معضل اعتیاد و روند رو به رشد آن در بین افراد جامعه به خصوص جوانان زنگ خطری را برای خانواده‌ها و جامعه به صدا در آورده است. متاسفانه! مصرف انواع مواد مخدر در مدارس و دانشگاه‌ها به عنوان یک تفریح و سرگرمی باب گردیده است. بیش‌ترین دلیل گرایش جوانان به سمت اعتیاد، کنجکاوی و چشم و هم‌چشمی بین آن‌ها است. به گونه‌ای که حتی در اغلب محیط‌های ورزشی هم می‌توان ردپای اعتیاد را در بین ورزشکاران، به صورت دوپینگ با مصرف مواد انرژی‌زا پیدا کرد.
اولین ماده مخدری که به عنوان دارو برای درمان اعتیاد اختراع گردید، هروئین بود که بعد از مدتی مصرف همین دارو به اعتیاد خطرناک‌تری تبدیل شد. در ادامه انواع قرص‌های مخدر و توهم‌زا و سایر مخدرهای صنعتی و جدید در ایران بسیار رواج یافت.
یکی از موادی که در دنیا مصرف‌کنندگان زیادی دارد، شیشه، آیس یا کریستال است.
وجه تسمیه این ماده به این دلیل است که ظاهر آن شبیه تکه‌های خرد و ریز شده شیشه است. در اروپا و آمریکا بیشتر به نام آیس می‌شناسند. مهمترین ترکیب این ماده مخدر، آمفتامین است که سابقه تولید و مصرف این ماده به قبل از جنگ جهانی دوم می‌رسد. سربازانی که مشغول جنگ بودند؛ می‌بایست به طور پیوسته به نبرد بپردازند و فرصت استراحت نیز نداشتند. به همین دلیل برای بالا بردن سطح انرژی خود از این ماده استفاده می‌کردند.
در اوایل از شیشه به عنوان دارو استفاده می‌شد؛ ولی با مشخص شدن عوارض خطرناک این ماده و اعتیاد به آن کم‌کم کاربرد دارویی آن کنار گذاشته شد؛ اما تولید‌کنندگان مواد مخدر استفاده از این ماده را در دستور کار خود قرار دادند.
اولین و مهمترین ماده‌ای که از آمفتامین به وجود آمد و مورد استفاده قرار گرفت، اکستازی بود. مصرف اکستازی بیشتر در پارتی‌ها و مهمانی‌ها، به عنوان ماده انرژی‌زا مصرف می‌شد که در اثر استفاده از این ماده ساعت ها بیدار می‌مانند و تمام انرژی‌های ذخیره شده درون خود را مصرف می‌کنند و در ادامه با کمبود انرژی روبرو می‌شوند، شخص مصرف‌کننده به شدت احساس خستگی می‌کند و این آغازی دوباره برای مصرف مجدد این ماده می‌شود پ در نهایت به سمت شیشه و دیگر مواد مخدر گرایش پیدا می‌کند.
بیشتر افراد خواستار اعتیاد، به موادی مثل کراک و شیشه روی می‌آورند که تخریب این مواد، ده‌ها برابر بیشتر از مخدرهای سنتی است.
شیشه در واقع نه مخدر است و نه محرک؛ بلکه مخربی است که مانند بمب اتم عمل می کند و تخریب‌های بسیاری بر سیستم ایکس ایجاد می‌کند و انسان را از حالت طبیعی خود خارج می‌نماید. آقای مهندس، مصرف‌کنندگان شیشه را مصرف‌کنندگان شاخ دار یا زهردار می‌دانند؛ چراکه برای جامعه خطرناک هستند و ناخودآگاه به جنون و جنایت دست می‌زنند.
شیشه در مقایسه با مواد مخدر دیگر نشئگی متفاوتی دارد و شبیه هیچ ماده مخدری نیست. عوارض مصرف شیشه بسیار خطرناک است. در شروع مصرف این ماده، به محض استفاده گاهی اوقات افراد تا دو شبانه روز نمی‌خوابند. در این مدت دچار توهم شدید می‌شوند. خیره شدن به یک نقطه خاص برای چند ساعت و رفتارهای عجیب و غریب از حالات نشئگی این ماده است. بعد از بین رفتن اثر این ماده، شخص به حدی احساس خستگی می کند که ممکن است به صورت پیوسته مدتی در خواب باشد و بعد از بیداری، سردردهای شدید، بی‌قراری و لرزش اعضای بدن در این مصرف‌کنندگان به وضوح دیده می‌شود.
مصرف کنندگان شیشه برای از بین بردن این عوارض دوباره به سمت این ماده روی می‌آورند و تبدیل به یک معتاد تمام عیار می‌شوند؛ ولی با معتادان سایر مواد مخدر مثل تریاک و هروئین تفاوت دارد.
مهمترین عوارض طولانی مدت مصرف شیشه، اختلال در عملکرد دریچه پروستات، آسیب‌های کبدی،کوچک شدن بیضه، خرد شدن دندان‌ها، ترک خوردن پوست و نوک انگشتان، از دیگر عوارض این ماده مخدر است.
اکثریت بر این باور هستند که چون شیشه مرفین ندارد، اعتیاد آور نیست؛ در حالی که از دیدگاه کنگره۶۰ که بر اثر تجربیات و تحقیقات مستند و علمی آقای مهندس است، هر نوع ماده مخدر که انسان را از حالت تعادل طبیعی خود خارج نماید و باعث تخریب در سیستم ایکس او شود آنتی‌ایکس محسوب می‌گردد و اعتیاد آور است.
مصرف شیشه آسیب زیادی به سیستم عصبی فرد می‌زند و او را از حالت طبیعی خود خارج می‌نماید. در ابتدای مصرف شخص احساس لذت می‌کند و دلیل آن ترشح هورمون دوپامین در مغز است. با تکرار دفعات مصرف، شخص دچار توهم شدید می‌شود؛ چراکه تصور می کند شیشه اعتیاد آور نیست؛ بنابراین مصرف خود را بالا می برد.
بسیاری از کلینیک‌ها و مراکز درمانی اعتیاد، بر این باورند که شیشه درمان ندارد؛ چون تخریب زیادی بر جسم و روان فرد مصرف‌کننده وارد می‌کند و مشکلات بسیاری برای او بوجود می آورد که باعث می‌گردد رفتارهای غیر عادی از خود بروز دهد.
تنها مکانی که اعتقاد دارد، شیشه قابل درمان است و به دنیا ثابت نموده که علم پیچیده نیست و هر چیزی یک کلیدی دارد، کنگره۶۰ است.
هم اکنون مصرف کنندگان زیادی در کنگره با روش DST و داروی اپیوم تینکچر یا OT به درمان قطعی می‌رسند. بیشتر افرادی که در کنگره مصرف‌کننده شیشه بودند و به درمان رسیدند به جایگاه‌های مختلفی در کنگره دست یافتند.
امیدوارم همه مصرف‌کنندگان خواستار رهایی از اعتیاد، بتوانند مسیر کنگره را پیدا کنند، به سمت درمان روی آورند و سلامتی، آرامش و حال خوش را برای همیشه تجربه کنند.
منبع: کتاب چهارده مقاله
نویسنده: راهنما همسفر نجمه (لژیون هفدهم)
رابط خبری: همسفر بتول رهجوی راهنما همسفر نجمه (لژیون هفدهم)
ویرایش و ارسال همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هشتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی خواجو
- تعداد بازدید از این مطلب :
159