جلسه نهم از دوره سی و نهم سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی گیلان با استادی مسافر کیوان، نگهبانی مسافر محمدرضا و دبیری مسافر جواد، با دستور جلسه «ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن)» روز سهشنبه دوم اردیبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان کیوان هستم یک مسافر. با تشکر از آقای مهندس دژاکام و گروه مرزبانی قدیم و گروه مرزبانی جدید و همچنین ایجنت محترم و از راهنمای محترم آقا میکاییل راهنمای پدرم تشکر میکنم که باوجود شرایط سختی که پدرم داشتند به ایشان کمک کردند تا به رهایی برسند در مورد دستور جلسه هفته میتوانم به عرض برسانم که یک رابطهای بین ظرفیت و مسئولیت وجود دارد و آن این است که تا فرد، ظرفیت لازم را نداشته باشد به او مسئولیت نمیدهند و بعد از پذیرش مسئولیت، اینکه آن فرد درست یا غلط عمل بکند به قبله گم کردن مربوط میشود.
در ارتباط سی دی تاریکی استاد امین با این موضوع کسی که در تاریکی قرار دارد نمیداند کجا قرار دارد، کسی که در تاریکی قرار دارد باکسی که در روشنایی قرار دارد یکسری تفاوتهایی در قوانین علمی و فیزیکی صور پنهان و صور آشکار دارند. یک سری قوانین در تاریکی وجود دارد و یک سری قوانین در روشناییها وجود دارد. کسی که در روشنایی قرار دارد قابل دیده شدن است اما کسی که در تاریکی است غیرقابل دیده شدن است مانند بازی قایم باشک تنها در شرایطی فردی که در تاریکی بود قابلرؤیت بود که همبازیاش به تاریکی برود و او را پیدا کند.
در مورد مصرفکننده هم همین امر صادق است و فرد مصرفکننده تمایل دارد در تنهایی خود مواد مخدر مصرف کند یا باکسانی محدود این کار را میکند و سعی میکند از اکثر افراد مخفی کند که یک مصرفکننده است. معمولاً افراد بسیار کمی هستند که در روشنایی و آشکارا مصرف کنند آنها در خفا و در حالت پنهانی مصرف مواد مخدر را انجام میدهند به عبارتی زمانی که انسانها در تاریکی هستند پنهان میشوند اما زمانی که در روشنایی باشند دیده میشوند این دیده شدن معایب و مزایایی دارد زمانی که یک فرد دیده شود ایرادهایی که دارد هم دیده میشود.
بهعنوان مثال اگر یک لکه روی لباسش باشد آن لکه دیده میشود و شاید همین ترس از دیده شدن و قضاوت شدن است که بعضی از انسانها دوست دارند دور از چشم مردم و در انزوا زندگی کنند، زمانی که یک فرد به کنگره 60 ورود میکند باید از یک سری مرزها مثل ترس و ناامیدی عبور کند. همیشه با خود میپرسد آیا امکان درمان شدن برای من وجود دارد؟ آیا میتوانم حال خوب را به دست بیاورم و سؤالهای متعدد دیگر. معمولاً مسافران در سفر اول با ترس و ناامیدی خود در حال جدال هستند.

بزرگترین مشکلی که یک مسافر سفر دومی با آن روبهرو میشود منیت میباشد زیرا فرد در سفر دوم مورد تائید افراد خانواده، دوستان و آشنایان قرار میگیرد و به خاطر همین منیت زمانی که با فردی صحبت میکند فکر میکند همهچیز را میداند و آگاهیاش از افراد دیگر بیشتر است و دنبال یادگیری هم نمیرود و درجا میزند اما زمانی که منیت را کنار میگذارد بیشتر میآموزد. منیت را میتوان همان خودبزرگبینی، خودبرتربینی، خودرأی بودن، تکبر و غرور کاذب تشریح نمود. منیت به افراد آسیب زیادی میزند زیرا خصوصیات منفی خود را نمیبیند. تنفر و کینه نیز همین اتفاق را رقم میزند و او را به سمت تاریکی گرایش میدهد.
زمانی که یک سفر اولی در حال سفر است عزیزترین افراد زندگی او در حال تماشای او میباشند به این معنا که او در حال انجام یک کار بزرگ است او نباید به افکار منفی اجازه بدهد که حال او را به هم بریزند. نباید فکر کند که تنهاست و کسی را ندارد او باید فقط به فکر بهترانجام دادن این عمل عظیم باشد، بهعنوانمثال زمانی که او تلاش میکند در کارگاه یا لژیون مشارکت کند یک نیرویی مانع انجام این امر میشود این همان نیروی بازدارنده ترس میباشد و شخص باید سعی کند این مرز را بشکند و به ترس خود غلبه کند تا از نیروی بازدارنده بهعنوان نیروی مکمل استفاده کند.
برگزاری لژیون جونز(تغذیه سالم) با راهنمایی مسافر رضا

تایپ: مسافر صالح لژیون چهارم
ویرایش و عکس: مسافر بهنام لژیون دوم
ارسال مطلب: دستیار مرزبان خبری، مسافر حجت لژیون سوم
گروه خدمتگزاران سایت نمایندگی گیلان
- تعداد بازدید از این مطلب :
189