با عمل سالم حس‌ ما سالم می‌شود

وادی دهم می‌گوید: از آن‌جایی که انسان موجودی در حال حرکت است، صفت و ویژگی گذشته نمی‌تواند در انسان به‌طور دائم وجود داشته باشد. وادی دهم از یک طرف به انسان امید می‌دهد و می‌گوید اگر تو در پایین‌ترین نقطه باشی می‌توانی از آن‌جا شروع به حرکت کنی و خود را به بالاترین نقطه برسانی و از طرف دیگر هشدار می‌دهد که اگر امروز در جایگاه بالایی قرار داری اگر افکارت تغییر کند می‌تواند تو را به پایین‌ترین نقطه برساند؛ زیرا خداوند به انسان قدرت اختیار داده و انسان با دانایی و آگاهی خودش مسیر زندگی خود را انتخاب می‌کند.

این وادی به ما می‌گوید: هر لحظه در زندگی در دو راهی انتخاب و امتحان هستیم و هشدار داده است که مراقب باشیم از چه راهی می‌خواهیم به چه هدفی برسیم. اگر در اثر جهل و نادانی به مسیر تاریکی قدم گذاشتیم، می‌توانیم برگردیم ما مجبور نیستیم تا آخر عمر صفات بد را با خود حمل کنیم. یاد می‌گیریم باید به ریسمان الهی چنگ بزنیم و بخواهیم ما را به صراط مستقیم هدایت کند.

زمانی‌که بتوانیم خودمان را دوست داشته باشیم و عاشق صفات خوب خودمان باشیم؛ یعنی مسیرمان را درست انتخاب کرده‌ایم و یاد بگیریم نیروهای اضداد در زندگی برای تکامل بشر ساخته شده‌اند و تا زمانی‌که تاریکی نباشد روشنایی معنا ندارد؛ اگر نفرت نباشد عشق معنا ندارد و همه این‌ها لازمه تکامل زندگی انسان هستند. ما برای تغییر صفت نیازمند تزکیه و پالایش هستیم باید بتوانیم نفس وجودی خود را پرورش بدهیم و برای این‌کار باید از نقطه کم شروع کنیم؛ زیرا تغییرات یک مرتبه در انسان رخ نمی‌دهد. برای این‌که صفتی در ما تغییر کند اول باید حس ما تغییر کند؛ چون هر چیزی از حس شروع می‌شود؛ برای عوض شدن حس لازم است ابتدا تغییر نگاه و سپس تبدیل اتفاق بیافتد تا ترخیص شویم.

انسان در هر لحظه می‌تواند تصمیم خود را تغییر دهد و راه خود را عوض کند دروازه‌های متعددی بین خیر و شر وجود دارد که انسان هر لحظه می‌تواند با تردد از این دروازه‌ها از راهی وارد راه دیگر شود. خداوند در قران می‌فرماید: سوگند به شفق، سوگند به شب و آن‌چه فروپوشاند، سوگند به ماه چون کامل شود که همه شما پیوسته از حالی به حال دیگر منتقل می‌شوید؛ اگر قرار است اتفاقی در ما بیافتد باید به‌صورت بنیادین باشد به گونه‌ای که صفات ما تغییر کند.

تفکر سالم، ایمان سالم، عمل سالم، حس سالم‌، عقل سالم، عشق سالم و باز تکرار‌ وقتی تفکرمان سالم می‌شود با تفکر مسیرمان را انتخاب می‌کنیم و به مسیرمان ایمان می‌آوریم و بعد باید عمل کنیم؛ اگر عمل نکنیم هیچ فایده‌ای ندارد؛ اگر عمل سالم انجام ندهیم ایمان‌مان هم ضعیف می‌شود و با عمل سالم حس‌مان هم سالم می‌شود با حس سالم به عقل پیام داده می‌شود و دستورات سالم توسط عقل صادر می‌شود و تمام این مراحل منتهی به عشق سالم می‌شود این سیکل تکرار می‌شود تا به مقصد برسیم وگرنه همان‌جا خواهیم ماند.