سدی در راه یادگیری

جلسه هفتم از دوره چهل‌ویکم کارگاه‌های آموزشی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی کوروش آذرپور به استادی همسفر عاطفه، نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر لیلا با دستور‌ جلسه «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» روز سه‌شنبه ۴ آذر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به‌کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

معرکه‌گیری به معنی جلب توجه کردن، همراه با القاء و نمایش خود با هیاهو است. همه ما در طول زندگی‌مان با افرادی برخورد کرده‌ایم که معرکه گرفته‌اند یا خودمان گاهی مرتکب این رفتار شده‌ایم. موقعیت معمول وقتی است که به شخصی مسئولیتی محول می‌شود و او در انجام آن کوتاهی می‌کند؛ اما شجاعت این را ندارد که بگوید: من توانایی انجام این کار را ندارم یا این مسئولیت به من داده شده و من آن را انجام نداده‌ام. در عوض، با بزرگ جلوه دادن آن مسئولیت، هیاهویی به راه می‌اندازد تا ترحم دیگران را جلب و کوتاهی خود را توجیه کند. این موضوع مختص به یک حوزه خاص نیست و ممکن است در تمام مراحل زندگی، در روابط با همسر، فرزندان، پدر و مادر و در محیط کار پیش بیاید. این دستور جلسه، رابطه یادگیری و معرکه‌گیری است. این دو دقیقاً نقطه مقابل هم قرار دارند. هرچه معرکه‌گیری افزایش پیدا کند، یادگیری کاهش می‌یابد.

معرکه‌گیری چه زمانی اتفاق می‌افتد؟ کسی‌که معرکه‌گیری می‌کند، در وهله اول صداقت ندارد و باید حتماً اغراق کند، تظاهر کند یا دروغ بگوید؛ حتی باید دروغ خود را باور کند. مثلاً باور کند که واقعاً نتوانسته سی‌دی‌هایش را بنویسد یا مادری باور کند که واقعاً نتوانسته برای فرزند خود که از مدرسه آمده ناهار درست کند. او با این کار چه دستاوردی دارد؟ خود و دیگران را توجیه می‌کند که نتوانسته آن کار را انجام دهد تا عذاب وجدان خود را کم‌تر کند. با باور کردن این‌که مسئولیتش سنگین و سخت بوده، خود را آرام می‌کند، مسئولیتش را کم و دیگران را متقاعد می‌کند که واقعاً شرایط انجام آن کار را نداشته است. کسی‌که دروغ می‌گوید و تظاهر می‌کند، در جهل است و در فضای جهل، آموزش و یادگیری اتفاق نمی‌افتد. آقای مهندس می‌فرمایند: اگر مصرف‌کنندگان بپذیرند که مصرف‌کننده هستند، ۵۰ درصد راه را طی کرده‌اند. در معرکه‌گیری هم دقیقاً همین‌طور است. ما نمی‌پذیریم که کوتاهی کرده‌ایم، نتوانسته‌ایم یا قصور کرده‌ایم؛ بلکه پافشاری می‌کنیم که وقت نداشته‌ایم، نشده و در حال توجیه آن اشتباه هستیم و در نتیجه، آموزش نمی‌گیریم.

در مورد شخص خود من، در منزل ما به این رفتار «معرکه‌گیری» نمی‌گفتیم، می‌گفتیم: به موضوع جو داده‌ای. کسی‌که معرکه‌گیری می‌کند، در حال جو دادن یا جو‌سازی‌ است. مسافر من هم خیلی خوب می‌توانست به موضوعات جو دهد. وقتی کاری پیش می‌آمد که حال انجام دادن آن را نداشت، پا درد و کمر درد می‌گرفت. اوایل که آگاهی نداشتم با او دل‌به‌دل می‌دادم و فکر می‌کردم حتماً حالش بد است؛ اما وقتی زمان آن کار می‌گذشت، می‌دیدم حال او خوب شده است. تکیه‌ کلامی که در منزل ما سر زبان بود این بود که به ایشان می‌گفتم: جو جواب نمی‌دهد. وقتی موضوع را به این‌صورت عنوان می‌کردم، ایشان هم می‌خندید و متوجه می‌شد که کلاً این موضوع منتفی است.

خلاصه چیزی‌که من در طول این سال‌ها یاد گرفته‌ام این است که برای کسانی‌که در حال معرکه‌گیری هستند، قرار نیست جبهه‌گیری کنیم، حالت تدافعی داشته باشیم یا دعوا و ناراحتی راه بیندازیم. گاهی اوقات با یک شوخی یا خنده می‌توان به‌راحتی از آن موقعیت خارج شد، بدون این‌که ناراحتی پیش بیاید، خودت آسیب ببینی، مسافر آسیب ببیند یا جو خانه متشنج شود. امیدوارم همه ما یک روز به آن نقطه از تفکر، به آن بیداری و دانش برسیم که بپذیریم اشتباه کرده‌ایم و مجبور نباشیم برای کوتاهی‌هایمان سرپوش بگذاریم و معرکه‌گیری راه بیندازیم، نقاط منفی خودمان را بپذیریم و اشتباهاتمان را جبران کنیم.

تقدیر و تشکر از دبیر صوتی قبل و معرفی دبیر صوتی جدید

رهایی ۴۰ سی‌دی همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم)

معرفی نفرات برتر آزمون

مرزبانان کشیک: همسفر زهرا و مسافر علی
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فوزیه (لژیون نهم)
تایپیست: همسفر فریده رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون هفتم)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی کوروش آذرپور