بخشش به معنای سبک شدن میباشد. وقتی میبخشی، بار کینه را روی زمین میگذاری. کینه، مانند: بار سنگینی است که هر چه بیشتر بکشی، بیشتر خسته میشوی. بخشش، هدیهای است که اول به خودت میدهی بعد از آن به طرف مقابل میرسد. بخشیدن، یعنی آزادی از خشم، اسیر نبودن در دام گذشته، بخشش به معنای فراموشی نیست؛ بلکه به معنای رها کردن زخم است، یعنی به زخمهایی که خوردی اجازه نمیدهی تو را کنترل کنند.
انسانی که میبخشد، آرامش بیشتری دارد و سبکبالتر زندگی میکند. شاید بخشش، سخت باشد؛ ولی نتیجهاش بسیار شیرین است. بخشش، یعنی: قدرت داشتن، نه اینکه کسی که میبخشد انسان ضعیفی است. با بخشش غمهای قدیمی از انسان جدا میشوند و شادی جای آنها را میگیرد. با بخشش میتوان بدون کینه و نفرت و با روشنی به آینده نگاه کرد.
بخشیدن باعث میشود، دل انسان، نرم شود و جای بیشتری برای عشق و محبت وجود داشته باشد و انسان به معنای واقعی آزاد شود و خودش را بیشتر دوست داشته باشد، زیرا وقتی انسان خودش را دوست داشته باشد، دیگران را نیز دوست دارد و میداند که همه ممکن است، اشتباه کنند و این باعث میشود، خودت را هم ببخشی و در پایان بخشش یعنی: زندگی کردن با دل آرام.
منبع: سیدی بخشش
نویسنده: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر خدیجه (لژیون دوازدهم)
رابط خبری: همسفر ناهید رهجوی راهنما همسفر خدیجه (لژیون دوازدهم)
ارسال: همسفر پریناز رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم) دبیرسایت
همسفران نمایندگی حر
- تعداد بازدید از این مطلب :
70