بهترین راه کوتاه‌ترین راه نیست

من و مسافرم بعد از گذراندن ۲ سال سفر در کنگره۶۰ وارد سفر دوم جهان‌بینی یا همان شناخت خود شده‌ و در حال سفر هستیم. با رسیدن به وادی یازدهم آموختیم که چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان به بحر و اقیانوس می‌رسند؛ یعنی من که در حال سفر هستم اگر فرمانبردار نباشم؛ هرگز به روشنایی یا همان اقیانوس نخواهم رسید. برای رسیدن به آن، باید تحت آموزش، تکرار و تمرین باشم در غیر این صورت تبدیل به گندابی بیش نخواهم شد. در وادی یازدهم آموختیم اهریمن و نیروهای بازدارنده، نزدیک‌تر از حد تصور ما هستند و به بهترین شکل ما را از نور به تاریکی و ضدارزش‌ها سوق می‌دهند و این که چگونه می‌توان با آن‌ها مقابله کرد؟ با روی آوردن به القائات و الهامات الهی که خداوند در فکر و اندیشه ما قرار داده و به ما عطا کرده است.

در کنگره۶۰ آموختیم، ضدارزش‌ها مانند مصرف مواد، نوشیدن مشروبات الکلی، دروغ، تهمت، خیانت و... انسان را از تعادل خارج می‌کند. مسافرم پیش از ورود به کنگره تصمیم گرفت برای درمان، مصرف قرص را به صورت سقوط آزاد قطع کند و به درمان برسد؛ اما بهترین راه کوتاه‌ترین راه نیست. پس از آن، مسافرم شروع به مصرف الکل کرد و باید به صراحت بگویم که مصرف مشروبات الکلی بدترین راه برای ترک یا درمان است. او هر شب یا گاهی یک‌شب در میان در حال مصرف الکل بود و هیچ تعادل و اختیاری از خود نداشت؛ حتی گاهی به یاد نمی‌آورد چه کارهایی انجام داده یا چه حرف‌هایی زده است و همین موضوع او را هرچه بیشتر به سمت ضدارزش‌ها سوق می‌داد. مسافرم تصمیم گرفت به کنگره۶۰ بیاید و سفر خود را آغاز کند و در حال حاظر ۱ ‌سال و ۳ ‌ماه است که به درمان رسیده. خدا را شاکرم برای وجود آقای مهندس دژاکام عزیز، بابت خدمات ارزشمند و تجربه‌های ناب ایشان که در اختیار ما قرار داده‌اند. از مسافرم ممنون هستم که من را با کنگره۶۰ آشنا کرد. ممنون از راهنما همسفر سحر و برای وجود کنگره، شکر، شکر، شکر.
 

نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سحر (لژیون یکم)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سحر (لژیون یکم) دبیرسایت
همسفران نمایندگی ابن‌سینا