وادی دهم یکی از بنیادی‌ترین وادی‌های جهان‌بینی در کنگره۶۰ است؛ وادی که نگاه انسان را از اسارت گذشته آزاد می‌کند و او را با حقیقت «حرکت و جریان دائمی» آشنا می‌سازد. موضوع این وادی بر این اصل استوار است که انسان موجودی ایستاده و ثابت نیست؛ بلکه در لحظه‌لحظه زندگی در حال تغییر، تبدیل و تکامل است. در این وادی در می‌یابیم که صفت‌های گذشته نمی‌توانند معرف هویت و ماهیت امروز انسان باشند و جاری بودن انسان امکان رشد و بازسازی را فراهم می‌کند.
در ساختار جهان‌بینی کنگره۶۰ انسان موجودی تعریف می‌شود که دارای اختیار، قدرت انتخاب و قابلیت تبدیل است. آقای مهندس در بسیاری از سخنرانی‌ها تأکید می‌کنند که انسان می‌تواند ضد ارزش‌ها را به ارزش‌ها تبدیل کند و این توانایی تبدیل نشان می‌دهد که انسان موجودی ثابت نیست. وادی دهم دقیقاً بر همین نکته تأکید دارد: هیچ صفتی در انسان ثابت و ابدی نیست؛ زیرا انسان جاری است.
جاری بودن انسان از چند جهت قابل بررسی است: ۱) جاری بودن تفکر: همان‌طور که آقای مهندس بیان می‌کنند ریشه تمام تغییرات در فکر انسان است. وقتی اندیشه تغییر کند، جهان‌بینی دگرگون می‌شود و در پی آن رفتار و صفات نیز تغییر می‌یابد، بنابراین صفت‌های گذشته نتیجه تفکرات گذشته‌اند، نه حقیقت دائمی انسان. انسان در هر لحظه می‌تواند با تغییر اندیشه تصویر جدیدی از خود بسازد.
۲) جاری بودن ساختار وجودی: استاد امین در مباحث جهان‌بینی بارها اشاره می‌کنند که انسان مانند رودخانه‌ای است که در مسیر حرکت خود دائماً در حال پالایش، رسوب‌گذاری و تغییر مسیر است. این نگاه کاملاً با پیام وادی دهم منطبق است. اگر انسان همچون رودخانه در حال حرکت است؛ پس نمی‌توان یک صفت را در او ثابت دانست؛ زیرا حرکت تغییر می‌آفریند و تغییر صفت جدید ایجاد می‌کند.
۳) نقش تجربه و گذشته: در کنگره۶۰ تأکید می‌شود که گذشته باید چراغ راه باشد نه زنجیری بر دست و پای انسان. صفت‌های منفی گذشته حاصل ناآگاهی یا شرایط خاص بوده‌اند؛ اما اگر امروز معرفت و شناخت تغییر کرده باشد دیگر نباید آن صفات را بر انسان حمل کرد. آقای مهندس می‌فرمایند: «انسان اگر حرکت کند، تغییر می‌کند و اگر تغییر کند تبدیل می‌شود.» این جمله جوهره وادی دهم است.
۴) نقش عمل سالم: رهایی از گذشته با آرزو و حرف محقق نمی‌شود؛ عمل سالم، تکرار ارزش‌ها و استمرار در مسیر آموزش و درمان است که صفات را دگرگون می‌کند. ساختار کنگره نیز بر همین اصل استوار است آموزش، تفکر و تجربه. هنگامی که فرد از ضد ارزش‌ها فاصله می‌گیرد، آموزش صحیح می‌گیرد و عمل سالم را جایگزین رفتارهای غلط می‌کند، کیفیت درونی او تغییر می‌کند و صفات تازه شکل می‌گیرد. در چنین حالتی دیگر گذشته معیار قضاوت انسان نیست؛ زیرا ساختار وجودی او تبدیل شده است.
در نتیجه وادی دهم بیان می‌کند که انسان را باید بر اساس «حال» و «مسیر حرکتی» او شناخت، نه بر اساس آنچه بوده است. اگر انسان جاری است هویت او نیز جاری و قابل تغییر است. این نگاه هم امید می‌آفریند و هم مسئولیت؛ امید به اینکه می‌توان بهتر شد و مسئولیت به اینکه برای بهتر شدن باید حرکت کرد. وادی دهم یکی از حقیقی‌ترین قوانین حیات انسان را آشکار می‌کند؛ قانونی که می‌گوید هیچ‌کس با گذشته تعریف نمی‌شود؛ زیرا انسان موجودی جاری و در حال تغییر است.
صفاتی که در گذشته بر اثر جهل، ترس، نادانی یا شرایط نامساعد ایجاد شده‌اند با حرکت درست، آموزش صحیح و عمل سالم دگرگون می‌شوند. این وادی نه یک اصل نظری بلکه قانونی عملی برای همه کسانی است که می‌خواهند از گذشته عبور کنند و در مسیر ارزش‌ها، آرامش و رشد قدم بگذارند. درک و اجرای وادی دهم دریچه‌ای به رهایی، امید، تکامل و تصویری نو از انسان می‌گشاید؛ تصویری که نه بر پایه خطاهای گذشته، بلکه بر اساس تلاش‌های امروز شکل گرفته است.
منابع: سخنان آقای مهندس، سایت کنگره۶۰
نویسنده: راهنما همسفر سمیه (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر مرضیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی کاشان
- تعداد بازدید از این مطلب :
825