جلسه یازدهم از دوره سیزدهم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی صادق قم به استادی ایجنت همسفر الهام، نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر فیروزه با دستور جلسه «چگونه در کنگره۶۰ قدردانی میکنیم؟» روز یکشنبه ۲۳ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که بار دیگر در این جایگاه قرار گرفتم تا بتوانم انرژی کافی و وافی از شما همسفران دریافت کنم. از نگهبان لژیون سردار راهنما همسفر فاطمه تشکر میکنم. دستور جلسه امروز چگونه در کنگره۶۰ قدردانی میکنیم؟ اگر امروز من در این جایگاه هستم همه از زحمات راهنمای سفر اول همسفر متین و راهنمای سفر دوم همسفر آمنه است، بابت تمامی زحمتشان تشکر میکنم و قدردانشان هستم؛ اما دستور جلسه امروز که باید با مشارکتهای خوب و دلی این انرژی را انتقال بدهیم، برای هر کسی که ذرهای برای ما کاری انجام داده و به عنوان قدردانی این مشارکت را انجام بدهیم.
از کلمه قدردانی، سپاسگزاری میتوان برداشت کرد که این معنا در واقع کلمه و مفهوم مشابهی در سایر فرهنگها دارد؛ شاید این سؤال پیش آید که ما از چه کسی باید قدردانی کنیم؟ اول باید از خداوند سپاسگزار باشیم و به خصوص بابت نعمتهایی که به ما عطا کرده است. وقتی مشکلاتی در زندگی ما پیش میآید، متوجه میشویم خدایی که ما را خلق کرده نعمتهای عظیمی به ما داده است که شاید به آنها توجهی نکنیم. در کتاب «حال خوش» آقای مهندس میفرمایند: بزرگترین نعمت خود خداوند است و باید درباره قدردانی از او صحبت کنیم. قدرت مطلق چه چیزهایی را به انسانها عطا کرده است؟ همین جسم فیزیکی که به ما داده است.
در کنگره۶۰ و در مکتب آقای مهندس آموزش گرفتیم که ۳۸ هزار میلیارد سلول در بدن انسان وجود دارد و فقط یک سلول را آقای مهندس میشکافند و تشبیه به یک شهر بزرگ میکنند، در ادامه ۳۸ هزار میلیارد را شما فرض کنید، چهقدر نعمت بزرگی است. در نظام هستی میبینیم که انسان کاملترین و پیشرفتهترین موجودی است که خداوند خلق کرده و همزمان با هم میتوانیم چندین کار را انجام دهیم. تفاوت عمده و شایستگی که نسبت به موجودیت دیگر داریم این است که ما از قوه عقل و تفکر میتوانیم استفاده کنیم و دارای قدرت اختیار هستیم؛ در واقع میتوانیم مسیرها را انتخاب یا ادامه دهیم و از همه مهمتر این که خداوند از روح خود در وجود ما دمیده است.
در آیه شریفه خداوند میفرماید: (تبارک الله احسن الخالقین) یعنی خداوند نعمت را در حق انسانها تمام کرده است. ما باید در قبال نعمتهایی که خداوند به ما داده چه کارهایی انجام بدهیم؟ انسانهایی هستند که در واقع با تفکر و جهانبینی غلط میتوانند این ناسپاسی را به وجود آورند. ما در مورد آن صحبت کردیم که خداوند نعمت را در حق ما تمام کرده و ادامه مسیر را به ما سپرده است که آیا ما قدردان این جسم زیبایی که در اختیار ما قرار داده هستیم؟ وقتی هدیهای دریافت میکنیم ارزش آن هدیه را نمیدانیم، یا این که اگر خود ما هدیهای را بدهیم اهمیتی برای آن قابل نشوند چهقدر ناراحت میشویم؛ دقیقاٌ ناسپاسی و سپاسگزار نبودن به همین منوال است.
سم بزرگ که وجود دارد و میتواند زندگی ما را نابود کند؛ سم ناسپاسی و ناشکری است. در سیستم کائنات ناسپاسی باعث میشود که نعمتهایی که به ما عطا شده یک به یک از ما گرفته شوند. این اتفاق ناگهانی نیست و در طول زندگی متوجه آن میشویم و سؤال میکنیم که چرا این نعمت از من گرفته شد؟ در ادامه سؤالهای «چرا» برای ما پیش میآید؛ اما هرگز به عمق این قضیه پی نمیبریم که ما قدردان نعمتها نبودهایم. یکی از آموزشهای مهمی که در کنگره۶۰ به ما آموزش داده میشود شکرگزاری است. اگر ما شکرگزاری را از انسانها یاد بگیریم و به آن عمل کنیم میتوانیم شاکر، سپاسگزار قدرت مطلق یا خداوند باشیم. انسان موجودی است که گاهی نسبت به رب خودش ناسپاس میشود.
رب العالمین ما که خداوند است؛ ولی در سطحهای پایینتر والدین، معلم، راهنما، و هر کسی که به ما آموزشی میدهد رب ما حساب میشود. در کنگره۶۰، راهنمایان رب ما حساب میشوند؛ بقیه جایگاهها، مرزبانان، دیدهبانان و خود آقای مهندس، ما باید شاکر و سپاسگزار این عزیزان باشیم. در واقع این شاکر بودن و سپاسگزار بودن انرژیاش به خودمان میرسد و مطمئناٌ اتفاقات بهتری برای ما رقم میخورد. مبحث شکرگزاری، مبحث شیرین است و امیدوارم همه بتوانیم در زندگی کاربردی کنیم و انرژی که به دیگران میدهیم، انرژی خوبی باشد تا به خود ما برگردد. امیدوارم این نعمت بزرگ در وجود همه روز به روز قویتر شود.
اهداء لوح تقدیر به عضو لژیون سردار همسفر زهرا


تایپیست: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)
عکاس: همسفر فاطمه.ج رهجوی راهنما همسفر منصوره ( لژیون هفتم)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه.و رهجوی راهنما همسفر منصوره (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی صادق قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
182