ورزش مکمل درمان است

جلسه دهم از دوره بیست و هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره‌۶۰ نمایندگی رودهن به استادی ایجنت پارک پردیسان همسفر مرضیه، نگهبانی همسفر فرزانه و دبیری همسفر مریم با دستور جلسه «جهان‌بینی در ورزش» روز سه‌شنبه ۲۹ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه امروز «جهان‌بینی در ورزش» جهان‌بینی ورزش از دو کلمه جهان‌بینی و ورزش تشکیل شده است. هدف همه‌ ما در بدو ورود به اینجا درمان اعتیاد است. حالا سؤال پیش می‌آید ورزش چه نقشی در درمان اعتیاد دارد؟ در کنگره آموزش دیدیم که جهان‌بینی یعنی همان جسم، روان و جهان‌بینی این را یک مثلث باید در نظر گرفت. استاد امین در جزوه جهان‌بینی گفتند: آن چیزی که ما دریافت، برداشت، ادراک و احساس می‌کنیم و آنچه در درونمان و آنچه در بیرونمان است؛ این تعریفی از جهان‌بینی است. فرقی نمی‌کند چه مسافر باشیم چه همسفر اتفاقاً حال همسفر بدتر از مسافر است. همسفرها بیشتر در درون حالشان خراب است و به‌هم‌ریخته هستند. یک مصرف‌کننده حداقل هنگام مصرف حالش خوب است، ولی همسفر همیشه و در همه حال به‌هم‌ریخته و حال خرابی را دارد. وقتی فرمان و اذن ورود به کنگره برای من و مسافرم صادر شد به خودم قول دادم که اینجا بنشینم و آموزش بگیرم و حالم خوب شود؛ چون ته تاریکی‌ها را لمس کرده بودم و برای درمان جاهای مختلف و گروه‌های مختلفی اقدام کرده بودیم، اما هیچ‌کدام راه‌حل درستی برای مسئله اعتیاد نداشتند و نتیجه‌ای نگرفتیم و با کنگره از طریق سایت آشنا شدیم. در کنگره حال خوب خیلی‌ها را دیده بودم. وقتی شاهد حال خوب آن‌ها بودم و در جلسه همسفران شرکت کردم به خودم قول دادم که اینجا حضور داشته باشم تا من هم به حال و نتیجه خوبی برسم. اینجا فهمیدیم که ما همسفران بی‌سیم و بدون مواد با افکار و اندیشه خرابی که داشتیم حالمان خراب شده و ترکش‌های دوران اعتیاد باعث شده که حالمان خراب شود و حالا این جسم باید درست شود.

سؤال حالا چطور جسم باید درست و به تعادل برسد؟ یاد گرفتیم که باید جهان‌بینی‌مان تغییر کند؛ باید نوع دیدمان عوض شود. روی هر چیزی که درک می‌کنیم به هر چیزی که دریافت می‌کنیم، هر چیزی را که برداشت می‌کنیم، توسط حس باید آن‌ها را تغییر بدهیم. یاد گرفتیم که حس اولین نیروی به کارگیری عقل است باید حسمان را درست کنیم. نباید انتظار داشته باشیم که یک‌دفعه همه چیز درست شود، باید زمان بدهیم تا به نتیجه مطلوب برسیم. در این مقطع زمانی که سفر می‌کنیم و زمان می‌دهیم باید در کنار آموزش‌ها روزهای جمعه حتماً پارک برویم؛ برای چیزی‌ که برایمان تکلیف شده و باید یک رشته ورزشی انتخاب کنیم. من وقتی رشته ورزشی را انتخاب کردم فهمیدم یک گره در درون من وجود دارد و این‌که من دیواری را دور خودم ایجاد کردم. من کار تیمی و گروهی را بلد نبودم، قصدم جدا کردن بازی‌ها نیست، قصدم این است که ما می‌توانیم به واسطه بازی گره‌های درونی خودمان را پیدا کنیم. گاهی ما علم بازی‌های گروهی را بلد نیستیم و نمی‌دانیم باید سعی کنیم در بازی‌های گروهی خودمان را با بقیه اعضای گروه هماهنگ کنیم؛ مثلاً بازی والیبال یک بازی گروهی است که باید با بقیه اعضای گروه هماهنگ باشیم و ما سرخود نمی‌توانیم هر کاری که دلمان خواست انجام بدهیم. درست است هر فردی پستی بر عهده دارد، ولی در کل باید گروه با هم هماهنگ باشند. وقتی جهان‌بینی را آموزش گرفته باشیم؛ وقتی وارد یک بازی می‌شویم در آن بازی ما آموزش‌های را که گرفتیم خودشان را نشان می‌دهند. در بازی متوجه می‌شوید که کدام فرد آموزش‌ها را دریافت کرده و عملی می‌کند و چه کسی آموزش را دریافت نکرده است.

در کنگره می‌گوییم یا بازی را می‌بریم یا می‌آموزیم، باختی وجود ندارد. برای برد تلاش می‌کنیم بردن مسابقه حال آدم را خوب می‌کند به آدم اعتماد به نفس می‌دهد. ما در کنگره هستیم بازی‌هایی از جمله تیر و کمان، راگبی، والیبال، تنیس، بدمتیون، اما تیر و کمان و راگبی بازی‌هایی هستند که در حد تیم ملی اعضای کنگره حضور دارند. ما با حضورمان در این رشته‌های ورزشی داریم صدای خودمان را به بقیه می‌رسانیم؛ یعنی اعلام حضور می‌کنیم. افرادی بودند که دیروز به عنوان یک مصرف‌کننده شناخته می‌شدند، اما امروز در رشته راگبی دارند به نحو احسن بازی می‌کنند و مقام می‌آورند و این جای تحسین دارد و امروز حرفی برای گفتن دارند این یعنی DST جواب خودش را داده است. در تیر و کمان هم همین‌طور بازی تیر و کمان این قدرت را به ما می‌دهد که متمرکز به یک نقطه به یک هدف شویم، قدرت تفکرمان را جمع می‌کند تا بتوانیم به هدف بزنیم. ما در زندگی باید یاد بگیریم که برای یک موضوع تفکر کنیم تفکر خودمان را به کار ببندیم نه این‌که افکارمان را به کار ببندیم. افکار ما را متشنج می‌کند و ما را از هدفمان دور می‌کند؛ ولی وقتی روی یک موضوع متمرکز شویم یک راه‌حل برایمان پیدا می‌شود. همان‌طور که در سی‌‌دی «رب» آقای مهندس فرمودند: شما فقط سلامت باشید و در مسیر باشید، همه چیز درست می‌شود و همه چیز به روح الهام می‌شود که این کار را انجام بده. شده کاری را انجام دادیم بعد فهمیدیم که به ما الهام شده و حکمت پشت آن کار را فهمیدیم این همان تزکیه و پالایش است که داریم انجام می‌دهیم.

آقای مهندس می‌فرمایند: اگر در یک بازی بردید یک نفر تشویق می‌شود؛ ولی اگر تنبیه شدید همه تنبیه می‌شوند. این‌طوری ما یاد می‌گیریم که درون یک بازی یا در یک شعبه ما به عنوان الگوی شعبه هستیم. ما اگر در یک بازی ببریم اسم ما برده نمی‌شود، اسم شعبه‌ای که هستیم برده می‌شود. اگر در این مسیر آموزش هستیم و به حال خوب رسیدیم؛ باید ادامه‌دهنده این زنجیره آموزش و حال خوب باشیم و این را به دیگران انتقال بدهیم؛ چون اعتیاد همیشه وجود داشته و دارد نمی‌شود منکر آن شد. اعتیاد پشت در خانه همه است نمی‌توانیم بگوییم چرا این برچسب برای ما است؛ برای همه وجود دارد. در ورزش کردن ما می‌توانیم بدنمان را قوی کنیم که آقای مهندس به این خیلی تاکید کردند؛ ورزش برای عضله‌سازی ما ضروری است و عضلات ما عصای پیری ما محسوب می‌شوند. بدن ما می‌تواند این عضلات را قوی کند و مواد زائدی که در درون بدنمان است به‌واسطه ورزش کردن می‌توانیم به راحتی دفع کنیم؛ مثلاً قند می‌تواند عضله‌سازی انجام بدهد و در بدن قند اضافه‌‌ای وجود نداشته باشد. ما وقتی ورزش می‌کنیم هورمون‌هایی از جمله اندروفین، دوپامین ترشح می‌شود یا کسی که پرش انجام می‌دهد و آدرنالین خونش بالا می‌رود و حس خوبی به او دست می‌دهد. وقتی هورمون‌های شادی‌آور ترشح می‌شوند باعث می‌شوند که بدن به تعادل برسد و سیستم بدن کار خودشان را به‌طور منظم انجام بدهند؛ به طور مثال در قسمت مسافرها که هورمون‌های بدنشان به مرور زمان مخدر طبیعی بدنشان را به واسطه OT که استفاده می‌کنند راه‌ اندازی می‌شود ما هم همین‌طور به واسطه جهان‌بینی که آموزش می‌گیریم چه در زندگی و چه در ورزش باعث می‌شود که این هورمون‌ها به تعادل برسد. کینه، خشم، حسادت، نفرت این‌ها همه به سیستم دفاعی بدن آسیب می‌زنند و تمام سلول‌های بدنمان را از بین می‌برند. می‌توانیم به واسطه آموزش جهان‌بینی و ورزش کردن که حکم مکملی است برای درمان می‌توانیم کمک کنیم که جسم و روحمان بازسازی شود و به تعادل برسیم.

وقتی جسم و روان در تعادل باشد، مطمئناً ما در آرامش خواهیم بود. با هر چالشی که داشته باشیم و در اطرافمان باشد تمام مسائلی که در تک‌تک زندگی ما است، تمام این مسائل برای خودش یک راه‌حلی دارد؛ ولی ما آن‌قدر لایه‌هایی از جنس ناامیدی و کینه در وجودمان است که اجازه نمی‌دهد بتوانیم راه‌حل مسئله‌ای را که داریم پیدا کنیم؛ ولی وقتی در مسیر باشیم و آموزش‌ها را بگیریم و عملی کنیم و خدمت بکنیم، می‌توانیم پیام کنگره را که دریافت کردیم به یکی دیگر برسانیم. حالا به واسطه خدمت به واسطه حال خوبمان چه در محیط خانواده چه در محیط بیرون چه کار چه جامعه می‌توانیم حال خوب‌مان را انتقال بدهیم، این رسالتی است که باید انجام بدهیم. امیدوارم همه عزیزان در پارک حضور داشته باشند، از همه رشته‌های ورزشی استفاده بکنند و زمانی که در پارک حضور دارند هم بتوانند ورزش بکنند و هم بتوانند در کنار بقیه عزیزان حال خوب دریافت بکنند. هر لحظه که در کنگره حضور داریم یک آموزشی برایمان است. این بستگی به خودمان دارد که بخواهیم این آموزش‌ها را دریافت بکنیم و این آموزش‌ها و این انرژی توشه‌ای در کوله پشتی‌مان برای ادامه مسیر می‌شود. امیدوارم که حمایت بکنید و در رشته‌های ورزشی بدرخشید. در کنگره در یک رشته ورزشی اجازه نداریم که به داور اعتراض بکنیم اگر در یک بازی یک مسئله و موردی پیش بیاید، حتی اگر حق با ما هم باشد اجازه اعتراض نداریم. آقای مهندس روی این موضوع خیلی تأکید کردند که اخلاق و اخلاقیات برای ما خیلی مهم است. فقط کافی‌ است جهان‌بینی ما درست باشد. در صفحه بازی نباید دچار منیت بشویم، نباید دچار گرفتار حس رقابت ناسالم شویم، اینجا جمع شده‌ایم تا آموزش بگیریم و به حال خوب برسیم و بتوانیم حال خوب را به دیگران انتقال بدهیم.

مرزبانان کشیک: همسفر مریم و مسافر محمود
تایپیست: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر نازنین (لژیون یازدهم)
عکاس: همسفر زینت رهجوی راهنما همسفر شادی (لژیون دوم)
ارسال: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رودهن