بنیان کنگره ۶۰ جناب مهندس دژاکام هستند

جلسه هشتم از دور هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران نمایندگی معدن فیروزه با استادی راهنمای محترم مسافر حسین و نگهبانی مسافر مصطفی و دبیری راهنمای محترم مسافر علی اکبر با دستور جلسه بنیان کنگره ۶۰ در تاریخ 1404/9/16 ساعت ۱۶ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان حسین هستم یک مسافر. از ایجنت و نگهبان محترم سپاسگزارم که استادی و مسئولیت اداره جلسه را به من واگذار نمودند تا خدمت کنم. به ویژه از راهنمای محترم آقا رضا متشکرم که اجازه دادند در این جایگاه قرار بگیرم. بنیان کنگره ۶۰ جناب مهندس دژاکام و جانشین ایشان جناب استاد امین هستند. سرکار خانم آنی و هیأت ۱۴ نفره دیده‌بانان به ترتیب شاکله اصلی کنگره ۶۰ هستند. جناب مهندس در مورد سالروز رهایی خود اعلام فرمودند که نیاز نیست برای ایشان در شعبات جشن گرفته شود و فقط کسانی که رهجوی مستقیم خود ایشان بودند مجاز هستند به ایشان پاکت هدیه کنند. اگر بخواهیم در مورد شعبه خودمان صحبت کنیم می‌توانیم بگوییم بنیان نمایندگی معدن فیروزه جناب آقای علی اسماعیلی هستند. علی آقای اسماعیلی پایه‌گذار و بنیان این شعبه بودند. بنده به خاطر دارم در ابتدای ورودم به شعبه معدن، جلسات در قالب دو لژیون در زیر سایه آلاچیق‌ها در معرض سرما برگزار می‌شد و عزیزانی که پایه و اساس این نمایندگی را تشکیل می‌دادند تحت همان شرایط به‌صورت خستگی‌ناپذیر کار خود را ادامه می‌دادند. سقفی که اکنون همه ما بر روی سرخود داریم حاصل زحمات بسیاری است که بر دوش این عزیزان و به‌ویژه شخص علی آقای اسماعیلی بوده است. حتی برای آماده شدن یک برگ نامه شربت زحمت‌های زیادی کشیده می‌شود. و مسافر سفر اولی به‌راحتی با این نامه به کلینیک مراجعه می‌کند و داروی خود را دریافت می‌کند. اگر بعد از درمان مسافر وارد مسیر خدمت شود آنگاه متوجه می‌شود که چه زحمت‌هایی برای درمان یک نفر مسافر کشیده می‌شود.

پانزدهم آذرماه ۱۳۷۶ جناب مهندس به رهایی رسیدند و پس از یک سال با چند نفر از نفرات اولیه داوطلب درمان در حوالی میدان انقلاب جمع شدند و استارت کار کنگره ۶۰ از این نقطه شروع شد. در شروع مشکلات بسیاری برای پیشبرد مسیر درمان در سر راه جناب مهندس بود و یکی از آن‌هاطرح‌های جمع‌آوری مصرف کنندگان مواد مخدر بود. برای راه‌اندازی سیستم توزیع شربت اوتی به‌عنوان دارو به مسافران زحمات بسیار و راه طولانی کشیده و طی شد تا به این نقطه رسیدیم که به‌صورت قانونی مسافر داروی خود را دریافت می‌کند. و ما همیشه بایستی قدردان جناب مهندس و کنگره ۶۰ باشیم. حتی سیستم پزشکی نیز در بدو شروع این مسأله بسیار با این متد درمان مخالفت می‌کرد و پیگیری‌های خستگی‌ناپذیر جناب مهندس و ایمان ایشان راه را هموار کرد. و این در حالی است که گاهی اوقات من مسافر برای مراجعه به کلینیک نیز اهمال‌کاری می‌کنم. ما بایستی به‌خوبی توجه داشته‌باشیم که در کدام نقطه بودیم و اکنون در کدام نقطه ایستاده‌ایم. همه ما بایستی قدر شعبه خودمان را بدانیم و پیشینه این مکان را یادآوری کنیم که قبلاً اینجا چه مکانی بوده است و اکنون به مکانی پرانرژی و شاداب و محلی برای درمان دردمندان تبدیل شده است. همه ما شاهد هستیم که هر کسی که از بیرون از شعبه وارد شعبه ما می‌شود به چه شکل بازخورد مثبتی منتقل می‌کند. پس ما همیشه باید قدردان باشیم. بنده خودم همیشه خود را ملزم می‌کنم که در جلسات حضور داشته‌باشم و حتی معدود روزهایی که موفق نمی‌شوم در شعبه حاضر شوم از طریق سایت انرژی جلسات را دریافت می‌کنم. متأسفانه گهگاه شنیده می‌شود که برخی از مسافرین سفر دوم به مواد بازگشت کردند. به نظر من مهم‌ترین دلیل آن می‌تواند عدم حضور در جلسات سفر دوم باشد. بارها شنیده‌ایم که انسان لکنود و ناسپاس است اما به‌سادگی از کنار این مسأله گذر می‌کنیم و حتی حاضر نیستیم زکات سلامتی خود را پرداخت کنیم و نتیجه آن می‌شود که سر از مصرف مواد در می‌آوریم. آموزش‌هایی که در شعبه ما و همه شعبات دیگر به مسافران ارائه می‌شود هیچ تفاوتی با هم نمی‌کند و همان آموزش‌های جناب مهندس است. جناب مهندس همیشه به شعبه معدن توجه و لطف ویژه‌ای داشتند و بارها در سی‌دی‌ها از شعبه معدن نام برده‌اند که باعث خرسندی و خوشحالی است. اما به نظر من خود ما قدردان نیستیم و باید قدر نعمتی که در اختیار ما است را بدانیم قبل از آن که آن نعمت از ما سلب شود. در نهایت یادآوری می‌کنم که ما همیشه باید از خود سؤال کنیم که چه جایی و چه سیستمی من را درمان کرد و به رهایی رساند و برای این صندلی که من روی آن نشسته‌ام چه زحمت‌هایی و توسط چه کسانی کشیده شده است.
ممنونم که سکوت کردید و به صحبت‌های من گوش دادید.
عکاس و تایپ: مسافر ابوالفضل
ویراستاری، نگارش متن و ارسال خبر: مسافر حسین