کاربردی کردن آموزش‌ها باعث افزایش ظرفیت در انسان می‌شود

جلسه دوازدهم از دوره هفتم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، ویژه مسافران نمایندگی یوسف آباد با استادی پهلوان محترم مسافر علیرضا، نگهبانی مسافر خسرو و دبیری مسافر مرتضی با دستورجلسه «ظرفیت و مسئولیت، قبله گم کردن ، نق زدن ، حاشیه» در روز چهارشنبه مورخ ۲۹فروردین ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان علیرضا هستم مسافر،
در رابطه با دستور جلسه جناب مهندس در سی دی ظرفیت می فرمایند ظرفیت از یک بند انگشت شروع می شود تا به دریا و اقیانوس می رسد. من اگر بخواهم از خودم بگویم وقتی که به کنگره آمدم در روزهای اول اگر آبدارخانه را به من می سپردند جز تخریب کار دیگری انجام نمی دادم بدلیل اینکه حالم خراب بود و این باعث می شد حال دیگران را هم خراب کنم.
در کنگره همینطور که حضور پیدا می کنیم و وآموزش دریافت می کنیم و آنها را در زندگی کاربردی می کنیم ظرفیت خود را افزایش می دهیم اگر نگاه کنید وقتی آموزش می گیریم و آگاهی ما افزایش پیدا می کند امکان این را پیدا می کنیم که میزان داروی خود را کاهش دهیم.

هر مقدار که در جامعه و خانواده ظرفیت داشته باشیم نشان دهنده میزان دریافت آموزش در کنگره است. افرادی که درست سفر کرده باشند و آموزش ها را دریافت کرده باشند میتوانند در جامعه از این  آموزشها استفاده کنند.
انسان بدون اینکه لازم باشد خودش را اذیت کند یا خودش را به کسی ثابت کند، تغییر خود به خود در زندگی‌اش اتفاق می افتد و اطرافیان این تغییر و این افزایش ظرفیت و این امنیت را در کنار او حس می کنند و متوجه می شوند که او دیگر آن انسان مصرف کننده سابق نیست.
زمانی که در کنگره توانستیم ظرفیت خود را افزایش دهیم، همسر و فرزندان هم، از کنار ما بودن لذت می برند. زمانی من میخواستم فرزندم را به مدرسه ببرم ولی او خجالت می کشید و از مادرش درخواست می کرد. زیرا فقط کافی بود در آینه نگاه کنم تا به آنها حق بدهم که حاضر نباشند کنار من باشند من بعد از، از دست دادن یکی از فرزندانم متوجه شدم کجای کار هستم و آنجا بود که با کنگره آشنا شدم. همیشه می‌گفتم ای کاش قبل از اینکه فرزندم را از دست بدهم با کنگره آشنا شده بودم، اما امروز درک میکنم که باید این اتفاق ها پیش می‌آمد، باید من انقدر به در و دیوار می خوردم تا ظرفیت من افزایش پیدا کند. بدلیل اینکه بذرهای بدی را کاشته بودم و تخریب های زیادی انجام داده بودم .
اگر آن روزی که تازه وارد کنگره شده بودم کاری هم در کنگره انجام می دادم قبله خود را گم می کردم اما انسان هر چقدر در کنگره آموزش می گیرد افتاده تر می شود و متوجه می شود جز خود به کسی خدمت نکرده است و سپاسگزار تر می شود.
کسانی که شال نارنجی یا سفید دارند افتاده تر و خدمتگزار تر و با محبت تر هستند و ظرفیت بالاتری دارند و جوری انسان را در آغوش می گیرند و انرژی را منتقل می کنند که انسان از خانواده خود آن انرژی را دریافت نمی کند چون عشق این افراد خالصانه است. امیدورم بتوانیم از این آموزشهایی که در کنگره وجود دارد بهره مند شویم و ظرفیت خود را افزایش دهیم.

ممنونم که توجه کردید.

تهیه گزارش: مسافر محمد لژیون ۴