جهان بینی حفظ کردنی نیست عمل کردن است

سیزدهمین جلسه از دوره هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره‌۶۰ نمایندگی صبا به استادی راهنما مسافر علیرضا، نگهبانی مسافر علیرضا و دبیری مسافر یعقوب با دستور جلسه «جهان‌بینی در ورزش» دوشنبه ۲۸مهر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد

سخنان استاد:

سلام علیرضا هستم مسافر؛ شاکر خداوندم که در جمع شما عزیزان هستم. از آقا اردلان عزیز و مرزبانان محترم و همچنین آقا ابراهیم، ایجنت محترم، تشکر می‌کنم. همین‌طور از نگهبان و دبیر عزیز که اجازه دادند در این جایگاه قرار بگیرم و کنار شما عزیزان باشم و آموزش بگیرم.

داشتم به این فکر می‌کردم که چند سالی است در کنگره واجب و ضروری است که به ورزش بها بدهیم و ورزش مکمل درمان است. کنگره همه تلاش خود را می‌کند تا من در مسیری حرکت کنم که  بتوانم به‌خوبی از زندگی خود برخوردار باشم چاره‌ای نیست مگر اینکه یک جسم سالم، جهان‌بینی مناسب و در نتیجه یک روان سالم داشته باشم. به کنگره که نگاه می‌کنیم، هر کاری را که آقای مهندس طراحی کرده‌اند به خاطر این بوده است که ما در این مسیر بتوانیم بهتر حرکت کنیم. ورزش هم به همین دلیل در کنگره انجام می‌شود تا بتوانیم بهتر در مسیرمان حرکت کنیم و از سلامت بیشتری برخوردار باشیم. شاید این دستور جلسه از این نظر خیلی مهم باشد که بدانیم ورزش در کنگره برای چیست؟ برای اینکه سلامت باشیم. ورزش، قهرمانی نیست و انتهای فهم ورزش واقعاً پهلوانی است.

افراد یک جایی برای خودشان تلاش می‌کنند، که بسیار ارزشمند است، و تلاش می‌کنند تا قهرمان شوند. ولی یک جایی که برای دیگران تلاش می‌کنیم و پای کسی درد می‌کند، در مرام و معرفت ورزشی اجازه می‌دهیم که آن شخص از توانایی‌های خودش استفاده کند و از نقطه ضعفش استفاده نمی‌کنیم؛ آنجا است که پهلوان می‌شویم. در کنگره همه برای پهلوانی ورزش می‌کنند. هر روز با خود تکرار می‌کنیم که ما همین که امروز می‌توانیم صبح از خواب بیدار شویم و به یک جمع دوستانه و خانوادگی برویم و با هم ورزش کنیم، برنده هستیم. چه بسا همه تلاشمان را می‌کنیم که فرد دیگری به جمع ما اضافه شود و این از تفکر بنیان کنگره است که چنین ساختاری را بنا کرده است.

در کنگره، افرادی که به فهم و معرفت زیادی می‌رسند و جهان‌بینی را کار می‌کنند، وارد لژیون سردار می‌شوند. گفتم پهلوانی، یاد لژیون سردار افتادم. اینها آدم‌هایی هستند که دیگر فقط به خاطر خودشان تلاش نمی‌کنند. مدار آدم‌ها یک جایی تغییر می‌کند؛ آنجایی که می‌گویند “بنی‌آدم اعضای یک پیکرند”. گذشت خیلی خوب است. خیلی در مورد گذشت صحبت می‌کنم، ولی وقتی وارد خانه‌ام می‌شوم، نمی‌توانم با همسرم درست صحبت کنم، با فرزندم نمی‌توانم کنار بیایم یا برای تلفن زدن به مادرم امروز و فردا می‌کنم. کسانی در کنگره جهان‌بینی کار کرده‌اند که عمل کرده‌اند. جهان‌بینی حفظ کردنی نیست، عمل کردن است. با عمل کردن تغییر رخ می‌دهد و شاه‌کلید این قضیه به نظر من بخشش است. در سفر اول می‌بخشیم، یعنی پله کم می‌کنیم و گذشت می‌کنیم. در فوتبال، پهلوان می‌شویم؛ شاید قهرمان نشویم ولی حتماً می‌آموزیم. در کنگره از مال خود می‌بخشیم و می‌توانیم وارد لژیون سردار شویم، عضو لژیون سردار، دنور یا پهلوان شویم. در کنگره تلاش می‌کنیم، از وقت خود می‌گذریم و می‌توانیم راهنما بشویم. وقتی دعا می‌خوانیم می‌گوییم دستهایمان را به هم گره می‌زنیم، قلب‌هایمان را به هم گره می‌زنیم. نمی‌توانیم قلب‌هایمان را به هم گره بزنیم مگر اینکه این جهان‌بینی را کار کرده باشیم. از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید، خیلی متشکرم.

تهیه: مسافر رضا
ارسال: مسافر حیدررضا
خدمتگزاران سایت نمایندگی صبا