به‌جای پذیرش مسئولیت، به دنبال معرکه‌گیری می‌رود

دلنوشته همسفر احسان از لژیون دوم به راهنمایی همسفر رضا در رابطه با دستور جلسه «رابطه یادگیری و معرکه گیری»

سلام دوستان احسان هستم یک همسفر. مسافر من علی با ١٠ سال تخریب وارد کنگره شد؛ آخرین آنتی‌ایکس مصرفی شیره و تریاک کشیدنی، مدت سفر اول ١٠ ماه و ٢٨ روز ، روش درمان DST، داروی درمان شربت OT، راهنمای خوبشون مسافر یعقوب از لژیون ١٢ شعبه رضا مشهد و راهنمای خوب خودم آقای رضا ریختگر از لژیون دوم همسفران آقا نمایندگی شفا مشهد، رشته ورزشی مسافرم والیبال ، رهایی هم با دستان پر مهر جناب مهندس ١ سال و ٣ ماه.

رابطه‌ی یادگیری و معرکه‌گیری

معرکه‌گیری، حاصل شکست، ناکامی، کمبود دانش، حسادت و منیتی‌ست که درون انسان شکل می‌گیرد؛ جایی که نیروی منفی به‌راحتی در دل او جوانه می‌زند، رشد می‌کند و روزبه‌روز گسترده‌تر می‌شود. در این مرحله، انسان در یک دوراهی قرار می‌گیرد و باید یکی از دو مسیر را انتخاب کند: بماند در نقش یک معرکه‌گیر و هم‌مسیرِ ناکامی و شکست شود، گرفتار تاریکی‌ها بماند و نتواند از دل آن عبور کند. از دل تاریکی تجربه بیاموزد، از آن بگذرد و وارد روشنایی شود؛ در مسیر صراط مستقیم قرار گیرد و به بهترین حال ممکن برسد. اگر بخواهیم نگاهی عمیق‌تر به مسئله‌ی معرکه‌گیری داشته باشیم، می‌بینیم که این رفتار می‌تواند در هر جایی رخ دهد: محل کار، دانشگاه، خانواده و حتی در کنگره. برای مثال، رهجویی را در نظر بگیرید که سی‌دی هفته‌ی خود را تحویل راهنما نداده است. وقتی راهنما او را بازخواست می‌کند، چون رهجو هنوز آگاهی کافی ندارد و دانش لازم را کسب نکرده، به‌جای پذیرش مسئولیت، به دنبال معرکه‌گیری می‌رود. شروع می‌کند به پیدا کردن مقصر در دیگران: می‌گوید کار داشتم، نتوانستم، ماشینم خراب شد، با همسرم دعوا کردم و هزار داستان دیگر می‌سازد تا معرکه‌ای به پا کند؛ چراکه هنوز به آن دانایی نرسیده تا خودش را مسئول این وضعیت بداند. خیلی خوشحالم که توانستم دل‌نوشته‌ای در باب این دستور جلسه بنویسم، و از راهنمای عزیزم، آقا رضا، بابت تمام آموزش‌ها و راهنمایی‌های ارزشمندشان از صمیم قلب تشکر می‌کنم.

مرزبان خبری: همسفر امین

تایپ: همسفر احسان (لژیون دوم)

ویراستاری: همسفر علی (لژیون دوم)

ارسال خبر: همسفر حسین (لژیون یکم)

سایت همسفران آقا نمایندگی شفا مشهد