرف می‌رود.
مصرف شیشه در بین جوانان رواج بسیاری پیدا کرده است؛ زیرا دارای آمفتامین بوده و تست‌های موجود در بازار، تست مورفین است. علت جذب شدن افراد به شیشه این است که خماری ندارد. عوارض مصرف شیشه شامل: خواب فراوان، سردردهای شدید، بی‌قراری، حرکت‌های غیر عادی دست و سر و از نظر ذهنی نیز شک کردن به همه افراد است.
خانم‌ها شیشه را به منظور کاهش وزن و یا تناسب اندام استفاده می‌کنند که آسیب‌های خطرناکی روی قلب، مغز و کبد می‌گذارد. همچنین مصرف این ماده، جوش و زخم های بسیار بدی روی پوست ایجاد می‌کند که به آن زخم شیشه می‌گویند.

نخستین ماده‌ای که از آمفتامین به دست آمد، قرص اکستازی بود که امروزه مصرف آن کمتر شده و در عوض با شیشه، گل و کراک جایگزین شده است.
آقای مهندس سال ۱۳۸۶ بیان کردند: «سونامی شیشه در راه است». اکنون با گذشت زمان، نشانه‌های آن پدیدار شده که از جنایات و قتل فرزند و همسر تا فجایع متنوع، همه را متوجه خود کرده است. چنانچه در یک خانواده یکی از اعضا مصرف‌کننده شیشه باشد، امنیت جانی برای سایرین وجود ندارد.
ما مدیون بزرگ‌مردی هستیم که با کشف روش DST و داروی OT هر نوع اعتیاد به مواد مخدر را درمان می‌کند.
چنانچه وارد کنگره نشده بودیم، درمان را باور نداشتیم و می‌گفتیم: دروغی بیش نیست؛ اما با چشمان خود شاهد آن هستیم که یک شخص مصرف‌کننده با انواع مخدر وارد کنگره می‌شود و طی ده الی یازده ماه به درمان می‌رسد. به امید روزی که با درمان به روش DST، تعداد مصرف‌کنندگان به حداقل برسد.

سلام دوستان مرضیه هستم همسفر:

شیشه ماده‌ای خطرناک و توهم‌زا است و شخص مصرف‌کننده هنگام استفاده حال خوبی ندارد، آب بدن او کم‌ شده و همیشه تشنه است، حتی با وجو‌د اینکه مرتب آب می‌خورد، سیراب نمی‌شود. فرد مصرف‌کننده شیشه، پرحرف، بدبین، شکاک، حساس و بی‌قرار است، توهم بسیاری می‌زند، و در واقع به یک هیولا تبدیل می‌شود.  افکار و اندیشه فرد مصرف‌کننده افیونی شده و دوست دارد، همیشه در حال مصرف باشد. زمانی که از نزدیک شاهد اعمال این افراد باشی، متوجه می‌شوی که هیچ اختیاری از خود ندارند، به سان گرگ درنده‌ای می‌شوند که خانه، همسر و فرزند خود را آتش می‌زنند، به گونه‌ای که همه نزدیکان در آن می‌سوزند و پس از این عمل، ناگهان مانند یک بچه آهو رام و آرام می‌شوند.ل

شیشه، بیرون از کنگره درمان ندارد؛ اما به شکر خدا در کنگره، آقای مهندس برای مصرف شیشه نیز روش درمان ارائه کرده‌اند که پس از آن، افراد حتی می‌توانند در رشته‌های ورزشی فعالیت سنگین انجام دهند و برای سایرین قابل باور نیست که این اشخاص، روزی مصرف‌کننده شیشه بوده‌اند. مصرف مداوم شیشه باعث می‌شود، اکثر ویتامین‌های بدن کم شده، اشتها کاهش یافته و سیستم ایمنی بدن نیز ضعیف شود.

یک مصرف‌کننده شیشه را از نزدیک دیدم که گوشه ناخن پای او زخم شده بود و خود نیز با چاقو جراحت بیشتری به آن وارد می‌کرد، پای او تا چند روز زخمی بود و عفونت شدیدی کرد؛ اما گویی اصلاً دردی احساس نمی‌کرد. برای من سوال بود که چرا برای او مهم نیست؟ چرا نمی‌ترسد؟ چرا درد احساس نمی‌کند؟ اما علم آن را نداشتم و نمی‌دانستم که این موضوعات غیر ارادی هستند.

نویسندگان: اعضای لژیون هفدهم راهنما همسفر نجمه
رابط خبری: همسفر بتول رهجوی راهنما همسفر نجمه (لژیون هفدهم)
ویرایش: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر صدیقه (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هشتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی خواجو