فاصله مناسب، حافظ حرمت‌ها

سومین جلسه از دوره اول سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی خیام نیشابور در روزهای سه‌شنبه با استادی: مسافر محمد، نگهبانی: مسافر غلامرضا و دبیری: مسافر داود، با دستور جلسه "حرمت کنگره ۶۰، چرا رابطه کاری، مالی و خانوادگی در کنگره ممنوع است؟" در تاریخ ۱۴ تیر ۱۴۰۱ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر. از راهنمای عزیزم تشکر می‌کنم که اجازه دادند در این جایگاه قرار بگیرم و آموزش بگیرم و خدمت کنم. از کلیه خدمتگزاران شعبه خیام تشکر می‌کنم که واقعاً بدون هیچ مزد و منتی، زحمت می‌کشند که بتوانند شعبه را به‌نحوی‌که شایسته است برسانند. دستور جلسه امروز حرمت کنگره ۶۰ است. کلمه حرمت، از حریم گرفته‌شده است. رودخانه یا جاده یک حریمی دارد. اگر در‌ حریم رودخانه، خانه‌ای درست کنم، چون حریم رودخانه را رعایت نکردیم باعث می‌شود که خانه ما در اثر سیل از بین برود. در مدرسه دانش آموزان نسبت به معلم حرمت‌ها را حفظ می‌کردند. در کنگره هم این‌گونه است و حرمت‌هایی هست که باید رعایت کنیم. اصلی‌ترین مسئله در حرمت‌ها، فاصله است. اگر یک‌خانه را در نظر بگیریم، ستون‌های این خانه اگر خیلی از هم دور بشوند، باعث می‌شود که سقف ریزش بکند و اگر خیلی به هم نزدیک بشوند، بازهم باعث می‌شود که سقف ریزش بکند. باید همیشه یک‌فاصله‌ای در کنگره بین رهجو و راهنما، بین رهجو و مرزبان باشد.

در اول حرمت‌ها از کلمه باید استفاده می‌کند، می‌توانست از کلمه بهتر است یا شایسته است استفاده کند اما چون خیلی مهم است، از کلمه باید استفاده کرده است. همه نوشتارها در کنگره یک‌بار خوانده می‌شوند اما چون حرمت از همه مهم‌تر است دو بار خوانده می‌شود. به نظر من، فرد اگر می‌خواهد در کنگره به تعادل برسد، باید الفبای کنگره ۶۰ را به‌خوبی یاد بگیرد. اولین الفبای کنگره همین حرمت‌ها است. اگر حرمت‌ها را رعایت کنیم، به حال خوش و تعادل می‌رسیم. وقتی وارد کنگره می‌شوم، باید از نگهبان نظم گرفته تا مرزبان و کمک راهنما و همه خدمتگزاران را احترام بگذارم. اگر احترام و نظم را یاد گرفتیم، قطعاً به حال خوب می‌رسیم. حرمت‌ها می‌گوید در کنگره نباید از الفاظ ناشایست استفاده کنیم. اگر گفتار سالم را یاد گرفتم این باعث می‌شود که در بیرون از کنگره، بتوانم با دیگران بهتر ارتباط بگیرم و آن‌ها نیز به من احترام بگذارند.

یکی از حرمت‌ها استفاده از پوشش مناسب است. باید پیرهن سفید بپوشیم و تی‌شرت، پوشش مناسب برای کنگره ۶۰ نیست. مثلاً پاشنه کفش را نخواباند چون افراد جامعه می‌بینند که ما وارد کنگره می‌شویم، در ذهن خودشان فکر بد نکنند که اینجا هم چهار نفر مصرف‌کننده جمع شده‌اند اما وقتی‌که با وضعیت مناسب و آراسته وارد کنگره شویم، مشخص می‌شود که ما جای خوبی آمده‌ایم و داریم آموزش می‌گیریم. تنها چیزی که ما مصرف‌کنندگان را بدون هیچ دغدغه‌ای دورهم جمع کرده و در حال آموزش گرفتن هستیم، همین نگه‌داشتن و حفظ حرمت‌ها است. مثلاً من در زمان مصرف شاید یک محله یا یک خانواده را به هم می‌ریختم اما وقتی وارد کنگره شدم، باید این حرمت‌ها را رعایت کنم.

هیچ‌گونه پولی را به کسی وام یا قرض نباید بدهم. من اگر کلینیک رفتم و می‌خواستم شربتم را بگیرم، اگر پول نداشتم شربت بگیرم و از کسی قرض بگیرم، آنجا شاید یک نفر به‌حساب خودش عمل نیک انجام دهد و به من پول قرض دهد اما هفته بعد که می‌خواهم کنگره بیایم و پول را پس بدهم، می‌بینی نتوانستم پول را جور کنم و پس بدهم، همین باعث می‌شود که از کنگره فاصله بگیرم. رابطه کاری مثلاً برای کسی کاری پیدا می‌کنی و سر کار مشکلی پیش می‌آید و دعوایی می‌شود و باعث می‌شود دو نفر از کنگره دور بشوند. تنها مکانی که در آن رابطه مالی و کاری نداریم کنگره است و فقط می‌آییم تا روان و جسم خود را شستشو بدهیم، اگر غیرازاین باشد به‌مرور از کنگره حذف می‌شویم. از این‌که به حرف‌های من گوش کردید متشکرم.

عکاس، تایپ و نگارش: همسفر سعید