ظرفیت مستلزم کسب دانایی دانش و تجربه است

همسفر فاطمه:

در مورد دستور جلسه این هفته می‌توان‌ گفت: همه انسان‌ها در زندگی خود مسئولیت‌هایی دارند از قبیل: مسئولیت مادری، پدری، فرزندی یا مسئولیت اداره خانواده، مدرسه، کارخانه و.... حتی اگر کسی هیچ یک از این‌‌ها را نداشته باشد، بی‌مسئولیت نیست بلکه مسئول اعمال و رفتار خودش است، مسئول خود و شهر عظیم وجودی خود، که اداره آن بزرگ‌ترین و مهم‌ترین مسئولیت‌ها است. باید بدانیم وقتی انسان مسئول است، مورد سؤال قرار خواهد گرفت و باید پاسخگو باشد. اگر انسان گنجایش و ظرفیت آن مسئولیتی را که در کنگره، جامعه یا خانواده به او واگذار شده، نداشته باشد نمی‌تواند وظیفه و مسئولیت خود را به نحو احسن انجام دهد و باعث تخریب خود و اطرافیانش می‌شود.

در واقع ظرفیت انسان‌ها متناسب با دانایی آن‌ها اندازه‌گیری می‌شود و کسب این دانایی با تفکر، تجربه و آموزش امکان‌پذیر خواهد‌بود و انسان بعد از آموزش نکات جدید را یاد می‌گیرد، در این مورد پیامبر اکرم نیز بر لزوم یادگیری از مهد تا لحد تأکید فراوان کرده‌اند، اما مسئله مهم دیگری که شاهد آن در سطح جامعه یا کنگره هستیم، این است که برخی افراد بعد از تصدی مسئولیت دچار تغییر رفتار، کردار و گفتار می‌شوند و رفتار‌های نامتناسب از خود نشان می‌‌دهند از تعادل خارج شده و خود را بالاتر از آن‌چه هستند می‌بینند. در واقع این افراد دچار منیت هستند و هنوز به دانایی نرسیده‌اند و نکته اصلی ماجرا این است که قبله خود را گم کرده‌اند یعنی از هدف و صراط مستقیم دور شده‌اند.

همسفر ساناز:

ما برای این‌که آگاه شویم، باید معنی دستور جلسه را درک کنیم، ظرفیت یعنی گنجایش و اندازه، هر موضوعی می‌تواند یک اندازه‌ای داشته باشد و هر ظرفی می‌تواند گنجایشی داشته باشد. مسئولیت از سؤال کردن می‌آید و به معنی پاسخ گفتن به کاری که به انسان محول شده است. قبله گم کردن یعنی از مسیر و صراط مستقیم خارج شدن است. همه انسان‌ها یک سری مسئولیت‌هایی در زندگی‌شان دارند، حیوانات هم از روی غریزه مسئولیت‌هایی دارند که انجام می‌دهند ولی در رابطه با انسان‌، موضوع تفاوت می‌کند. تمام انسان‌ها مسئولیت دارند؛ حتی اشخاصی که می‌گویند؛ ما هیچ مسئولیتی نداریم در قبال جسم و کارهای خود مسئول هستند.

بنابراین ما اگر بخواهیم در زندگی خود مسئولیت‌پذیر باشیم و کاری که به عهده ما گذاشته می‌شود، به نحو احسن انجام دهیم و بتوانیم پاسخگو باشیم، ابتدا باید ظرفیت داشته باشیم. هر فردی که دانایی‌اش بیشتر باشد، ظرفیت و تحمل‌ او هم زیاد است، این نکته مهم چه در کنگره و چه در جامعه صدق می‌کند. برای هر کار و مسئولیتی اول باید ظرفیت در ما شکل بگیرد، اگر آن ظرفیت در ما به وجود نیاید، تخریب و آشوب ایجاد می‌شود و آن شخص و اطرافیانش دچار مشکل می‌شوند. آقای مهندس می‌فرمایند: اگر ما به شخصی که ظرفیت نداشته باشد مسئولیت بدهیم، کنگره به سمت نابودی می‌رود. راهنمایان در کنگره با آموزش‌هایی که گرفته‌اند می‌توانند اشخاص را به رهایی برسانند در واقع راهنمایان کنگره۶۰، دانایی‌شان در مقوله اعتیاد کمتر از اساتید دیگر در کل جهان نیست.

همسفر مینا: 

مسئولیت، یعنی وظایفی که شخص عهده‌دار آن است و انتظار می‌رود این وظایف توسط شخص انجام گیرد. مسئول کسی است که از او سئوال می‌شود که آیا وظیفه را به درستی انجام داده است یا نه؟ ظرفیت یعنی گنجایش، مثلاً این ظرف ۵ لیتر گنجایش دارد، پس بیش از ۵ لیتر نمی‌توان در آن چیزی ریخت. قبله گم کردن شامل: گم کردن هدف، گیج شدن، حیران و سر‌گردان شدن، مقصد را گم کردن است. بسیاری از ما در انجام دادن کارها مدام غر می‌زنیم، چون کاری که انجام می‌دهیم از روی علاقه یا رضایت نیست به همین دلیل در هنگام انجام دادن کار دل‌مان به حال خودمان می‌سوزد که چرا من همیشه باید این کارها را انجام دهم؛ درحالی‌که بهتر از این می‌توانست باشد. اگر به جای کلمه چرا از کلمه چگونه استفاده کنیم، آن موقع پای آموزش به میان می‌آید، چون با غر زدن هیچ چیز درست نمی‌شود ولی آموزش فکر انسان را آرام می‌کند و کارها برای ما لذت‌بخش می‌شود. بزرگ‌ترین مسئولیتی که بر دوش هر انسانی است، انسان بودن است و همه ما در پیشگاه خداوند، خود و جامعه مسئول هستیم.

همسفر هانیه:

ظرفیت یعنی انسان تا چه اندازه‌ای گنجایش دارد و مسؤلیت وظیفه‌ای است که در اختیار انسان گذاشته شده تا بتواند در مقابل سوألاتی که در ارتباط با آن مطرح می‌شود، پاسخگو باشد. ما باید ذره‌ذره ظرفیت خود را بالا ببریم و این کار یک مرتبه انجام نمی‌گیرد بلکه برای این کار باید تفکر، تجربه و آموزش یا به عبارتی دیگر دانایی و نقطه‌ تحمل خودمان را بالا ببریم تا بتوانیم در مقابل مسئولیت‌ها پاسخگو باشیم. ظرفیت هر انسانی بستگی به دانش آن شخص دارد، به‌عنوان مثال پولی که به ما داده می‌شود باید دانش خرج کردن آن را داشته باشیم و همین‌طور اگر جایگاهی به انسان محول می‌شود، باید دانش استفاده از آن را داشته باشد این‌ مسائل ظرفیت انسان را بیشتر می‌کنند. قبله گم کردن یعنی خارج شدن از صراط مستقیم، زمانی‌که انسان در صراط مستقیم باشد قبله‌‌اش را گم نمی‌کند.

همسفر فاطمه:

طبق فرمایش خداوند، اصلی‌ترین تفاوت انسان با سایر مخلوقات در قدرت اختیار اوست و این قدرت اختیار باعث می‌شود انسان مسئول تمام کارهای خویش باشد. انسان هنگام قبول مسئولیت و انجام خدمت باید ظرفیت آن مسئولیت را داشته و این ظرفیت یک‌ دفعه حاصل نمی‌شود بلکه مستلزم صرف زمان، کسب دانش و تجربه است، چون اگر آموزش نباشد هدف اصلی فراموش‌ شده و قبله گم می‌شود. هنگام انجام خدمت و مسئولیت باید خدمت از عشق و علاقه و رضایت باشد تا بتوانیم الگویی برای دیگران نیز باشیم و به هدف اصلی و نهایی برسیم. من همسفر نیز امیدوارم با حضور در کنگره و استفاده از دانش و تجربه راهنما و دوستان خود به قدری ظرفیت وجودی خود را بالا ببرم تا بتوانم صفات خوب و ارزش‌ها را هم در صور پنهان و هم در صور آشکارخود پذیرا باشم.

همسفر معصومه:

ظرفیت به معنا وسع، گنجایش، مقدار و اندازه است، به عنوان مثال اگر یک سطل آب که ظرفیت آن به اندازه ۵ لیوان است، بیشتر از گنجایش در آن آب بریزیم، در نتیجه آب سرریز خواهد شد. در طبیعت همه چیز دارای ظرفیت و گنجایش خاص خود است و این امر در انسان‌ها نیز قابل مشاهده است و اگر به افرادی بیشتر از ظرف وجودی‌اش محبت، توجه، احترام و خدمت شود، به دلیل این‌که ظرفیتش در آن‌ها ایجاد نشده، خود را انسانی بزرگ شمرده و احترام گذاشتن را وظیفه طرف مقابل می‌دانند و به اصطلاح گفته می‌شود که این افراد خودشان را گم کرده‌اند و این رفتار نشانه عدم بلوغ فکری و عدم دانایی در این طیف افراد است، چرا که فردی که به دانایی و آگاهی می‌رسد، رفته‌رفته ظرفیتش نیز بالا می‌رود.

در مورد مسئولیت هم باید بدانیم فردی که مسئولیتی را قبول می‌کند، باید نسبت به ظرفیت وجودی خودش باشد، اگر مسئولیت از ظرف و قالب وجودی خود انسان بیشتر باشد، دچار دگرگونی شده و مشکلاتی برای خود و اطرافیان به وجود می‌آورد، پس اگر فرد دوست دارد که مثلاً در کنگره به عنوان مرزبان، راهنما، مهماندار و ... خدمت کند، باید در ابتدا ظرفیت خود را بالا ببرد، خودش را بسنجد و ببیند که آیا از عهده این مسئولیت بر می‌آید یا در مقابل انتقاد و پیشنهاد افراد دیگر زود از کوره در می‌رود؟ در مورد قبله گم کردن که همان راه گم کردن است، یعنی این‌که اگر لنسان در صراط مستقیم باشد، قطعاً قبله‌اش را گم نخواهد کرد و خود را بیشتر و بالاتر از آن‌چه که هست نخواهد دید، به قوانین و‌حرمت‌ها پایبند خواهد بود و در غیر این‌صورت به بیراهه کشیده شده و نقض فرمان خواهد کرد و راه برای او بسی دشوار خواهد شد و در نتیجه قبله‌اش را گم می‌کند. امیدوارم که با عمل به آموزه‌های کنگره بتوانیم در مسیر درست قدم بر داریم.

همسفر حنانه:

قبل از ورود به کنگره به سختی مسئولیتی را به عهده می‌گرفتم، همیشه سعی‌ام بر این بود که هر کجا بحث تقسیم کار بود، من شانه خالی کنم، ترس از نتوانستن مرا را از اهدافم دور و دورتر می‌کرد تا زمانی‌که با کنگره آشنا شدم و در این‌جا بود که ذره‌ذره آموزش‌ها را یاد گرفته و فهمیدم لازمه حیات داشتن، هدفی والا با اطلاعات و دانش کافی است و باید در زندگی‌ام هدفمند حرکت کنم. هدف را می‌توانیم به عنوان قبله خود در نظر بگیریم. زمانی‌که به سمت ارزش‌ها و صراط مستقیم باشد، مسیر هموار خواهد بود. در ادامه مبحث ظرفیت، انسان باید به اندازه ظرف وجودی‌اش مسئولیت را بپذیرد، اگر از تعادل خارج شود تخریب به وجود می‌آورد و باید این موضوع را درک کنیم که هر زمان قدرت مطلق صلاح بداند، برکت در زندگی‌ ما جاری خواهد شد.

رابط خبری لژیون سوم: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر پریا (لژیون سوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون اول) نگهبان سایت
نمایندگی همسفران صائب تبریزی