یکی از مسائل مهمی که در هستی وجود دارد موضوع ظرفیت است

همسفر پریسا از لژیون اول
وقتی‌که انسان به نماز می‌ایستد باید رو‌به قبله باشد؛ در‌واقع هدف انسان مشخص است؛ «کعبه و خانه خدا». قبله گم کردن؛ یعنی انسان هدف خود را گم کرده باشد و این برای یک شخص مصرف‌کننده به کار می‌رود. این‌که شخص مصرف‌کننده هدف خود را گم کرده؛ در‌واقع قبله‌ خود را گم کرده و نمی‌داند باید چه کاری انجام بدهد؛ ولی وقتی برای درمان خود اقدام کند و به کنگره بیاید و درمان را شروع کند در‌واقع به هدف خود که درمان اعتیاد بوده رسیده است.‌ قبله گم کردن فقط مختص مصرف‌کننده‌ها نیست؛ هر انسانی که هدف خود را گم کرده باشد؛ یعنی همان قبله‌ خود را گم کرده است یا کسی که مغرور باشد و دچار منیت شود و خود را بالاتر از دیگران بداند او نیز قبله‌ خود را گم کرده است. به هر انسانی که هر مسئولیتی داده می‌شود؛ باید ظرفیت آن کار را داشته باشد تا بتواند به نحو‌احسنت آن کار را انجام بدهد. انسان در هر جایگاهی که وجود دارد؛ باید برخورد خوبی با دیگران داشته باشد که مشکلی پیش نیاید و این قضیه به این‌که انسان چه میزان ظرفیتش پر است بر‌می‌گردد.

همسفر زهره از لژیون اول
ظرفیت انسان‌ها با هم متفاوت است و انسان با کسب تجربه، تفکر و آموزش؛ همچنین بالا بردن نقطه تحمل ذره‌ذره می‌تواند ظرفیت خود را بالا ببرد و بعد از به‌وجود آمدن ظرفیت نوبت به مسئولیت می‌رسد و حتماً باید قبل از رسیدن به یک مسئولیت ابتدا ظرفیت پذیرش آن مسئولیت در ما به‌وجود آمده باشد و‌گرنه قبله خود را گم می‌کنیم؛ یعنی هدف خود را گم کردیم و در این‌صورت نمی‌توانیم به خوبی پاسخ‌گوی آن مسئولیت باشیم و کاری که به ما سپرده شده به خوبی انجام نخواهیم داد.

همسفر سحر از لژیون اول
اولین و بزرگ‌ترین مسئولیتی که به دوش هر انسان است مسئولیت انسان بودن است؛ شاید هیچ‌وقت به این مسئله توجه نکرده یا اطلاع نداشته باشیم که انسان بودن چه‌قدر مسئولیت دارد و این مسئولیت ابعاد مختلفی دارد. ما در پیشگاه خدای خود و جامعه مسئولیت داریم و یک بار سنگین به دوش ما است. یکی از مسائل مهمی که در هستی وجود دارد موضوع ظرفیت است؛ یعنی اندازه تمام موجودات زمین، جامدات، گیاهان و حیوانات دارای ظرفیت هستند. در تمام هستی انسان تنها موجودی است که ظرفیت آن قابل تغییر است. ظرفیت انسان‌ها به قلب‌ خود آن‌ها بستگی دارد؛  یعنی هر چه‌قدر قلب آن‌ها پالایش شده و از ضد‌ارزش‌ها دور باشند در مقابل آن جایگاهی به آن شخص داده می‌شود دیرتر از تعادل خارج می‌شود و همه این مسائل به مسئله صبر منتهی می‌شود. صبر یکی از قدرت‌های درونی انسان است که با آن می‌توانیم نقطه تحمل و ظرفیت را بالا ببریم تا اگر مسئولیت و خدمتی که به ما داده شد بتوانیم به‌درستی آن را انجام دهیم.

همسفر ناهید از لژیون اول
رابطه انجام صحیح مسئولیت و ظرفیت فاعل آن متقابل است؛ یعنی اگر شخص در خود ظرفیت لازم را به وجود آورد و هدف از انجام مسئولیت انجام عمل سالم باشد می‌تواند مسئولیت را به درستی انجام دهد. اگر هدف از پذیرش مسئولیت خدمت کردن به سایر انسان‌ها باشد بسیار مؤثر خواهد بود؛ اما اگر هدف ثابت کردن خود به دیگران باشد ممکن است هم به خودمان هم به سایر افراد آسیب بزنیم. استاد امین می‌گوید: «جوامع بسیاری بودند که با تلاش بسیار به قدرت رسیدند؛ اما زمانی‌که از قدرت به فساد رسیدند زمینه نابودی خودشان را فراهم نمودند». زمانی‌که هدف سالم است و ظرفیت آن در انسان وجود دارد دچار قبله گم کردن نخواهد شد، اگر انسان در هر جایگاهی قرار داشته باشد به این موضوع دقت کند که هیچ مقام و منصبی برای همیشه ازآن انسان نخواهد بود کمتر دچار منیت و تکبر می‌شود. پس لازم است زمانی که مسئولیتی را می‌پذیریم ابتدا در درون خودمان ظرفیت لازم را به وجود بیاوریم و هدفمان خدمت سالم باشد.

همسفر طاهره از لژیون اول
قبل از این‌که انجام کاری را برعهده بگیریم باید ببینیم توانایی انجام آن را داریم یا نه؟ آیا مسئولیتی که قبول می‌کنیم آیا ظرفیت آن را داریم یا نه؟ اگر قبول کنیم و ظرفیت آن را نداشته باشیم منیت به سراغ ما می‌آید و قبله گم می‌کنیم؛ در‌نهایت از پس انجام آن مسئولیت بر‌نمی‌آییم. انسان در تمام هستی تنها موجودی است که ظرفیت‌ آن قابل تغییر است؛ ظرفیت یک‌شبه و یک‌دفعه بالا نمی‌رود ما ذره‌ذره ظرفیت‌ خود را با تفکر، تجربه و آموزش بالا می‌بریم. بعضی انسان‌ها وجود دارند زمانی‌که به یک جایگاهی می‌رسند دچار منیت می‌شوند و از تعادل خارج می‌شوند و ممکن است رفتارهایی از آن‌ها سر بزند که همان قبله گم کردن است. وقتی‌که ظرفیت و نقطه تحمل ما بالا برود می‌توانیم مسئولیت‌پذیر باشیم و مسئولیت‌های مهم‌تری را تجربه کنیم. اگر هر انسانی در زندگی ثابت‌قدم، در راه ارزش‌ها و صراط مستقیم حرکت کند و مسئولیت کارهایی که بر‌عهده دارد بپذیرد هیچ‌گاه قبله‌ خود را گم نمی‌کند.

همسفر فائزه از لژیون اول
در زندگی هر انسانی مسئولیتی دارد. مسئولیت ابعاد مختلفی دارد؛ انسان هم در مقابل خانواده، جامعه و خدای خود مسئولیتی دارد. یکی دیگر از مسائل مهم ظرفیت است که در هستی مسئله مهمی است و ظرفیت انسان به قلبشان بستگی دارد. هر چه‌قدر قلب از ضدارزش‌ها دور باشد، جایگاه بالاتری دارد، اگر به انسان مسئولیتی داده می‌‌شود؛ باید مسئولیت آن خدمت را برعهده بگیرد و همچنین درمقابل آن خدمت صبر داشته باشد تا بتواند آن را به‌درستی انجام دهد. هدف از انجام مسئولیت انجام عمل سالم است، اگر هدف از پذیرش مسئولیت خدمت کردن به‌ سایر انسان‌ها باشد، بسیار مؤثر خواهد بود؛ اما اگر هدف ثابت کردن خود به دیگران باشد هم به خودمان و هم دیگران آسیب می‌رسانیم؛ پس زمانی‌که مسئولیتی را قبول می‌کنیم، ابتدا در درون خود ظرفیت را به‌وجود می‌آوریم، نقطه‌تحمل خود را بالا می‌بریم و بعد هدفمان خدمت سالم باشد، زمانی‌که هدف مشخص باشد هیچ‌وقت قبله گم نمی‌شود.

همسفر سعیده از لژیون اول
دستورجلسه «ظرفیت، مسئولیت و قبله گم کردن» اگر من در یک جایگاه قرار بگیرم و مسئولیتی را به‌عهده بگیرم؛ اول باید ظرفیت انجام آن کار در من باشد. با بالا رفتن دانایی و آگاهی، ظرفیت و گنجایش من بیشتر می‌شود و مسئولیتم را درست انجام دهم در هر مقامی که هستم تمام قوانین را رعایت کنم خودم را گم نکنم و دچار منیت نشوم؛ یعنی همان قبله گم کردن. من نباید هدف خودم را فراموش کنم تا در مسئولیتم دچار مشکل نشوم. هیچ‌ کدام از موجودات خداوند بیهوده و بی‌هدف آفریده نشده‌اند؛ پس مسئولیت انسان بسیار گسترده است. پس هر انسانی در قبال خود، خدای خود، جامعه و خانواده‌ خودش مسئول است.

ویرایش: واحد سایت
رابط خبری: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون اول)
ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون پنجم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بیستون کرمانشاه