وادی‌ها همه برگرفته از قوانین الهی و هستی هستند

وادی یازدهم با این پیام آغاز می‌شود: «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همگی به بحر و اقیانوس می‌رسند.» آنگاه که روشنایی، آبستن تاریکی بود، گویی نقطه‌ای سیاه و تاریک از دل نور زاده شد و حرکت آرام و خزندهٔ خود را برای تاختن به جهان روشنایی آغاز کرد تا ظلمت و تاریکی را گسترش دهد و برتری خود را در برابر انسان، در مقابل قدرت مطلق، به اثبات برساند.

ما تاکنون ده وادی را پشت سر گذاشته‌ایم که همگی برگرفته از قوانین الهی و هستی هستند؛ قوانینی که می‌توانند ما را از ظلمت خارج کرده و به سوی نور هدایت کنند. بی‌تردید، با پیمودن این مسیر، تبدیل به چشمه‌ای جوشان و سپس رودی خروشان خواهیم شد. اگر جام وجود ما در ابتدا خالی بوده یا اکنون نیمه‌پر است، در نهایت با تلاش، کوشش، تزکیهٔ نفس و امیدواری به زندگی، سرشار خواهد شد.

وادی یازدهم همچون نقشه‌ای دقیق، آغاز و پایان راه را برای ما روشن می‌سازد. اکنون اختیار و انتخاب با خود ماست که کدام مسیر را برگزینیم؛ یا به سوی کمال انسانی حرکت کنیم، یا همانند آبی که در باتلاق می‌ماند، راه رکود، سکون و سقوط را در پیش بگیریم. این وادی بار عظیمی از امید را به ما انسان‌ها می‌بخشد.

در کنگره می‌آموزیم که هر کس خدمت کند، حالش خوب می‌شود؛ به‌ویژه خدمت داوطلبانه که تغییر جایگاه و رشد درونی را به همراه دارد. این خدمت می‌تواند از جارو کردن و شستن زمین آغاز شود و تا مراتب بالاتر ادامه یابد. هنگامی که فردی خدمت می‌کند، دیگران برای او ارزش قائل می‌شوند، دوستش دارند و همین امر موجب ایجاد انرژی مثبت در وجود او می‌گردد.

ما در کنگره یاد می‌گیریم که برای تبدیل شدن به چشمه‌ای جوشان، لازم است همواره حرکت‌های سالم داشته باشیم و با ایجاد اختلاف پتانسیل، انرژی لازم برای ادامهٔ مسیر را فراهم کنیم. همان‌گونه که چشمه‌ها دارای منابع آبی گوناگون هستند، انسان‌ها نیز مراتب مختلفی از دانایی دارند. بنابراین باید با کسب دانش و آگاهی و با پیروی از قوانین، منابع درونی خود را افزایش دهیم و با حرکت‌ها و جهش‌های صحیح، انرژی لازم را ایجاد کنیم تا به چشمه‌ای جوشان تبدیل شویم.

انسان باید بداند که مسیر زندگی هرگز هموار نیست؛ آنچه اهمیت دارد، خواست و تفکر سالم است. با همین خواست و تفکر سالم و با حرکت درست، حتی اگر چشمهٔ وجودی ما خالی یا نیمه‌پر باشد، با حس سالم، عقل سالم و عشق سالم، در نهایت پر خواهد شد و به مسیر خود ادامه خواهد داد و حرمت زندگی را پاس خواهد داشت.

افرادی که زندگی یکنواخت را تکرار می‌کنند، روزهایشان تفاوتی با یکدیگر ندارد، جهشی در زندگی ایجاد نمی‌کنند، اثری از خود بر جای نمی‌گذارند و در پی آموزش نیستند، در حقیقت انرژی لازم را به دست نمی‌آورند. این جهش‌ها، تلاش‌ها و اثرگذاری‌هاست که انسان را سرشار از انرژی می‌کند.

اگر هر یک از ما با نگاهی واقع‌بینانه به زندگی خود بنگریم، به این نتیجه می‌رسیم که اگر امروز مشکلی یا گرفتاری‌ای در زندگی‌مان وجود دارد، مقصر اصلی آن خود ما هستیم؛ چراکه با رفتار نادرست یا تفکر غلط، زمینهٔ به وجود آمدن آن مشکل را فراهم کرده‌ایم. برای مثال، فردی که همواره به دنبال مد روز است، بدون آنکه به تغییرات آینده توجه کند، ممکن است با مشکلات متعددی مواجه شود؛ یا شخصی که اقدام به انجام تتو یا خالکوبی می‌کند و پس از مدتی از تصمیم خود پشیمان می‌شود و برای پاک‌سازی آن دچار دردسرها و آسیب‌های مختلف می‌گردد.

بنابراین لازم است بدانیم کدام عمل درست و کدام نادرست است و توان اجرای عمل سالم را نیز در خود ایجاد کنیم. چراکه خداوند حکیم، دانا و تواناست و نظام هستی را با تدبیر اداره می‌کند. او وجود نیروهای متضاد و حتی نیروهای تخریبی را به‌عنوان مکمل در هستی قرار داده است تا انسان‌ها به درجه‌ای از فهم برسند و با استفاده از عقل سلیم، به جایگاه شایستهٔ انسانی دست یابند. 

 نویسنده: همسفر معصومه رهجوی، راهنما همسفر زهره (لژیون سردار)
ارسال ویرایش: همسفر زهرا.خ رهجوی، راهنما همسفر زهره  دبیر اول (لژیون دوم)
نمایندگی همسفران زاهدان