مشارکت راهنما همسفر اعظم:
ما انسانها برای زندگی در این بعد، نیاز به جسم داریم برای همین باید سعی کنیم که از جسم خود به خوبی نگهداری کنیم. جسم انسان برعکس ماشینها هرچه بیشتر فعالیت کند قویتر و نیرومندتر میشود. شاید خیلی از افراد عنوان کنند که ما در طول روز آنقدر فعالیت داریم که نیازی به ورزش نیست؛ ولی منظور از ورزش حرکات درست، اصولی، منظم و مستمر است؛ حتی پیادهروی که سادهترین و راحتترین ورزش به حساب میآید هم یک اصول و قوائدی دارد. اگر من جسم سالمی داشته باشم به طبع آن، روان آرام و تفکر درستی نیز خواهم داشت و به قول قدیمیها؛ عقل سالم در بدن سالم است. حال درست است که ورزش کردن مهم است و تأثیر خوبی روی خلق و خوی ما میگذارد؛ اما چیزی که در ورزش کردن بسیار مهم است این است که باید ورزش را برای حال خوب و سلامتیمان انجام دهیم. ورزش برای ما هدف نیست؛ بلکه دلیل وررزش، سلامتی جسم و روان ماست.
اگر نگاه ما به ورزش درست و عقلانی نباشد شاید ورزشکار شویم؛ ولی ورزشکار نمیمانیم. چیزی که در ورزش و تداوم آن نقش اساسی دارد، لذت بردن از ورزش است که حکم قانون پاداش را دارد؛ یعنی اگر لذت ببریم انرژی میگیریم و توان روحیمان نیز افزایش خواهد یافت.
مشارکت همسفر زهرا:
زندگی ما زاییده اندیشه ماست! یکی از مؤلفههای مهم و تأثیرگذار در رسیدن به تعادل و آرامش در کنگره۶۰، مسئله جهانبینی است. همانطور که از خود کلمه پیداست جهانبینی یعنی دیدن جهان؛ اما چگونه دیدن مهم است. برای داشتن نگاه زیبا به دنیای پیرامون، ما نیازمند تغییر در عقاید، تفکرات، ارزشها، باورها و برخی صفات خود هستیم تا بتوانیم نوع نگاه خود را به مسائل پیرامون تغییر دهیم و این مهم، یکمرتبه حاصل نمیشود؛ بلکه ذرهذره با آموزش، معرفت و آگاهی ایجاد میشود. موضوع جهانبینی در تمامی سطوح زندگی ما نقشآفرینی میکند مانند خانواده، جامعه، محل کار، مدرسه، دانشگاه و حتی ورزش یا مسابقات جهانی که بحث امروز ما در خصوص جهانبینی در ورزش است. ورزش همان فعالیت بدنی یا فیزیولوژیکی است که با انجام دادن آن میزان هیجان، احساسات و کل سیستم هورمونی و فیزیولوژی جسم، تحریک و فعال میشود که اگر شخص کنترل لازم را برای اداره آنها نداشته باشد ممکن است آن بازی یا مسابقه ورزشی تبدیل به میدان جنگ و حمله شود که در این صورت هم خود شخص و هم بازیکنان زمین با مشکل و حال خرابی مواجه میشوند. حال نگاه ما به بازی در ورزش چیست؟ آیا فقط برد برایمان مهم است تحت هر شرایطی؟ یا خیر، مهم لذت بردن، سالم ورزش کردن و سلامتی و درنهایت برد یا آموزش گرفتن است؟ این دو نوع نگاه کاملاً متفاوت هستند؛ زیرا اگر شخص نگاه اول را به بازی و ورزش خود داشته باشد مطمئناً در انتهای فعالیت خود خسته، ناتوان، بیحوصله و اگر هم بازی به نفع او نباشد کلی حال خرابی برای او به ارمغان خواهد آورد؛ اما اگر شخص نگاه دوم را به موضوع ورزشی خود داشته باشد مطمئناً در انتها حال خوش، هیجان، بازی چالشی و لذتبخش را پشتسر خواهد گذاشت و اگر بازی به نفع او تمام نشود، تمرکز خود را به نقاط ضعفش در فعالیت متمرکز میکند که در دوره بعد به مشکل نخورد و میپذیرد که برد آن بازی حق گروه مقابل بوده است. حال من چون خودم در ورزش بدمینتون فعالیت و تمرین میکنم اگر بخواهم جهانبینی را در بدمینتون مدنظر قرار دهم نکته مهم این است که مزایای ورزش بدمینتون بسیار زیاد است. این ورزش به تناسب اندام کمک میکند، کالری زیادی میسوزاند، استقامت و چابکی بدن را افزایش میدهد، برای سلامت قلب و عروق بسیار مفید است، قلب و ریهها را تقویت میکند و باعث کاهش استرس و تخلیه انرژی میشود. بدمینتون هماهنگی چشم و دست را هم تقویت میکند؛ زیرا بازیکن باید حرکت توپ را دقیق دنبال کرده و ضربه بزند. این ورزش یک فعالیت اجتماعی هم محسوب میشود؛ زیرا میتوان آن را با دوستان و خانواده بازی کرد و از آن لذت برد.
مشارکت همسفر سمیه:
جهانبینی در ورزش یکی از پایهها و اساس درمان است. علم کنگره بر سه اصل بنا شده است: جسم، روان و جهانبینی؛ یعنی کسی که میخواهد به درمان و تعادل لازم برسد، حتماً باید این سه اصل را کاربردی و به آن عمل کند. یکی از پایههایی که بیان شده است، جسم است که برای ما خیلی مهم است. جسم را خداوند به امانت در اختیار ما قرار داده و همین باعث میشود که از این امانتی که در اختیار ما قرار داده شده است به خوبی مراقبت و از آن مواظبت کنیم. حال چگونه میتوانیم از جسممان مواظبت کنیم؟ اولین مورد با تغذیه سالم. وقتی که تغذیه ما سالم باشد و تغذیه خوب را رعایت کنیم از جسمی سالم برخوردار خواهیم بود. یک مسئله دیگر ورزش کردن است. با ورزش کردن جسممان میتواند سلامت باشد و وقتی جسممان به سلامت برسد، خواه یا ناخواه روانمان نیز دارای تعادل میشود و جسم هم به تعادل خواهد رسید. پس ورزش کردن برای ما خیلی مهم است و اکثر بیماریهایی که انسان امروزه درگیر آن میشود از عدم تحرک و ورزش نکردن است.
مشارکت همسفر فاطمه:
تا قبل از کنگره اصلا به مغزم خطور هم نمیکرد که ورزش کردن هم نیازمند جهانبینی است؛ اما حالا یاد گرفتهام که جهانبینی برای تمام مسائل زندگی لازم و ضروریست. در واقع اهمیت جهانبینی در ورزش را فقط در کنگره دیدم. آموختم که ورزش برای دیدهشدن و برنده شدن نیست و خیلی از ما برای دیدهشدن و خودنمایی از بسیاری از ارزشهایمان رد میشوم به هر قیمتی قهرمانی را میخواهیم و تمام تلاشمان را میکنیم که مطرح شویم و اینها نشانه عدم سلامت روان است. نتیجه ورزش باید سلامتی باشد هم در جسم و هم در روان. در کنگره یادگرفتهام که ورزش را تنها برای سلامتی که بزرگترین نعمت است و برای داشتن بدن سالم که لازمه داشتن روان سالم است انجام دهم. اگر ورزش کنیم در پیری برای راه رفتن مشکل نخواهیم داشت و به دیگران نیازمند نمیشویم. ورزش برای هر لحظه زندگیمان خوب و مفید است چه در جوانی و چه در پیری و باعث قدرتمندی و توانمندی در ما خواهد شد.
رابط خبری: همسفر نجمه رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون ششم)
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون ششم)
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
96