تاریکی‌ها

مدت‌ها بود دوست داشتم یک دلنوشته در سایت بنویسم. خوشبختانه تکلیف براین شد که لژیون ما در سایت خدمت داشته باشد و آن‌چه که در دل دارم را بنویسم. من سال‌ها بود که در اثر اعتیاد همسرم در تاریکی افکار منفی فرو رفته بودم. در اعماق وجودم، نفرت را به معنای واقعی حس می‌کردم. هر لحظه حس انتقام‌جویی و کینه در من بیشتر و بیشتر می شد. تا این‌که روزی روزنه‌ی امید در من پدیدار و راه برایم نمایان شد، زیرا کنگره۶۰ را پیدا کردم.

در جلسات کنگره، جهان‌بینی یاد گرفتم و توانستم افق نگاه و دیدم را به دنیای اطرافم اصلاح کنم. اگر عیب دیگران را بزرگ کنم و عیب خودم را نبینم حتما در جهان‌بینی مشکل دارم. با دل و جان، وادی‌ها را گوش کردم و به این باور رسیدم که دیگر اعتیاد یک مسئله لاینحل نبود، بلکه بیماری قابل درمان بود و فرد مصرف کننده کسی است که حق زندگی و حیات دارد. بنابراین دوربین را روی افکار و اعمالم چرخاندم. تازه از این‌جا مشکلات خودم شروع شد و متوجه شدم که چقدر تحت تاثیر تاریکی‌ها قرار گرفته‌ام و تخریب، در جسم و روان خودم به وجود آمده است‌. ناامیدی از منِ فاطمه  یک مرده متحرک ساخته بود.

با شرکت در جلسات آموزشی و کارگاه‌های آموزشی و استفاده از تجربیات راهنمای عزیزم، هم‌چنین پیشکسوتان، توانستم روح و روان خودم را از آلودگی‌ها پاک کنم و از سمت نفرت به سمت عشق حرکت کردم. اما برای ادامه ی یک زندگی سالم باید جسمم که تخریب و به حالت سکون رسیده بود را بازسازی کنم و نیروی از دست رفته خودم را به دست بیاورم. جناب مهندس فرمودند: اعضا کنگره۶۰ باید یک رشته ورزشی را انتخاب کنند. من هم با این‌که وحشت زیادی از عمق آب داشتم رشته‌ی شنا را انتخاب کردم و به استخر رفتم.

وقتی روی آب شناور می‌شدم احساس موفقیت و پیروزی می‌کردم، چون بر ترسم غلبه کرده بودم. متاسفانه موانعی پیش آمد و نتوانستم ادامه بدهم. قبل کنگره۶۰ هر صبح موقع رفتن به محل کار افرادی را در حال ورزش و پیاده روی در پارک محله‌مان می‌دیدم؛ فکر می‌کردم یک عده بیکار و خوش‌گذران هستند اما الان نگاهم کاملاً متفاوت است.

به هرحال در کنگره۶۰ نوع نگاه و جها‌ن‌بینی من نسبت به ورزش تغییر داد؛ چون باید روان و جسم هم زمان تحت درمان قرار بگیرند. طبق فرمایش جناب مهندس، ورزش در کنگره الزامی است و باید حرکت کنید و تحرک داشته باشید، حتی در خانه دقایقی ورزش و نرمش کنید. من به دلیل پرستاری از فرزندم در خانه نرمش و حرکات کششی را انجام می‌دهم. قسمتی از مسیرهای درمان را پیاده‌روی می‌کنم. چون جسم خودم را دوست دارم و باید به امانت‌هایی که خداوند به من عطا کرده احترام بگذارم. هدف من سلامت جسم خودم در کنار روانم است. این دلنوشته را از صمیم قلب نوشتم و مدیون آموزشهای کنگره۶۰ و راهنمایم هستم. امیدوارم که دوباره موفق بشوم دریکی از رشته‌های ورزشی کنگره شرکت کنم.

نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون اول)
ویرایش: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون دوم) دبیر سایت
ارسال: همسفر گندم رهجوی راهنما همسفر شهناز (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ستارخان