جهان‌بینی در ورزش یعنی بازگشت به وادی اول

جلسه اول از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی بروجن به استادی ایجنت پارک مادر همسفر مریم، نگهبانی همسفر زینب و دبیری همسفر الهام با دستور جلسه «جهان‌بینی در ورزش» روز دوشنبه ۲۸ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

همه‌ ما برای رسیدن به این جایگاه، مسیرهایی را پشت سر گذاشته‌ایم؛ تاریکی‌هایی را تجربه کرده‌ایم، از مشکلاتی عبور کرده‌ایم تا اجازه‌ نشستن روی این صندلی به عنوان یک همسفر برایمان صادر شود؛ پس به خودتان افتخار کنید و برای حفظ این جایگاه، تلاش کنید. شاید به‌دست آوردن آسان باشد‌؛ اما نگهداری‌اش سخت‌تر است. آقای مهندس در سی‌دی «عشق» فرمودند: خداوند بی‌دریغ می‌بخشد، بدون چشم‌داشت می‌فرستد؛ اما ناظر است. اگر کسی اشتباه کند، آنچه را که به او داده پس می‌گیرد. پس حواسمان باشد جزء آن دسته از آدم‌هایی نباشیم که چیزی را با زحمت به‌دست آورده‌ایم و مفت از دست بدهیم. این بستگی به قدم‌های محکم ما در مسیر خدمت و آموزش دارد.

در این سال‌ها تجربه کرده‌ام که ریشه‌های زندگی با خدمت کردن قوی می‌شود. درختی که قرار بود از ریشه کنده شود و زندگی‌مان نابود گردد، حالا به واسطه‌ آموزش‌ها و خدمت در کنگره، ریشه‌هایش محکم‌تر شده است و این را مدیون کنگره و آموزش‌هایش هستیم. وقتی ریشه‌ها قوی باشند، اگر طوفانی هم بیاید، اگر مشکلاتی هم باشد، می‌توانیم با آن‌ها مقابله کنیم. این قدرت، زنی قوی مثل من را ساخت؛ زنی قوی که توانست به خواسته‌هایی برسد که روزی فقط در رویاها و آرزوهایش بودند. حالا در مسیر تحصیل هستم، موسیقی می‌آموزم، هنر یاد می‌گیرم و کارهایی را انجام می‌دهم که روزی فقط خوابشان را می‌دیدم. امروز آن‌ها را لمس می‌کنم و تجربه‌شان می‌کنم و همه‌ این‌ها را مدیون آموزش‌های کنگره هستم.

امروز دستور جلسه «جهان‌بینی در ورزش» است و افتخار دارم که با این موضوع در کنار شما باشم. همیشه در این ۱۴–۱۵ سالی که در کنگره بودم، سرلوحه‌ام این بوده که قبل از حضور در جلسه، دستور جلسه را مرور و بررسی کنم، برداشت شخصی‌ام را بنویسم و به عنوان یک مشارکت‌کننده نه تماشاچی در جلسه حضور داشته باشم این‌گونه می‌توانم در جابجایی انرژی نقش مؤثری داشته باشم. با هر دستور جلسه‌ای اگر بررسی کنیم که چند چند هستیم، متوجه می‌شویم چه چیزی به‌دست آورده‌ایم، چه چیزی داشته‌ایم و حالا چه چیزی قرار است برداشت کنیم. وقتی با این تفکر روی صندلی بنشینی، جلسه نه خسته‌کننده می‌شود و نه تکراری؛ بلکه حس خوبی به‌دست می‌آوری؛ چون توانسته‌ای درون خودت جابجایی حس ایجاد کنی.

در مورد دستور جلسه «جهان‌بینی در ورزش»، باید بدانیم چرا ورزش به جهان‌بینی نیاز دارد. یکی از دلایل مهم این است که وقتی من به عنوان یک همسفر در مکانی قرار می‌گیرم باید قوانین آن مکان را بشناسم و نظم، اصول و قواعدش را بدانم؛ چون طبق قانون باید قوانین بازی را بلد باشم اگر بلد نباشم، در هر مکانی که قرار بگیرم، بازنده خواهم بود و از بازی خارج می‌شوم. مورد بعدی برای اینکه یک ساختار بتواند به حرکت خودش ادامه بدهد و همیشه پایدار باشد نیاز به این دارد که دارای نیروهای قوی و توانمند باشد. من به عنوان یک عضو از کنگره و به جهت رشد و تعالی خودم نیاز است که یک همسفر قوی و نیرومند باشم؛ پس این‌ها همه حاکی از جهان‌بینی دارد و نتیجه می‌گیرم که من باید به خودم احترام بگذارم و برای خودم ارزش قائل باشم،دبرای خودم وقت بگذارم تا به فهم و یادگیری برسم.

وقتی به ما می‌گویند جهان‌بینی، به این معناست که من بتوانم در جهان اطرافم و جامعه به نحو شایسته زندگی کنم و از جهان اطرافم الگوبرداری کنم و تمام صفات و خوبی‌های خودم، اطرافیانم، خانواده‌ام و حتی طبیعت و تمام موجودات که در هستی قرار دارند را بتوانم ببینم و این نگاه من به تمام هستی و جهان بستگی به میزان برداشت من و احساس و ادراک من دارد و نیز بستگی به میزان تفکر من دارد و این چیزی است که ما در تعریف جهان‌بینی به آن پی می‌بریم و این بهشت و جهنم را من خودم با عملکرد خودم برای خودم رقم می‌زنم؛ پس در نتیجه اگر من خواستار یک آرامش و زندگی خوبی هستم نیاز به یک جهان‌بینی خوب دارم تا به وسیله این جهان بینی بر مشکلاتم پیروز گردم.

وقتی می‌گوییم جهان‌بینی در ورزش یعنی برمی‌گردیم به وادی اول که می‌گوید با تفکر ساختارها آغاز می‌گردد و لازمه این ساختار سه پارامتر مبدا، مسیر و مقصد می‌باشد یعنی من برای چه باید ورزش کنم؟ هدفم از ورزش کردن چیست؟  لازمه ورزش کردن برای من چگونه است و در نهایت با ورزش به چه چیزی دست پیدا می‌کنم؟ وقتی با این نوع نگرش به موضوع نگاه کنم متوجه خواهم شد که مکمل سلامتی و آسایش و آرامش من در زندگیم موضوع ورزش می‌باشد. جناب آقای امین می‌فرمایند: یک سری از افراد همیشه در کنگره هستند؛ ولی خودشان را از آموزش‌های کنگره محروم می‌کنند من امروز اگر برای خودم وقت می‌گذارم به کنگره می‌آیم باید اولویت‌های خودم را بررسی کنم که الان سلامتی و بهبودی من در رأس اولویت من باشد که ورزش نیز فرایند تکمیل درمان من به شمار می‌رود.

حضور فیزیکی من در پارک به عنوان یک همسفر باعث می‌گردد که خودم را محک بزنم که آیا وادی‌ها را یکی پس از دیگری آموزش دیده‌ام و آیا در زندگی خود به اجرا در می‌آورده‌ام یا نه؟ آقای مهندس  می‌فرمایند: ما در ورزش یا می‌بریم یا می‌آموزیم و هیچ باختی در کار نیست و به نظر من برنده کسی است که صبح جمعه در پارک حضور داشته باشد و با هم لژیونی‌هایش به بازی بپردازد و روز جمعه را به نحو خوبی برای خودش رقم بزند و در نتیجه برنده کسی است که به خودش اهمیت بدهد.

مرزبانان کشیک: همسفر طیبه و مسافر مصطفی
تایپیست‌‌ها: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم) و همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)
عکاس، ویرایش و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بروجن