وادی دوم به ما ارزش بودن را می‌آموزد

«هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.» همه ما با آموزش‌هایی که در کنگره‌۶۰ فرا گرفته‌ایم به‌طور کامل می‌دانیم که معنای این جمله چیست؟ بله خداوند هیچ موجودی را بیهوده خلق نکرده است چون خداوند برای خلق هر موجودی و یا هر چیزی قطعاً هدف و خواسته‌ای دارد. مثلاً هدف از خلق درخت این بوده است که طبیعت با وجود درخت و درختان زیبا و قشنگ شود و ما بتوانیم از فضای زیبای طبیعت لذت ببریم، حتی می‌توانیم از تنه، شاخه‌ها و میوه آن استفاده کنیم هم‌چنین باعث می‌شود که هوای پاک و تمیزی را تنفس کنیم. انسان را آفرید و به او اختیار داد؛ اما او را بر سر دوراهی قرار داد تا بتواند با عقل خود و اختیار که به او داده شده راهی را برای ادامه زندگی خود انتخاب کند.

 حال ممکن است که راه ضد ارزشی را انتخاب کند و یا راه ارزشی که همان صراط مستقیم است را انتخاب کند، ولی در هر دو صورت به او کمکی خواهد شد حتما می‌پرسید چگونه؟ مسلماً اگر در جهت درست قرار بگیرد نیروهای مافوق به او کمک خواهند کرد و اگر در مسیر اشتباه و ضد ارزش‌ها قرار بگیرد نیروهای اهریمنی و منفی او را برای انجام کارهای منفی بیستر تشویق خواهند کرد. بنابراین می‌بینیم که هیچ چیزی در این جهان بیهوده و پوچ نیست. ما با یاد گرفتن این آموزش‌ها و مطالب مهمی که در وادی‌ها و کتاب‌های دیگر کنگره‌۶۰ وجود دارد قدم در جهت مثبت می‌گذاریم و با آگاهی و توانایی‌های بیشتری به راه خود ادامه می‌دهیم؛ چراکه نیروهای شیطانی هر لحظه در کمین هستند که ما را از مسیر درست به بیراهه بکشانند در نتیجه بایستی همیشه حواسمان باشد که اسیر نفس خود نشویم.

 چون انسان موجودی است که در اثر یک لحظه غفلت سقوط می‌کند و این یعنی شکست در برابر نفس خود، شکست در برابر آن شیطانی که به زیباترین شکل در مقابلش ظاهر شده و جوهر وجودیش را مسموم کرده است. ما در صورتی می‌توانیم وجود خود را از مسمویت نجات دهیم که خود را تزکیه و پالایش کنیم تا در نهایت به مرحله دانایی برسیم. حال اگر در مورد حس و حال خود که عضو لژیون سردار شده‌ام بگویم باز هم این سؤال در ذهنم پیش می‌آید که آیا با وارد شدن به لژیون سردار می‌توانم به دانایی برسم؟ این سؤال را می‌توانم این‌گونه جواب دهم که رسیدن به دانایی شاید یک بخشی با عضو شدن در لژیون سردار صورت بگیرد؛ زیرا بخشش را به چندین واژه مختلف می‌توان معنا کرد که اصل بخشیدن و بخشش به این معناست که بایستی بدون داشتن هیچ‌گونه چشم داشتی و بدون داشتن هیچ‌گونه انتظاری بخشید.

 اما نه فقط بخشش مالی، بلکه بخشیدن به صورت معنوی هم از ارزش بالایی برخوردار است. داشتن عشق بلاعوض و هدیه دادن آن به کسانی‌که محتاج یک لبخند هستند، کسانی که با گفتن کلمه عزیزم چشمشان برق می‌زند گویی که دنیا را به آن‌ها داده‌ای، بنابراین لژیون سردار خود عشق است و عضو شدن در آن نصیب هر کسی نمی‌شود. من یک عضو کوچک از گوشه این لژیون هستم که امیدوارم بتوانم با آموخته‌های خود دستان کسانی را بگیرم که نیازمند کمک و محبت هستند تا شاید بتوانم ذره‌ای از عشق بیکران را جبران کنم. گاهی اوقات به خودم می‌گویم که چرا باید حتما در لژیون سردار شرکت کنی تا بتوانی ببخشی؟ در جواب سؤال خود می‌گویم تشکیل لژیون سردار در کنگره۶۰ بیشتر به‌خاطر این است که هزینه‌های کنگره را بایستی پرداخت کرد.

البته این از خود مؤسسه صورت می‌گیرد و به غیر از کنگره هم می‌توان در حد توان خود به کسانی‌که نیازمند کمک هستند کمک کنیم تا آن‌ها هم طعم شیرین زندگی را بچشند؛ اما ناگفته نماند که بذل و بخشش در لژیون سردار می‌تواند دل‌های بسیاری را شاد کرد بدون این‌که متوجه شویم که شاید آن شخص فرسنگ‌ها از ما دور باشد و یا به اندازه یک‌قدم با ما فاصله داشته باشد پس می‌بینیم که بخشیدن عشق، محبت، مال و جان تمامی همه این‌ها دل بزرگ می‌خواهد و این یک ثروت تمام نشدنی است که به هیچ قیمتی تمام نمی‌شود. وقتی‌که یک دل مهربان عشق می‌ورزد و مهربانی می‌کند و با مهر و محبت خود می‌تواند از جان و مال خود بی‌دریغ ببخشد این یعنی یک ثروت ارزشمندی که ابدی است . وادی دوم به ما ارزش بودن را می‌آموزد که بایستی برای خود ارزش قائل شد و برای زندگی خود هدف مشخصی داشته باشیم؛ چراکه انسان برای هدف و خواسته خود تلاش می‌کند، رنج می‌کشد و تمامی سختی‌های آن را می‌پذیرد تا به نتیجه برسد و در نهایت از نتیجه تلاش خود لذت ببرد.

رابط خبری: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر ناهید (عضو لژیون سردار)
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مریم (عضو لژیون سردار)
ویراستار و ارسال: همسفر عفت رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون هفتم) 
همسفران نمایندگی وحید