برخی جملات هستند که شاید بارها به گوشمان بخورند و ما خیلی سطحی از کنارشان رد شویم، درصورتی‌که اگر به عمق موضوع برویم و دقیق شویم از تک‌تک کلماتش می‌توانیم در زندگی خودمان بهره ببریم. یکی از این‌ها نوشتار پیام سفر اول است که مرتب در کارگاه‌های آموزشی توسط نگهبان جلسه خوانده می‌شود. همسفر، تو بر مرکبی نشسته‌ای که گرچه دیر به مقصد می‌رسی اما سالم و کامیاب خواهی رسید پس عجله نکن ...
در این پیام بیشتر روی سخن با سفر اولی‌هاست. افرادی که در دریای پرتلاطم اعتیاد و مشکلات ناشی از آن در حال غرق شدن هستند و برای نجات خود به هر دارو و درمانی چنگ زده‌اند و در آخر ناامید و ناکام به‌عنوان آخرین راه کنگره 60 را برگزیده‌اند، البته به‌صورت کلی عرض می‌کنم. چرا در این پیام به مرکب اشاره‌شده؟ آن‌هم مرکبی که دیر به مقصد می‌رسد؟
مصرف‌کننده‌ها و خانواده‌هایشان برای بهبودی و یا درمان اعتیاد پیش از کنگره راه‌های مختلفی را امتحان کرده‌اند، ازجمله ترک سقوط آزاد که در این مورد شخص با سرعت جت به مقصد و هدف خود می‌رسد و بعد از مدت‌زمان کوتاهی جواب آزمایشش منفی درمی‌آید. حال سؤال اینجاست که با این سرعت و با این وسیله آیا اصلاً شخص به مقصد می‌رسد؟ و یا برفرض هم که رسید آیا سالم و کامیاب رسیده است؟
باید بگویم که جواب همان‌طور که خودتان می‌دانید منفی است، یعنی بارها در مورد مسافرانمان این تجربه را داشتیم که پس از تحمل یک دوره‌ی طاقت‌فرسا دوباره شخص به آغوش تاریک اعتیاد برگشت می‌خورد و تازه اگر هم مدتی مواد مصرف نکند خماری مدام را به جان خریده است. چراکه در درمان اعتیاد علاوه بر شخص و خواسته‌اش و جدا از اینکه اسباب و وسایل موردنیاز راهم داشته باشد که در خارج از روش DST این امکان برایش وجود ندارد، پارامتر زمان مقوله‌ای است که حذف آن امکان‌پذیر نیست.
من به‌عنوان همسفر زمانی که خسته و ناامید از همه‌جا به کنگره می‌آیم دوست دارم هرچه سریع‌تر نتیجه بگیرم و مسافری که چندین سال درگیر دنیای تاریک مواد مخدر بوده یک‌شبه از آن خارج شود، درصورتی‌که اگر از یک جای تاریک یک‌مرتبه به روشنایی برسیم نور چشممان را کور می‌کند و آن‌وقت دیگر قادر به دیدن هیچ‌چیز نیستیم. در وادی اول هم به این موضوع اشاره‌شده که ما نمی‌خواهیم انقلابی تصمیم بگیریم و وارد عمل شویم.
تفکر وجهان بینی شخص در طی زمان دستخوش تغییر می‌گردد همزمان که در کنگره اسباب وسایل سفر برای رسیدن به هدف البته در صحت و سلامت در اختیار افراد قرار داده می‌شود، مرکبی که اگرچه آرام‌آرام و در طی ده الی یازده ماه شخص را به مقصد می‌رساند اما سالم و کامیاب. در ادامه به این کلمه برمی‌خوریم پس عجله نکن، یعنی نباید در صبرمان بی‌صبری کنیم، صبری توأم با تلاش وامید و در ادامه به آنچه علاقه داری مشغول باش.
متأسفانه برای بسیاری از مسافران و علی‌الخصوص همسفران سفر سخت می‌شود و زمان انگار از حرکت بازمی‌ایستد و مدام می‌پرسند که پس این سفر کی به انتها می‌رسد؟ پاسخش در این جمله نهفته است، کسی که از زیبایی‌های مسیر لذت نبرد و مدام به فکر رسیدن باشد پیچ‌وخم‌های جاده برایش طولانی می‌شود، درصورتی‌که اگر به آنچه علاقه دارد بپردازد و از زندگی بهره‌مند گردد خیلی زودتر ازآنچه فکرش را بکند به مقصد می‌رسد، البته با یاری و مساعدت همسفران، کسانی که در پی هم روان شده‌اند و زنجیروار برای رسیدن به بند عشقی که مخلوق را به خالق متصل می‌کند تلاش می‌کنند، در اینجا از این عشق به‌عنوان پاداش نام‌برده شده است و وقتی چشم دل را می‌گشاییم چه پاداشی از این بالاتر، نه‌تنها از تاریکی‌ها خلاصی جستیم بلکه رفته‌رفته به منبع بی‌انتهای نور نزدیک می‌شویم، زهی سعادت.
نویسنده: کمک راهنما خانم سمیه لژیون ششم
نمایندگی: همسفران شهرری
- تعداد بازدید از این مطلب :
2379