لژیون انضباطی مثل گارد ریل کنار جاده می‌ماند

نهمین جلسه از دوره چهلم سری کارگاه های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، ویژه مسافران و همسفران نمایندگی ابوریحان با استادی دیده بان محترم مسافر محمد صادق صداقت،  نگهبانی ایجنت محترم مسافر اصغر و دبیری مسافر حسن با دستور جلسه "هفته دیده بان " در روز شنبه 20 اردیبهشت ماه 1404 راس ساعت 16:30 آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:

سلام دوستان محمد هستم یک مسافر،خیلی خوشحال هستم که خداوند این لیاقت را نصیبم کرد که امسال هم برای دومین سال پیاپی در خدمت شما عزیزان باشم و امیدوارم جلسه خوبی را داشته باشیم. دستور جلسه هفته دیده‌بان است، آقای مهندس قبلا توضیح داده‌اند که اولین دیده‌بان خود ایشان بودند و سپس نفر دوم انتخاب شده است و این روند ادامه داشته است تا به امروز که به اینجا رسیدیم. برای انتخاب دیده‌بان خیلی معیارها و توانایی‌ها باید در نظر گرفته شود تا فرد انتخاب شده بتواند گوشه‌ای از کار کنگره را یه عهده بگیرد و وظیفه خود را به نحو احسنت انجام دهد. در مورد کار تخصصی خودم که لژیون انضباطی است خیلی از شما آشنایی دارید، لژیون انضباطی مثل گارد ریل کنار جاده می‌ماند و یاعث می‌شود که رهجوها خیلی از سیستم کنگره۶٠ دور نشوند و درکنار راهنماها مرزبانان و ایجنت که مراقب رهجوها در سفر اول هستند، لژیون انضباطی هم مراقب افرادی است که مرتکب خطا شده‌اند. شاید شخصی که در کنگره خطا می‌کند این احساس را داشته باشد که دیگر قابل پذیرش نیست اما در حقیقت اینطور نیست، اگر خطایی صورت گرفته باید تاوانش پرداخت شود. مثلا رهجو اضافه دارو مصرف کرده است، راهنما به او سقوط آزاد می‌دهد تا مجدد بر روی برنامه قرار گیرد.

به قول آقای مهندس می‌گویند اگر چک کشیدی باید آن چک را پاس کنی! اینکه فرد خطاکار از خداوند و بنده خدا طلب بخشش کند خوب است اما کافی نیست بلکه باید در عمل هم جبران خطا  صورت گیرد. تمام سیستم هستی به این شکل است که شما هر کاری را انجام می‌دهید باید بهایش را بپردازید. یعنی من باید قبل از انجام کاری باید ببینم که توان بها دادن بابت انجام این کار را دارم یا خیر؟ یا اصلا انجام این کار برای من ارزشش را دارد یا خیر؟ من همیشه می‌گویم که بهشت را به بهانه نمی‌دهند بلکه باید بهایش را داد. به طور مثال شما در مسیر کنگره۶٠ علاقه دارید  در مسئولیت‌های مختلف خدمت بلاعوض کنید و برای رسیدن به آن باید زمان خود را صرف این مسئوایت‌ها و خدمت‌ها کنید و این یک قانون است، حالا چه ما این قانون را قبول داشته باشیم یا نداشته باشیم، این قوانین ثابت هستند. این موضوع را برای اولین بار است که مطرح می‌کنم، در لژیون انضباطی تنها افرادی دور می‌شوند از کنگره که احساس طلبکار بودن از کنگره را دارند و این بدترین حالت ممکن است که فردی خطا کرده است و طلبکار هم باشد. حکایت آن فردی است که دعوا می، کند و اول خودزنی می‌کند! و شخصی که به خودش آسیب می‌زند در ادامه به گروه و سیستم هم آسیب خواهد زد و به این نوع افراد می‌گوییم چند ماه یا حتی یک سال دور باشید که شاید این دوری باعث ایجاد جرقه تغییر یا یک تلنگر شود.

معمولا افرادی که خطاکاترین هستند به لژیون انضباطی مرکز ارجاع داده می‌شوند، امروز هم یکی از همین افراد به لژیون انضباطی مراجعه کرده بود و به او گفته شده بود که ۱۲ عدد سی‌دی باید بنویسد و امروز بعد از چند ماه با تعدادی از اعضای خانواده‌اش آمده بود و می‌گفت که نمی‌توانم سی‌دی بنویسم! ما هم به او پاسخ دادیم که نمی‌توانیم شما را بپذیریم. این کاری که می‌گوییم انجام شود تنبیه نیست بلکه هدف این است آن شخصی که دوباره می‌خواهد وارد کنگره شود با سیستم همسو شود. در لژیون انضباطی هدف ما این است که ما شخص را به وسیله دانش و آگاهی جذب کنگره کنیم و فرد خطاکار این را بداند اگر مجدد به او اجازه داده شده است برگردد، ممکن است که این فرصت آخر او باشد و دیگر تکرار نشود. و این موضوع را با به روز بودن متوجه خواهد شد و چیزی که ما را  در کنگره به روز نگه می‌دارد نشریات کنگره می‌باشد.آقای مهندس هم همیشه بر اهمیت نشریات در آگاهی ما تاکید دارند، حتی افرادی که ماه‌ها از کنگره و جلسات دور هستند اما در مورد نشریات مطالعه دارند و به نوعی با استفاده از آنها و یا حتی با مطالب مندرج در سایت در ارتباط هستند می‌شود در مسیر کنگره باقی می‌مانند. ما در لژیون انضباطی چه در مرکز چه در شعبه باید بدانیم که این شخصی که دارد انضباطی می‌شود نیاز بیشتری به کنگره۶٠ دارد و ما به لژیون‌های انضباطی شعب تاکید می‌کنیم که شخص خطاکار را سرزنش نکنند بلکه به او راه حل نشان دهند و مرزبان و ایجنت و مسئول انضباطی هر کدام راهکاری را ارائه دهند که شخص مجدد به کنگره جذب شود و این مبنای لژیون‌های انضباطی در کنگره۶٠ است.

در آخر صحبت‌هایم از آقای مهندس و خانواده محترمشون سپاسگزاری می‌کنم، و از خانم آنی سپاسگزاری می‌کنم که خیلی زیاد از حضور و صحبت‌های ایشان در جلسه چهارشنبه خوشحال شدم. در آن روزهایی که خیلی از ما نبودیم اما خانم آنی در کنار آقای مهندس بودند و از ایشان حمایت کردند، ان‌شا‌الله که تک‌تک اعضای خانواده آقای مهندس سلامت باشند. من همیشه می‌گویم آقای مهندس مثل یک ساچمه بودند و اگر این ساچمه حرکت نمی‌کرد و اگر پرونده اعتیاد ایشان که بسته شد می‌رفتند سراغ زندگی خودشان امروز هیچ کدام از ما اینجا نبودیم. آقای مهندس به بهترین شکل ممکن حرکت کردند و کتاب عبور از منطقه ۶٠ درجه را نوشتند و در ادامه نوشتارها تکمیل شد و سیستم مالی کنگره راه افتاد و سیستم‌های مختلفی مثل مرزبانی و ایجنت تشکیل شد و همه این‌ها تدبیری بود که آقای مهندس داشتند و از این به بعد هم دارند و کنگره به جایی خواهد رسید که شاید امروز همه ما تازه در خط مقدم این مسیر باشیم و قرار است افراد زیادی بیایند و درمان بشوند و به زندگی متعادل برسند، از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید از همه شما سپاسگزارم.

مرزبان کشیک مسافر کوروش
خلاصه نویس مسافر علی لژیون 7
عکس و ارسال مسافر حامد