علم راهنما، چراغ راه رهجو است

انسان از ابتدای خلقت هميشه به دنبال یک مربی و راهنما در زمینه‌های مختلف بوده است تا او را به رشد و تکامل بیشتر برساند و قطعاً این مربی می‌بایست از تجربه و دانش بیشتری نسبت به رهجو برخوردار باشد. از بدو تولد اولین مربیان پدر و مادر سپس معلم و مدرسه در زندگی ما حضور دارند و این نشان دهنده‌ این مطلب است که ما از تولد تا مرگ و حتی در دیگر ابعاد حیات نیاز به راهنما و مربی داریم.

همواره در ادوار مختلف مربیان زیادی در زمینه‌های گوناگون مثل علوم، اخلاق و عرفان وجود داشته‌اند که انسان‌ها را راهنمایی کرده‌اند. بنا بر همین اصل، نیاز ضروری انسان‌ها به داشتن راهنما در مسیر زندگی مشخص است، در کنگره ۶۰ نیز همیشه راهنمایانی وجود دارند که هم در مقوله درمان اعتیاد و هم در مقوله جهان‌بینی افراد  را پله پله تا رسیدن به تکامل و رشد کافی همراهی و راهنمایی می‌کنند.

ما در این مقاله می‌خوانیم که راهنما کیست؟ یک راهنمای خوب چه صفاتی باید داشته باشد؟ رابطه راهنما و رهجو چگونه باید باشد؟ لازمه‌ وجود یک راهنما برای درمان رهجو چیست؟ چه چیزی یک راهنما را از سایر افرادی که در مقوله ترک یا درمان اعتیاد فعالیت می‌کنند متمایز می‌سازد؟ راهنما یعنی نشان‌دهنده راه یعنی کسی که مبدأ، مقصد و هدف حرکت را می‌داند و آن را به رهجو نشان می‌دهد.

درواقع می‌توان گفت که راهنما یک مربی و معلم می‌باشد. ازصفات بارز یک راهنمای خوب سخاوت‌مندی است که بدون هیچ چشم‌داشتی دانسته‌های خود را دراختیار رهجو قرار می‌دهد. دانش و آگاهی از دیگر صفات یک راهنما می‌باشد چرا که کسی که خود به نور دانش مسلح نباشد نمی‌تواند مسیر حرکت را برای دیگری روشن نماید و این علم اوست که هم‌چون چراغی نمایان‌گر راه است و هرچه دانش و آگاهی او بیشتر باشد این چراغ روشن‌تر و پر فروغ‌تر است.

او به نوعی تکیه‌گاه رهجو و یکی از ستون‌های کنگره است که با راه‌کارهای صریح و صادقانه در بحران‌ها رهجو را درمی‌یابد. او نه تنها راه درمان اعتیاد را به رهجو نشان می‌دهد بلکه راه و روش چگونه زیستن را به او می‌آموزد، در واقع راهنما یک درمانگر نیست بلکه فقط نشان دهنده راه است. در کنگره ۶۰ لزوم حفظ حریم بین راهنما و رهجو از اصول و قوانین مهم می‌باشد. رابطه راهنما و رهجو باید بر مبنای احترام متقابل باشد.

راهنما باید هم جاذبه و هم دافعه داشته باشد او نباید صرفاً برای جذب رهجو در مقابل خواسته‌های نامعقولش سر تسلیم فرود آورد؛ چرا که راهنما چند قدم پیش‌تر از رهجو گام بر می‌دارد و می‌داند که چه مشکلات و مسائلی ممکن است سر راه رهجو قرار بگیرد. رابطه راهنما و رهجو نباید بر مبنای دوستی و رفاقت باشد‌؛ چون در رابطه دوستانه جایی برای آموزش، حرف شنوی و احترام در حد استاد وجود ندارد.

  اگر رهجو راهنما را دوست و رفیق خود بداند جایگاه راهنما را بسیار پایین آورده است و از او آن‌چنان که باید تبعیت نمی‌کند. وجه تمایز یک راهنما با سایر درمانگران که در حوزه اعتیاد ترک و درمان آن مشغول هستند علم، تجربه و عشق یک راهنما در خدمت به هم‌نوع است. به طور مثال یک روان‌شناس یا یک روان‌پزشک که خود درد اعتیاد را نچشیده و از تاثیر مواد بر ابعاد ناپیدای وجود انسان مثل روان و جهان‌بینی اطلاع و تجربه‌ای ندارد به طور قطع نمی‌تواند درمان کاملی را ارائه کند.

یک راهنما باید همیشه علم خود را به روز نگه‌دارد تا بتواند در مواجهه با مسائل گوناگون پاسخ صحیح را بیابد و این به روز‌رسانی جز با ارتباط مداوم با آموزش‌های کنگره میسر نیست. آموزش نقش کلیدی دارد و باید درست انجام شود کسی که آموزش می‌دهد باید بر راستی و درستی دلالت داشته باشد.

همان‌قدر که دریافت آموزش‌ها برای یک راهنما مهم است، چگونگی آموزش دادن به رهجوها هم از اهمیت به‌سزایی برخوردار است. اگر یک راهنما مطالب را به خوبی درک کند و بفهمد می‌تواند آن را به درستی به رهجوهایش انتقال دهد. ادب، انضباط، وظیفه‌شناسی و بهبودی در مسئله درمان اعتیاد نکاتی هستند که یک راهنما به رهجوی خویش آموزش می‌دهد.

درپایان این را بدانیم که خدمت به بندگان نصیب هر کسی نمی‌شود کسی که بدون هیچ چشم‌داشتی در کنگره خدمت می‌کند پاداش بزرگی نزد خداوند خواهد داشت و آن پاداش همان سعادت، خوشبختی و رسیدن به فرمان عقل است.

منبع: جزوه راهنما و راهنمایی

نویسنده: همسفر شکوه رهجوی راهنما همسفر عفت(لژیون چهارم)

ویراستار: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر راضیه(لژیون یکم)
رابط‌خبری: همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون چهارم)
عکس: مرزبان‌خبری، همسفر آرزو
ارسال: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر مهین (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی هاتف