اشتباه هر شخص از جهل اوست

به نام قدرت مطلق الله

مقدمه:
ظرفیت یعنی اینکه یک ظرف تا چه اندازه گنجایش دارد و مسئولیت هم ریشه از سؤال و مسئول دارد؛ یعنی کسی که مورد سؤال قرار می‌گیرد؛ باید در قبال مسئولیت خودش پاسخ دهد یا اینکه اگر وظیفه‌ای به ما محول شده باید در قبالش مسئول باشیم و کارمان را درست انجام دهیم.

شرح مقاله: انسان موجودی‌ست که با سایر مخلوقات متفاوت است. تفاوت انسان با سایر موجودات در ظرفیت و مسئولیت هست.

تنها موجودی که در این عالم مسئول است، انسان است که مسئولیت دارد. اگر بخواهیم مثال بزنیم می‌توانیم حیوانات را مثال بزنیم. حیوانات به‌حکم غریزه و طبیعت درونی خود مأموریتی دارند. کارشان را درست انجام می‌دهند و در کارشان اشتباهی ندارند. در قبال مأموریتی که انجام می‌دهند مسئول نیستند و ظرفیت و تحمل آنها نیز مشخص است.

مسئولیت فقط مختص به انسان است؛ زیرا انسان موجودی‌ست که اختیار کامل دارد؛ یعنی هر کاری که می‌خواهد می‌تواند انجام دهد. تنها موجودی که از او سؤال می‌شود و مسئول است در مقابل مسئولیت‌هایش انسان است. از هیچ موجودی سؤال نمی‌شود؛ اما از انسان پرسیده می‌شود که چرا چنین کاری کردی. این همان مسئولیت است و کسی که باید پاسخگو باشد مسئول است. پس هر سخنی که انسان بگوید و هر حرکت او؛ باید جوابی برایش داشته باشد.

انسان در مسیر زندگی خود در مقابل خانه، خانواده، کار، اجتماع و... نیز مسئول است؛ اما رابطه ظریف و مهمی بین پذیرش مسئولیت و ظرفیت وجود دارد که با آموزش‌های کنگره به تفاوت آن‌ها پی می‌بریم.

انسان هر مسئولیتی که دارد؛ باید ظرفیت آن را نیز داشته باشد از مسئولیت‌های کوچک تا بزرگ فرقی نمی‌کند. اگر ظرفیت  نداشته باشد جز تخریب برایش چیزی ندارد.

هر انسانی برای پذیرش هر مسئولیتی، ابتدا باید نگاهی به خود بیندازد و ببیند آیا ظرفیت یا گنجایش آن کار را دارد یا خیر؟ اساساً دادن هر چیز به انسان بر اساس قابلیت و ظرفیت است. اگر در انسان ظرفیت و گنجایش به وجود نیامده باشد چیزی که می‌خواهد و مسئولیتی را که دوست دارد به او داده نمی‌شود و اگر داده شود چیزی جز تخریب برای او ندارد و باعث می‌شود آن فرد قبله گم کند و زمانی که ظریفت و شایستگی برای هر چیزی در فرد به وجود بیاید و مسئولیت در مقابل هر چیزی را بپذیرد ازآن‌پس هر چیزی به او داده می‌شود و قبله خود را گم نمی‌کند.

استاد امین بیان کرده‌اند:
انسان زمانی که از چیزی محروم باشد و در آن هنگام دچار خشم و ناامیدی و..... نشود ظرفیت در او پدیدار می‌گردد که نیازمند آگاهی و دانائی‌ست آن هم از نوع مؤثر.

انسان اگر دچار چنین احساسی نشود یا از آنها پیروی نکند ظرفیت در او به وجود می‌آید؛ زیرا زمانی که دچار خشم می‌شود و خشم خود را فرومی‌برد، دچار درد می‌شود که این درد کارش به‌وجودآوردن ظرفیت است، آن زمان قابلیت داشتن آن را دارد و دیگر دچار غرور و تخریب نمی‌شود.

همان‌طور که می‌دانیم اجزای مثلث دانایی تشکیل شده از (تفکر، تجربه، آموزش) با ورود به کنگره ما آموزش‌های لازم را می‌گیریم و به آنها فکر می‌کنیم بعد آنها را تجربه می‌کنیم و همین تجربه‌کردن موجب افزایش ظرفیت در ما می‌شود.

به همین دلیل یکی از زیباترین دعاهایی که می‌توان در هنگام خواندن دعا در کنگره داشته باشیم این است: خداوندا ظرفیت لازم برای پذیرا شدن مراتب بالاتر علم و آگاهی را به ما عنایت بفرما.

نتیجه‌گیری:
حال با همهٔ این تفاسیر انسان؛ باید بخواهد که بفهمد؛ باید بخواهد تا آموزش بگیرد. انسانی که نخواهد در مسیر درست قدم بردارد تا ابد نمی‌توان او را به مسیر درست هدایت کرد. انسان؛ باید ابتدا در مورد چیزی که می‌گوید تفکر کند و همواره در مسیر آگاهی و دانایی قدم بردارد. اگر در مسیر محبت قرار گرفتیم؛ باید بدون چشم داشت به همه محبت کنیم و قبله گم نکنیم.

هیچ‌چیز زوری نمی‌شود مگر خود شخص بخواهد؛ حتی کسب دانش در بیرون از کنگره یا درمان اعتیاد در کنگره تا خودمان نخواهیم درمان شویم و آموزش بگیریم هرگز این امر اتفاق نمی‌افتد.

ما به کنگره آمده‌ایم تا به یک انسان دردکشیده که زمانی خودمان مانند او بوده‌ایم کمک کنیم پس؛ باید بامحبت و تلاش به او کمک کنیم حتی اگر اشتباهی از آن شخص رخ دهد؛ زیرا ما یاد گرفته‌ایم اشتباه هر شخص از جهل و نادانی آن فرد است.

در آخر به گفتهٔ آقای مهندس تنها چیزی که ما را به جایگاه اصلی خودمان هدایت می‌کند صراط مستقیم است.

نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر صبحگل (لژیون ششم)
ویرایش، ویراستاری و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر صبحگل (لژیون ششم)
همسفران نمایندگی قائم‌شهر