ظرفیت یعنی اندازه و گنجایش‌‌

دستور جلسه ظرفیت، مسئولیت و قبله گم کردن که یکی از دستور جلسات کلیدی در کنگره ۶۰ می‌باشد و می‌شود این سه مبحث را یک مثلث در نظر گرفت که به هم ربط دارند. ظرفیت یعنی چه؟ ظرفیت از کلمه ظرف می‌آید؛ یعنی اندازه و گنجایش‌‌.
بعد از آشنایی با کنگره ۶۰ و شروع سفر، رفته رفته متوجه این موضوع می‌شویم که ظرف‌های کوچک، بزرگ و متوسطی در انسان وجود دارد که هر کدام از این‌ها یک قسمت از موضوع را تشکیل می‌دهند. ظرف‌هایی که به اندازه درک و احساس درون انسان وجود دارد و زندگی برمبنای عشق و محبت است. حتی متوجه این موضوع می‌شویم که بعضی‌ها برای دریافت عشق یا عشق ورزیدن ظرفیت دارند و باید در حد و اندازه‌شان به آن‌ها عشق ورزید.
بعد از دیدن این‌ها متوجه می‌شویم که شاید سالیان سال بیهوده گذشته و زندگی به دو بخش قبل از کنگره و زندگی بعد از کنگره تقسیم می‌شود؛ اما خدا را شکر با وجود کنگره ۶۰ می‌توان آموزش گرفت، تزکیه و پالایش کرد و ظرف‌هایی که درون ما قرار دارند را بزرگ‌تر کرد و این ظرف‌ها می‌‌تواند نقطه تحمل ما باشد. برای مثال لیوان آبی را در نظر بگیرید این لیوان یک مقدار معین و مشخصی آب در خودش جای می‌دهد و اگر بخواهیم یک پارچ آب را در یک لیوان بریزیم، نمی‌شود؛ چون آب سرریز شده و بیرون می‌ریزد و دلیلش این است که ظرفیت آب بیشتر از مقدار خودش را ندارد؛ اما در یک لیوان به غیر از آب می‌شود مواد دیگری را هم جای داد این مواد ریز و درشت همان ناخالصی‌هایی هستند که درون ما وجود دارند و ظرفیت ما را پایین آورده‌اند.
ظرفیت را می‌شود شخصیت یا جنبه نامید و ما در کنگره ۶۰ با آموزش‌ها و کاربردی کردن آن‌ها و تزکیه و پالایش این ناخالصی‌ها را از خود دور می‌کنیم تا ظرفیت خود را بالا ببریم. ما در وادی نهم آموختیم که هر چیزی یک نقطه تحمل دارد و ما باید روی نقطه تحمل‌مان کار کنیم تا آن را بالا ببریم و به این شکل ظرفیت‌مان هم بالا می‌رود. کسی که ظرفیت نداشته باشد، کم‌ترین مسئولیتی هم که به او داده شود حالش خراب می‌شود.
مسئول یعنی پاسخگو بودن و جواب پرسش دادن. مثلا وقتی من یک مسئولیتی را بر‌عهده می‌گیرم باید پاسخگو باشم، برای مثال وقتی که من وارد کنگره می‌شوم اولین نقش و مسئولیتی که بر‌عهده من می‌باشد، همسفر بودن است؛ پس من باید سعی کنم و آموزش بگیرم که بتوانم نقشم را به خوبی ایفا نمایم. در کنگره ۶۰ مسئولیت یعنی خدمت؛ وقتی من یک خدمت را به عهده می‌گیرم، مسئول هستم و باید پاسخگو باشم.
انسان باید قبل از اقدام کار یا حرکتی به آخر و عواقب آن کار فکر کند که آیا ظرفیت لازم برای پذیرش را دارد یا نه؟ انسان دارای قدرت اختیار است و هر مسئولیتی که به او داده می‌شود به انتخاب و اختیار خودش است؛ پس هر جایگاهی که بدست می‌آورد فرصتی می‌شود که آن مسئولیت را بپذیرد و آن کار را بدرستی انجام بدهد.
انسان باید همیشه خواسته داشته باشد و دارد. البته خواسته و اهدافش باید بر‌مبنای ظرفیت و توان او باشد در غیر این صورت دچار مشکل می‌شود. باید در نظر بگیریم که خداوند جهان هستی را به‌ گونه‌ای آفریده است که هر چیزی که در جهان وجود دارد یک قانونی دارد و من باید علم آن را داشته باشم. علم قوانینی است که درستی یک چیز را مشخص می‌کند.
کلمه سوم قبله گم کردن است. قبله گم کردن یعنی از تعادل خارج شدن، کم آوردن و از مسیر واقعی خارج شدن؛ اگر ما ظرفیت شرایطی که در آن هستیم را نداشته باشیم، ممکن است از مسیر اصلی که حرکت در جهت رسیدن به مقصد نهایی است دور شویم و قبله را گم کنیم. قبله برای همه مسلمانان به یک سمت است؛ اگر جهت را گم کنیم معیار و ملاک برای ما عوض می‌شود و از صراط مستقیم و هدف دور می‌شویم. در آخر از راهنمای خوبم خانم مینا و خدمتگزاران نمایندگی ابن‌سینا تشکر می‌کنم.

نویسنده: همسفر رویا رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون چهارم)
تایپ: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر اشرف (لژیون هشتم)
عکاس خبری و ارسال: همسفر ملیکا رهجوی راهنما همسفر آرزو (لژیون یازدهم)
همسفران نمایندگی ابن‌سینا