همه ما هر روز در حال آموختن هستیم

هشتمین جلسه از دوره ششم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶٠ نمایندگی رضوی مشهد به استادی‌ همسفر مریم، نگهبانی همسفر عادله و دبیری همسفر بهجت با دستور جلسه «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» روز یک‌شنبه ۲ آذرماه‌ ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد: 

آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است. قبل از هر چیز از راهنمایم همسفر ملیحه و راهنمای تازه‌واردین همسفر منصوره، همچنین از گروه مرزبانی و ایجنت تشکر می‌کنم که به من اجازه خدمت در این جایگاه را دادند. در مورد دستور جلسه یادگیری و معرکه‌گیری باید بگویم که مسئله یادگیری فقط مختص مشق و امتحان نیست؛ بلکه ما همیشه در زندگی در حال آموختن هستیم. اساساً فرضیه خلقت انسان و موجودات بر پایه همین اصل یادگیری بنا شده است و یادگیری همه متون مانند انواع زبان‌ها و هنرها را شامل می‌شود.

همه ما هر روز در حال آموختن هستیم و این امر باعث می‌شود به معلومات‌ ما افزوده شود. با ورودمان به کنگره نیز در حال گرفتن آموزش و یادگیری هستیم. در مورد معرکه‌گیری آقای مهندس می‌فرمایند: در گذشته به کسانی که بساطی پهن و عده‌ای را دور خود جمع و با انجام کارهای خاص پولی دریافت می‌کردند، معرکه‌گیر گفته می‌شد. تعریف معرکه‌گیری در کنگره این است که موضوع اصلی را عوض کنیم و آن را به چیز دیگری تبدیل کنیم. مثالی که زده شده این است که یکی از اعضاء خانواده لیوان آبی می‌نوشد و همان‌جا روی زمین می‌گذارد، فرد دیگری در حال عبور پایش به آن لیوان می‌خورد؛ اما به‌جای عذرخواهی شروع به نق زدن می‌کند و بحث را به حاشیه می‌برد و وارد معرکه‌گیری می‌شود.

اگر کنگره را مثال بزنیم، بسیاری از همسفران با ورود به لژیون، وقتی راهنما از آن‌ها می‌خواهد که هر هفته یک سی‌دی را گوش بدهند و بنویسند، شروع به معرکه‌گیری می‌کنند؛ مثلاً می‌گویند چرا مسافران ما مصرف‌کننده بودند و حالا ما باید سی‌دی بنویسیم؟ این خود نوعی معرکه‌گیری است؛ اما وقتی به مرور زمان پیش می‌رویم و سی‌دی‌ها را می‌نویسیم، می‌بینیم از هر سی‌دی آموزشی می‌گیریم و حتی تمایل پیدا می‌کنیم که نوشتن را ادامه دهیم. فردی که معرکه‌گیر است، به‌دلیل منیتی که در وجودش دارد، اشتباه خود را نمی‌بیند و از این می‌ترسد که دیگران او را مقصر بدانند؛ به همین دلیل معرکه‌گیری می‌کند. معرکه‌گیری در اثر کمبود دانش، خودخواهی، منیت و حسادت شکل می‌گیرد؛ اما یادگیری یعنی بتوانیم مثلث دانایی را که شامل سه ضلع تفکر، تجربه و آموزش است به تعادل برسانیم؛ در واقع معرکه‌گیری نقطه مقابل یادگیری است.

آقای مهندس می‌فرمایند: اگر مطلبی را نمی‌دانیم؛ باید بگوییم نمی‌دانم؛ زیرا اگر بگوییم همه چیز را می‌دانیم، دچار منیت شده‌ایم و دیگر آموزش‌پذیر نیستیم. در پایان ایشان سه شرط برای یادگیری بیان می‌کنند. شرط اول این است که بگوییم نمی‌دانیم؛ شرط دوم باور داشته باشیم آن شخص از ما بیشتر می‌داند و شرط سوم این است که تسلیم باشیم. این فرد می‌تواند راهنما، معلم یا هر شخص دیگر باشد و باید بدانیم که او صلاح ما را از خود ما بهتر می‌داند؛ پس لازم است فرمان‌بردار باشیم. در پایان آقای مهندس به این نکته مهم اشاره می‌کنند که رهجویی که روی برنامه باشد و بخواهد به تعادل برسد هرگز دچار معرکه‌گیری نمی‌شود. رهجویی دچار این مشکل می‌شود که به درمان نرسیده و مخفیانه مصرف کرده است و از همان‌جا شروع به معرکه‌گیری می‌کند و به حاشیه می‌رود. ما در کنگره آموخته‌ایم که رهایی بسیار ارزشمند است و هر کسی نمی‌تواند به این جایگاه برسد، مگر این‌که آموزش‌ها را جدی بگیرد و یادگیری را بر معرکه‌گیری ترجیح دهد.

نفرات برتر آزمون ماهیانه 

مرزبانان کشیک: همسفر زهرا و مسافر مصطفی
تایپیست: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون پنجم)
عکاس: همسفر راحیل رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رضوی مشهد