English Version
This Site Is Available In English

ایمان به انتهای این سفر همراه با موفقیت است

ایمان به انتهای این سفر همراه با موفقیت است

جلسه نهم از دوره بیست‌ودوم کارگاه‌‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره60 نمایندگی دهخدا قزوین به استادی اسیستانت مرزبانی همسفر آذر، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «در کنگره60 چگونه قدردانی می‌کنیم؟» روز یکشنبه ۲۳ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه امروز «در کنگره چگونه قدردانی می‌‌کنیم؟» است، احساس می‌‌کنم در این دستور جلسه‌‌ برای مشارکت دستمان باز است، می‌‌توانیم حتی تجربه شخصی خودمان را بگوییم که من چگونه قدردانی می‌‌کنم؟ هر شخص می‌‌تواند نظر شخصی خود را بازگو کند؛ اما این‌که بگوید زبان من از تشکر کردن قاصر است و هیچ نوع تشکری نداشته باشد اصلاً درست نیست؛ زیرا چیزی که داریم را از دست می‌‌دهیم، انسان موجودی فراموشکار است و حتی نسبت به رب خود نیز ناسپاس است.

من همیشه در مورد این دستور جلسه که «صفت گذشته در انسان صادق نیست» فکر می‌‌کنم و اعتقاد دارم که صفت گذشته در انسان صادق نیست ولیکن خوب است که همیشه به گذشته عقب گرد داشته باشیم و فراموش نکنیم که در کجا قرار داشتیم، قرار نیست در گذشته زندگی کنیم؛ اما فراموش نکنیم که در عمق تاریکی‌‌ها و در قعر جهنم بودیم که شامل حال همه ما می‌‌شود و تصور نمی‌‌کنم که زندگی‌‌‌هایمان تفاوت‌‌های بسیاری با یکدیگر داشته باشد، شخصی فرزندش مسافر بوده؛ دیگری همسرش یا برادرش و شخصی نیز مانند من ۴ مسافر داشته باشد؛ تمام تاریکی‌‌ها را تجربه کرده است.

زمانی که می‌‌گویم به زمان گذشته برگردیم و نوار گذشته را دوباره گوش دهیم، فراموش نمی‌‌کنیم که کجا بودیم و امروز در کجا هستیم، به این شکل می‌‌توانیم آن قدردانی لازم از کنگره را داشته باشیم که به دستور جلسه امروز نیز مرتبط باشد که من چگونه از کنگره60 قدردانی می‌کنم؟ به یاد می‌‌آوریم که در کجا قرار داشتیم و در عمق تاریکی‌ها بودیم و امروز در نقطه روشنایی قرار گرفته‌‌ایم، این موضوع به من کمک می‌‌کند که نشأت گرفته از شناخت و معرفت انسان‌ها است و به میزان دانایی، آگاهی و آموزش انسان‌‌ها برمی‌‌گردد؛ اگر این آموزش‌‌ها درست باشد معنای قدردانی را متوجه می‌‌شوند که به چه دلیل در کنگره باید قدردانی کنند.

ما در فرهنگ خود نیز ضرب‌المثلی داریم که می‌‌گوییم؛ (شکر نعمت، نعمتت افزون کند، کفر نعمت از کفت بیرون کند) همیشه در زندگی خود این ضرب‌المثل را استفاده کرده‌‌ایم؛ بنابراین باید شکرگزار باشیم، حال آن زمان که مصرف‌‌کننده داشتیم نیز شکرگزار بودیم دستمان می‌‌شکست می‌‌گفتیم خوب شد که پایمان نشکست و ... ایرانی‌‌ها همیشه شکر خداوند را به‌جای می‌‌آورند و برای بودن در این مکان شکرگزاریم، این شکرگزاری می‌‌تواند با پندار، کردار و رفتار نیک باشد ما حتی در افکارمان نیز باید شکرگزار باشیم.

عده‌ای هستند که شاید این عمل را به زبان بیاورند؛ اما در اندیشه‌‌‌‌ ناسپاس و طلبکار هستند؛ بنابراین باید در پندارمان نیز شکرگزار و قدر‌دان باشیم، ما در گفتار با زبان تشکر می‌‌کنیم در کنگره۶۰ همیشه قدردان کسانی هستیم که زحمت می‌‌کشند، شعبه شما در منطقه‌‌ای دورتر از شهر قرار دارد و راهنمایان زحمت بسیاری را متحمل می‌‌شوند، با تمام وجود انرژی و زمانشان را صرف شما می‌‌کنند و نمی‌‌توانند به‌راحتی به این محل دسترسی داشته باشند؛ اما عاشقانه این خدمت را انجام می‌‌دهند؛ خدمت در راه دور حس بسیار خوبی به انسان می‌‌دهد؛ بنابراین ما باید آن قدردانی و تشکر لازم را داشته باشیم و در کردارمان نیز این عمل را انجام دهیم.

چگونه می‌توان قدردان نبود نسبت به جایی که به ما زندگی و امید داده است؟ هر کدام از ما این مسیر را طی کرده‌‌ایم و این سفر، سفری بسیار سخت است؛ اما کسانی که به این مقصد ایمان دارند همیشه می‌‌توانند موفق شوند، ایمان به انتهای این سفر همراه با موفقیت است، این باور اشتباه را نداشته باشیم که تنها کسانی می‌‌توانند خدمت کنند که توانایی جسمی و راه‌ رفتن دارند؛ بلکه کسانی که توانایی مالی دارند نیز می‌‌توانند در قسمت مالی خدمت کنند، شخصی که توانایی علمی دارد باید در زمینه علمی خدمت کند و این خدمت سهم همه ما است.

همه با هم کنگره را تشکیل می‌دهیم و هر کدام یک‌پایه هستیم کسی که جارو می‌‌زند، چای دم می‌‌کند قدردان کنگره است امکان دارد در بیرون از کنگره از جایگاه و مقام خاصی برخوردار باشد؛ اما زمانی که در کنگره زمین را طی می‌‌کشد به این معناست که قدردان کنگره است در شعبه ققنوس حتی اسیستانت نیز سرویس بهداشتی را می‌شوید و هر کس به نوبه خود این کارها را انجام می‌‌دهد؛ زیرا قدردان جایی هستیم که زندگی را به ما بخشیده است؛ بنابراین باید کنگره را از لحاظ مالی و علمی حمایت کنیم و دست‌به‌دست یکدیگر دهیم.

من همیشه سپاسگزار آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان هستم و زندگی بدون کنگره برای من معنایی ندارد، من و همسفر آتنا هفته‌‌ای یک‌بار در شهرستان‌‌ها حضور داریم و برای ما خستگی معنا ندارد از راه خسته می‌‌شویم؛ اما هیچ‌گاه خسته نمی‌‌‌مانیم؛ زیرا دوباره زندگی‌‌مان را به دست آورده‌‌ایم همچنین از تک‌تک شما دوستان تشکر می‌‌کنم که با کمک یکدیگر این شعبه را پابر‌جا نگه داشته‌‌اید و باعث ارتقاء آن هستید.

تصاویر برگزاری انتخابات مرزبانی

مرزبانان کشیک: همسفر فاطمه و مسافر محمد
تایپیست: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون چهاردهم)
عکاس: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون دهم)
ویرایش و ارسال: همسفر شهلا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دهخدا قزوین

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .