هیچ چیز یک شبه درست نمی‌شود

جلسه ششم ازدور نهم کارگاه‌های آموزشی لژیون قشم با استادی راهنما مسافرپیمان نگهبانی مسافر احسان و دبیری مسافر علی با دستور جلسه «وادی اول و تاثیر آن روی من» پنج شنبه ۱۶ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۱۶ در محل دانشگاه کنگره ۶۰ آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:
سالی که گذشت درلژیون قشم خیلی از عزیزان به رهایی رسیدند، خدا قوت می‌گویم به همه کسانی که خدمت کردند و تلاش کردند که این عزیزان به رهایی برسند. دستور جلسه امروز در مورد وادی اول هست که می‌گوید با تفکر ساختارها آغاز می‌شود و بدون تفکر آنچه هست رو به زوال می‌رود. واقعا یکی از قشنگترین وادی‌های کنگره است، خود من قبل از این که به کنگره بیایم سالیان سال در درک همین موضوع و در درک همین وادی مانده بودم. حتی بهش نزدیک هم نشده بودم، وقتی نگاه می‌کنم می‌بینم که همیشه در حال فکر کردن بودم، کارهایم را انجام می‌دادم، می‌آمدم و می‌رفتم.

از صبح تا شب بیرون بودم، ولی هیچ گونه بازخوردی نداشتم و این نشان می‌داد که من تفکر نداشتم یا اگر تفکر داشتم تفکر من درست نبود. جناب مهندس خیلی قشنگ گفتند در این وادی ما قصد نداریم یک نقشه‌ای ترسیم کنیم که یک شبه بخواهیم همه چیز را زیرو رو کنیم و همه چیز زندگیمان را درست کنیم که واقعاً هم برای آدم پیش می‌آید. در سفر اول من یادم هست وقتی که چهار ماه سفر بودم به خودم که آمدم می‌گفتم من چقدر کارم ضعیف است، چرا من لاغرم، و همه جوره با خودم درگیر بودم و دوست داشتم این را یک شبه درست کنم.

ولی جناب مهندس در این وادی می‌گوید که آرام باش، ما یک نقشه‌ای را می‌خواهیم ترسیم کنیم که که راهی به عقب نداشته باشد. مطلبی که در این وادی به ما می‌گوید این است که ما در جهان هستی که اینقدر با نظم است، اینقدر دقیق است، اینقدر زیبا است، یک گردو یک میوه به آن کوچکی چه درخت بزرگی به ما می‌دهد. تمام هستی با نظم است، تمام هستی دقیق است، تمام هستی یک پیچیدگی دارد که واقعاً انسان از درکش عاجز است و با تمام تلاش‌هایی که تا الان کل دانشمندان جهان تحقیق کرده‌اند شاید ۵ درصد از کل جهان هستی رو درک کرده‌اند.

هر چه که هست توسط یک قدرت خیلی بزرگی که از درک ما عاجز است این چرخه دارد می‌چرخد. اگر ما در صراط مستقیم باشیم که می‌شود همان پیروی کردن از خرد جهانی، چیزهایی که ضد ارزشی هستند، چیزهایی که قبل از ما و بعد از ما تمام کسانی که آمدند و می‌آیند و انسان را هدایت کردند همین را به ما گفتند؛ دروغ نگو، غیبت نکن، تجسس نکن، قضاوت نکن، در این وادی می‌گوید وقتی که در مسیر باشیم چه بخواهیم و چه نخواهیم نیروی قدرت مطلق یا نیروی هستی به ما کمک می‌کند و برای او رنگ پوست و نژاد و زبان هیچ فرقی ندارد و به همه کمک می‌کند.

در خانواده کنگره ما این را احساس می‌کنیم، همه ما اینجا دور هم جمع شده‌ایم و داریم آموزش می‌بینیم. این وادی می‌گوید همه چیز اول مثل صفحه سفید نقاشی است، ولی با حرکت‌های ما با آن نقش‌هایی که می‌زنیم، ذره ذره آن تصویر پدیدار می‌شود که از معنای آن یا زشت یا زیبا برداشت می‌شود. کسانی که سفر اول را با موفقیت به پایان رسانده‌اند دقیقاً حکم همان بوم نقاشی هستند که الان خودشان دارند به نقاشی خودشان و به کتاب خودشان نگاه می‌کنند.