کالا باید با ارزش باشد تا به کار تجارت بخورد November 24, ۲۰۲۵

۱۴۰۴/۰۹/۰۳

بیل عزیز

امیدوارم حال شما کاملاً خوب باشد و آزمایش‌های پزشکی شما نتایج  کاملا خوبی داشته باشد و از اینکه انرژی شما کاملاً خوب و قوی می‌باشد بسیار خوشحال هستم، البته من هم خوب هستم و در طول ۴۵ روز گذشته توانستم به نمایندگی‌های مختلف سرکشی کنم، که یکی دانشگاه بود در جزیره قشم که با هواپیما رفتم و دیگری اصفهان که حدود ۱۵ نمایندگی در این استان داریم و همینطور به مشهد رفتم که در این استان هم حدود ۱۵ نمایندگی داریم، لازم به ذکر است در این شهرها چون پروژه‌های ساختمانی نیز داشتیم برای سرکشی به آنها هم اقدام به سفر کردم.

نوشته بودید که در ایالات متحده برخی از برنامه‌های درمان اعتیاد  به دلیل مدیریت نادرست در این زمینه دچار سقوط شدند. در این مورد حق با شماست، سازمان‌ها و NGOهای فراوانی در سراسر دنیا وجود دارند که به مرور زمان گرفتار و ضعیف می‌شوند و آرام آرام به تحلیل می‌روند و این عمل آنها مثل نقش پروتئین در بدن را دارد، زیرا حتماً می‌دانید که پروتئین یک ماده بسیار حیاتی است و ماموریت ساخت عضلات در بدن بر عهده آن است ولی در بدن انسان نمی‌تواند ذخیره شود در صورتی که چربی‌ها و کربوهیدرات‌ها در بدن ذخیره می‌شوند، بنابراین اگر به جسم انسان پروتئین نرسد جسم انسان شروع می‌کند به سوختن عضلات و مصرف کردن آنها و این مسئله تا جایی پیش می‌رود که کلیه عضلات مصرف می‌شوند  و جسم رو به نابودی می‌گذارد و یک روز به پایان جسم می‌رسیم چون پروتئین وارد جسم نمی‌شود ولی به عقیده من باید چاره‌ای اندیشید و به هر شکل ممکنی پروتئین یا پول را ذخیره کرد.

به همین دلیل از روز نخست شروع کار هر ذره پروتئین (پول) که به کنگره وارد می‌شد اجازه مصرف آن را به عنوان حقوق به کارمندان و یا کارکنان و یا کمک مالی به افراد نمی‌دادم، ،حتی امروزه که ما بیش از ۵۰۰۰ نفر خدمتگزار نیمه وقت داریم حتی یک سنت هم به عنوان دستمزد به کسی داده نمی‌شود.

مسئله بعدی که باعث شده کنگره موفق باشد از این قرار است:

۱- کالا بایستی با ارزش باشد تا به کار تجارت بخورد، به سخن دیگر؛ کالایی که کنگره ۶۰ به عنوان درمان اعتیاد ارائه کرد، سخن از درمان قطعی اعتیاد آورد و توانست در طول زمان آن را ثابت کند و مشتریان بسیاری برای درمان اعتیاد روانه کنگره ۶۰ شدند.

۲- مسئله‌ای که باعث گسترش کنگره ۶۰ شد، ارائه رایگان خدمات درمانی بود و گفت هر کس برای درمان اعتیاد وارد کنگره شد کلیه خدمات آن و سرویس‌های آن رایگان است.

۳- و اما نکته دیگر؛ کنگره ۶۰ گفت افرادی که به درمان رسیدند اگر خواستند می‌توانند به صورت داوطلبانه به کنگره کمک مالی بکنند و البته سفر اولی‌ها یعنی کسانی که تحت درمان هستند تحت هیچ شرایطی نمی‌توانند به کنگره از نظر مالی کمک کنند.
حال در نظر بگیریم با این شرایط افراد زیادی هستند که از وضعیت مالی خوبی برخوردار هستند و اعتیاد هم دارند مثلاً فوتبالیست مشهور مارادونا و یا چند هنرپیشه برنده جایزه اسکار که حاضر بودند میلیاردها دلار بپردازند تا خوب شوند ولی در آخر دست به خودکشی زدند چون برای درمان آنها هیچ راه حلی وجود نداشت .

همه تصور می‌کنند اگر یک مرکز نگهداری معتادان بسیار تا بسیار لاکچری باشد با استخر شنا و ماساژور و سرگرمی‌های بسیار عالی درمان آنها امکان‌پذیر است ولی امروزه می‌دانیم که هیچ کدام از روش‌های ذکر شده قابلیت درمان معتادان به صورت قطعی و کامل را ندارد، زیرا برای یک انسان یا بایستی مواد مخدر درونی جسم او به صورت منظم کار کند و یا مواد مخدر از بیرون جسم دریافت کند.

حال ما که قادر به درمان قطعی اعتیاد می‌باشیم قدر مسلم مشتریان خیلی زیادی خواهیم داشت و کافی است درصد کمی از این افراد وضعیت مالی خوب یا بسیار خوب و یا متوسطی داشته باشند، همه آنها پس از درمان به پویایی برای سرپا نگه داشتن سیستم کمک می‌کنند، چون همه آنها خودشان را به سیستمی که به صورت رایگان درمانشان کرد بدهکار می‌دانند و با تمام وجود می‌خواهند تلافی کنند.

من اکنون نمی‌خواهم از کسی و یا سیستمی بدگویی کنم ولی لازم است بگویم وقتی افرادی که ۲۰ سال و یا کمتر و یا بیشتر از پاکی آنها گذشته، برای درمان اعتیاد خودشان به کنگره ۶۰ می آیند، پس از سپری کردن دوره درمان DST خودشان با آنها صحبت می‌کنم، می‌گفتند شاید حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ نفر شاگرد داشتند و راهنما بودند ولی تمامی دوران پاکی خود را در رنج و عذاب بودند و همیشه معتقد بودند که هیچ راه درمان قطعی وجود ندارد و تا آخر عمر باید معتاد باقی بمانند و معتاد از دنیا بروند.
به عبارت دیگر به آن تفهیم شده که آنها با سایر انسان‌ها فرق دارند و باید تمام عمر مراقب خود باشند و فقط در محدوده‌های خاص زندگی و حرکت کنند.

اکنون خوشبختانه مصاحبه‌های مختلف و مقالات متعدد شما در مورد کنگره ۶۰ و همینطور مقالات ما در مورد اعتیاد و سایر بیماری‌ها باعث گردیده که به سرعت بالایی مورد توجه مراکز علمی جهان قرار بگیریم و برای سخنرانی در کنفرانس‌های مختلف مورد توجه قرار بگیریم.

من بی‌صبرانه منتظر چاپ مقاله و مقالات شما در مورد کنگره ۶۰ و متد DST هستم و از خداوند بزرگ همیشه برای شما سلامتی خواستارم تا بتوانیم به کمک یکدیگر بشریت را از اشتباهی که در مورد درمان اعتیاد از نظر پزشکی و فیزیولوژی مرتکب شده است، رها سازیم.

دوست و برادر همیشگی شما در زمین و آسمان

حسین

November 24, ۲۰۲۵

Dear Bill,
I hope you are doing very well, and that your medical tests bring good results. I’m truly happy to hear that your energy is strong and improving.
I’m also doing well. Over the past 45 days, I’ve been able to visit several branches—one at a university on Qeshm Island, which I traveled to by plane, and another in Isfahan, where we have around 15 branches in that province. I also traveled to Mashhad, where we likewise have around 15 branches. It’s worth mentioning that in these cities we also have construction projects underway, so I visited those as well.

You wrote that in the United States some addiction treatment programs have collapsed due to poor management.
Yes, you are absolutely right. There are countless organizations and NGOs around the world that, over time, grow weak and gradually fade away. Money in these organizations is like protein in the body—because, as you know, protein is an essential substance responsible for building muscles, and the human body cannot store it. Fats and carbohydrates, on the other hand, can be stored. So if the body doesn’t receive protein, it begins to burn and consume its own muscles. This deterioration continues until all the muscles are depleted and the body heads toward destruction, eventually reaching its end—all because protein never entered the body.
In my opinion, a solution must be found, and in every possible way protein—or in this analogy, money—must be preserved.

For this reason, from the very first day, every bit of “protein,” every bit of money that entered Congress 60, we did not allow it to be spent on paying salaries to employees or staff, nor on financial assistance to individuals. Even today, when we have more than 5,000 part-time volunteers, not a single cent is paid to anyone as compensation.

Another issue that has contributed to the success of Congress 60 is that the “product” must have real value in order to be viable. In other words, the product that Congress 60 offered—addiction treatment—and the claim of definitive addiction recovery, was something we were able to prove over time. This product has many clients, meaning people flock to Congress 60 for treatment.

What also helped the growth of Congress 60 was offering treatment services completely free of charge. Everyone entering for addiction treatment receives all services free.
Another key principle is that only those who have completed their treatment, if they wish, may donate voluntarily. “First travelers”—those still in treatment—are strictly forbidden from contributing financially.

Now imagine, under these conditions, there are many individuals with strong financial means who also suffer from addiction—such as the famous footballer Maradona or several Oscar-winning actors—who were willing to pay millions of dollars to be cured. But in the end, they resorted to suicide because no solution existed for them.
Many people think that if an addiction rehabilitation center is extremely luxurious—with swimming pools, attractive massage therapists, fine food, and great entertainment—it will be capable of curing addiction. But today I know that none of these methods can provide complete and definitive treatment. Because for a human being, either the internal opioid system of the body must function properly, or the person must receive narcotics from outside the body.

Now, if we are able to provide definitive addiction treatment, naturally we will have a great number of “customers.” And it is enough that a small percentage of them are financially well-off or even middle-class; all of them, after recovery, will help keep the system dynamic and standing.
Because they feel indebted—deeply indebted—to the system that treated them for free, and they want to give back with all their heart.

I don’t intend to criticize any other individuals or systems, but I must note something: many people who, after 20 years or more of sobriety, eventually came to Congress 60 for treatment—after completing the DST treatment—told me that they had maybe 100 or 200 students and served as guides.
But throughout all those years of sobriety they lived in suffering, convinced there was no definitive cure, and that they would remain addicts for the rest of their lives and die as addicts.
In other words, a mindset had been created—one that taught them they were different from other humans, and that they must spend their entire lives being cautious, living only within certain boundaries.

Fortunately now, with your various interviews and articles about Congress 60, as well as our own articles on addiction and other diseases, we are rapidly attracting attention from scientific centers around the world, and we are being invited to speak at various conferences.

I eagerly await the publication of your paper—and papers—on Congress 60 and the DST method, and I always pray for your health, so that together we can help free humanity from the major scientific and medical misunderstanding that has existed about addiction treatment.

Your eternal friend and brother on earth and in the heavens,
Hossein

مترجم: احسان رنجبر

تایپ: مسافر محمدحسین

تنظیم: مسافر ابراهیم